Μητρόπολη Λαρίσης: Εθελοντισμός στον «Επιούσιο»
Η προσφορά και η Διακονία των φτωχών είναι η πραγματική μας χαρά λένε οι εθελοντές των συσσιτίων της Μητροπόλεως Λαρίσης.
Κέφι, γέλιο, χαρά, ψαλμωδίες, εορταστικά κάλαντα και αγάπη πολλή επικρατούν τούτες τις άγιες ημέρες στις κουζίνες του συσσιτίου της Ιεράς Μητροπόλεως με τις εθελόντριες κυρίες από την ενορία του Αγίου Γεωργίου Γιάννουλης να προσφέρουν τον εαυτό τους υπέρ των πτωχών συνανθρώπων μας.
Στις 6 Απριλίου του 2002 εγκαινιάσθηκε και άρχισε την λειτουργία του το πλέον σημαντικό Ευαγές Ίδρυμα της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου. Τα Συσσίτια απόρων «Ο Επιούσιος». Ήταν το όνειρο και η επιθυμία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνατίου να μην υπάρχει άνθρωπος πεινασμένος στη Λάρισα, παρ’ ότι εκείνη την εποχή περίσσευε η ευμάρεια και ήταν ελαχιστότατη η ανέχεια. Έτσι, δημιουργήθηκε η καλαίσθητη, σύγχρονη και φιλόξενη αίθουσα που κατέστη η τραπεζαρία για το μεσημεριανό αστέγων, πτωχών και μοναχικών συνανθρώπων μας. Τότε διέθετε εκατόν πενήντα 150 μερίδες φαγητού για τους σιτιζόμενους στην αίθουσά του αλλά και για τα αποστελλόμενα πακέτα φαγητού κατ’ οίκον. Η κουζίνα του υπερσύγχρονη και απαστράπτουσα από την καθαριότητα, μοσχοβολά από τα καλομαγειρεμένα φαγητά καθημερινά. Απαρχής λειτούργησε και συνεχίζει να λειτουργεί με εθελόντριες κυρίες, ενορίτισσες όλων των Ενοριών της Λαρίσης, του Τυρνάβου, του Αμπελώνος, της Χάλκης, του Πλατυκάμπου, της Νικαίας, του Ριζομύλου, των Γόννων, της Κοιλάδος, της Γιάννουλης, της Τερψιθέας, της Φαλάνης, των Ελευθερών, του Συκουρίου, της Αιγάνης, του Μακρυχωρίου και του Στεφανοβικείου.
Σήμερα, ο «Επιούσιος», απαραίτητος όσο ποτέ άλλοτε, καλύπτει σε καθημερινή βάση πάνω από (380) τριακόσιες ογδόντα μερίδες φαγητού. Πάντοτε διαθέτει επί πλέον μερίδες που φθάνουν και πολλές φορές ξεπερνούν τις 450, γιατί έρχονται πάρα πολλοί συνάνθρωποι πέραν των εγγεγραμμένων. Η ανέχεια και η αδυναμία πολλών αδελφών για ένα πιάτο φαγητού καθημερινά διατρανώνεται.
Η κάλυψη των αναγκών του «Επιουσίου» γίνεται αποκλειστικά και μόνον από την αγάπη των Χριστιανών. Από το υστέρημα των εκκλησιαζομένων συγκεντρώνονται τα απαιτούμενα ποσά για την αγορά των υλικών του μαγειρέματος. Από την καλοκαρδία των αόκνων εθελοντριών, την συνεχή προσπάθεια των Ιερέων, την αγάπη του Επισκόπου, γίνεται το καθημερινό θαύμα της κατσαρόλας στην κουζίνα του «Επιουσίου». Έτσι, όσοι έχουν ανάγκη έρχονται και βρίσκουν μέσα σε ένα καθαρό και ζεστό περιβάλλον σπιτικό φαγητό, προσφερόμενο με την ανιδιοτελή αγάπη της μάνας Εκκλησίας.
