«Μένουμε πάντα παιδιά…»: Αφιέρωμα στον ελληνικό κινηματογράφο, στο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»
Οι ταινίες αυτές μας μεταφέρουν σε άλλη εποχή και οι καθημερινοί χαρακτήρες που ερμηνεύουν μοναδικά οι εξαιρετικοί ηθοποιοί, είναι τύποι που υπάρχουν και στη σημερινή εποχή.
Ο Πολιτιστικός Όμιλος ΔΩΔΩΝΗ παρουσίασε την εκδήλωση «Μένουμε πάντα παιδιά…», ένα αφιέρωμα στον ελληνικό κινηματογράφο με χορό, μουσική, τραγούδι και δρώμενα, το Σάββατο 8 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς.
Την εκδήλωση πλαισίωσαν με την παρουσία τους η Χορωδία του Ωδείου ΑΘΗΝΑ υπό τη διεύθυνση της μαέστρου Δήμητρας Χανού, οι θεατρικές ομάδες της ΔΩΔΩΝΗΣ σε σκηνοθετική επιμέλεια της Αρετής Ζαχαριάδου και οι ομάδες χορού της ΔΩΔΩΝΗΣ υπό τη διδασκαλία της Λίλας Μαστρομανώλη, του Παύλου Γκολέμη και του Γιώργου Γκολέμη ο οποίος και συντόνισε την εκδήλωση.
Η εκδήλωση προβλήθηκε διαδικτυακά μέσα από το κανάλι του «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» στο YouTube.
Με την μουσικοχορευτική αυτή παράσταση, ο Πολιτιστικός Όμιλος ΔΩΔΩΝΗ, κάνοντας μια αναδρομή στον ελληνικό κινηματογράφο, θέλησε να δώσει μια διαφορετική νότα, μέσα από ταινίες που φέρνουν στο μυαλό γλυκές αναμνήσεις.
Οι ταινίες αυτές μας μεταφέρουν σε άλλη εποχή και οι καθημερινοί χαρακτήρες που ερμηνεύουν μοναδικά οι εξαιρετικοί ηθοποιοί, είναι τύποι που υπάρχουν και στη σημερινή εποχή.
Δεν είναι τυχαίο που οι ταινίες αυτές παίζονται τόσα χρόνια και λατρεύονται από μικρούς και μεγάλους. Αυτούς τους ρόλους που δεν τους έχουμε παίξει ποτέ κι όμως είναι σα να τους ξέρουμε, αφού χρησιμοποιούμε ατάκες τους ακόμα και σήμερα.
Τα τραγούδια τους σίγουρα έχουν τραγουδηθεί από όλους, μαζί με τους σπουδαίους μας ερμηνευτές. Και είναι πολύ πιθανό, και χορούς που έχουμε δει στις αγαπημένες μας ταινίες να τους έχουμε χορέψει όπως το Συρτάκι από την ταινία «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια».
Και βέβαια, αυτή η αναδρομή ήταν εντελώς ενδεικτική, μιας και το υλικό από τον ελληνικό κινηματογράφο, τόσο οι ταινίες όσο και οι μεγάλοι μας πρωταγωνιστές, είναι πολλοί και φυσικά σε μια δίωρη παράσταση, δεν θα ήταν δυνατόν να καλυφθεί όλο το φάσμα του ελληνικού κινηματογράφου και σε όλο του το μεγαλείο.
Κάτι τέτοιο θα απαιτούσε μέρες, όχι ώρες, μια και η κληρονομιά που μας άφησαν όλοι αυτοί οι μεγάλοι δημιουργοί, είναι τεράστια.
