Μητρόπολη Βεροίας: Εορτή Αγίου Πολυκάρπου στην Πρασινάδα
Το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε και το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής και Αγίου Πολυκάρπου Πρασινάδας.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Βεροίας τέλεσε μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Ιερέως του χωριού Πρωτ. Γεωργίου Σαράφη.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Βεροίας:
«Τήν κλῆσιν τοῖς ἔργοις σου ἐπισφραγίσας, σοφέ, ἐλαίᾳ κατάκαρπος ὤφθης ἐν οἴκῳ Θεοῦ, Πολύκαρπε ἔνδοξε».
Ἑορτάζουμε σήμερα ἐδῶ, στόν ἱερό ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, τόν δεύτερο προστάτη τῆς Πρασινάδας, τόν ἅγιο ἱερομάρτυρα Πολύκαρπο, ἐπίσκοπο Σμύρνης. Καί τόν τιμοῦμε καί τόν πανηγυρίζουμε γιατί, ὅπως ψάλλει καί ὁ ἱερός ἀναδείχθηκε «ἐλαία κατάκαρπος» στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὄχι μόνο γιά τήν ἁγιότητα τῆς ζωῆς του, γιά τήν ἀγάπη του στόν Χριστό, γιά τήν προσφορά του στήν Ἐκκλησία καί τούς πιστούς στά δύσκολα χρόνια τῶν διωγμῶν, ἀλλά καί γιατί ἐπισφράγισε ὅλα αὐτά μέ τή θυσία τῆς ζωῆς του καί τό μαρτύριό του χάριν τοῦ Χριστοῦ καί τῆς πίστεως σέ αὐτόν.
Ὅμως, ὅπως συχνά ἐπαναλαμβάνουμε, οἱ ἑορτές τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας δέν ἔχουν μόνο ἐπιφανειακό καί ἐξωτερικό χαρακτήρα, ὅπως οἱ ἄλλες ἀνθρώπινες καί κοσμικές ἑορτές. Ἡ Ἐκκλησία μας δέν ὅρισε τίς μνῆμες τῶν ἁγίων μόνο γιά νά τιμοῦμε αὐτούς πού ἁγίασαν ἤ μαρτύρησαν, διότι ἄλλωστε οἱ ἅγιοι δέν ἔχουν ἀνάγκη ἀπό τή δική μας τιμή, καθώς ἀπολαμβάνουν τήν τιμή καί τή δόξα πού χαρίζει ὁ Θεός στούς ἐκλεκτούς του. Ὅρισε τίς ἑορτές τῶν ἁγίων γιά νά προβάλλει τή ζωή τους ὡς παράδειγμα καί γιά τή δική μας ζωή καί, ἀκόμη, γιά νά μᾶς διδάξει ὅτι αὐτά πού ζητᾶ ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία ἀπό ἐμᾶς δέν εἶναι ἀνέφικτα καί ἀκατόρθωτα, ἀλλά μποροῦμε νά τά ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς στή ζωή μας, καί αὐτή μας ἡ ἐπιτυχία δέν εἶναι μόνο ἡ καλύτερη τιμή γιά τούς ἁγίους μας ἀλλά καί σωτήρια γιά ἐμᾶς τούς ἴδιους.
«Τιμή μάρτυρος μίμησις αὐτοῦ», μᾶς συστήνει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Λέγει, δηλαδή, ἐάν θέλουμε πράγματι νά τιμήσουμε ἕνα μάρτυρα, θά πρέπει νά μιμηθοῦμε τή ζωή του.
Καί αὐτό ἰσχύει καί γιά ὅλους ἐμᾶς πού προσήλθαμε σήμερα γιά νά τιμήσουμε τόν ἑορταζόμενο δεύτερο προστάτη τῆς ἐνορίας σας, τόν ἅγιο ἱερομάρτυρα Πολύκαρπο. Ἐάν θέλουμε νά τόν τιμήσουμε ἀληθινά, θά πρέπει νά ἀγωνιζόμαστε γιά νά μιμηθοῦμε τή ζωή του.
Ποιός εἶναι ὅμως ὁ τρόπος νά τόν μιμηθοῦμε, ἐφόσον οὔτε ἱερεῖς καί ἐπίσκοποι εἴσαστε οἱ περισσότεροι, οὔτε βεβαίως καλούμεθα νά γίνουμε μάρτυρες καί νά θυσιάσουμε τή ζωή μας γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ;
Τόν τρόπο μᾶς τόν ὑποδεικνύει ὁ ἱερός ὑμνογράφος στό ἀπολυτίκιο τοῦ ἁγίου πού ψάλλουμε. Τί λέει, λοιπόν; «Τήν κλῆσιν τοῖς ἔργοις σου ἐπισφραγίσας, σοφέ, ἐλαίᾳ κατάκαρπος ὤφθης ἐν οἴκῳ Θεοῦ». Ἐπιβεβαίωσε, λέγει, ὁ ἅγιος Πολύκαρπος τήν κλήση του μέ τά ἔργα του καί ἔτσι ἀναδείχθηκε «ἐλαία κατάκαρπος».
Νά, λοιπόν, πῶς μποροῦμε νά μιμηθοῦμε καί ἐμεῖς τόν ἑορταζόμενο ἅγιο. Ἐκεῖνος ἀνταποκρίθηκε στή δική του κλήση, στήν πρόσκληση πού τοῦ ἀπηύθυνε ὁ Χριστός, ἀνάλογα μέ τίς δυνάμεις καί τίς δυνατότητές του. Ὅμως ὁ Χριστός ἔχει ἀπευθύνει καί στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς τήν προσωπική του κλήση. Καί ἡ κλήση πού ἔχει ἀπευθύνει πρός ὅλους μας ἀνεξαιρέτως εἶναι ἡ κλήση τοῦ θείου βαπτίσματος πρωτίστως, μέ τήν ὁποία μᾶς εἰσήγαγε στήν Ἐκκλησία του, μᾶς ἔκανε μέλη τοῦ σώματός του καί μᾶς ἔδωσε τό ὄνομά του. Αὐτήν τήν κλήση τοῦ χριστιανοῦ, τοῦ μέλους τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, καλούμεθα καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου, νά ἐπισφραγίσουμε μέ τά ἔργα μας, γιά νά μιμηθοῦμε τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου Πολυκάρπου. Αὐτό σημαίνει ὅτι τά ἔργα μας καί ἡ ζωή μας πρέπει νά εἶναι σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Καί ὅπως ὡς πολίτες μιᾶς χώρας ἤ ὡς μέλη μιᾶς ἑνώσεως ἤ ἑνός συλλόγου ὀφείλουμε νά τηροῦμε τούς νόμους καί τούς κανόνες πού διέπουν τή χώρα ἤ τή συλλογικότητα καί νά μή παρεκκλίνουμε ἀπό αὐτούς, ἀκυρώνοντας ἔτσι μόνοι μας τήν ἰδιότητα τοῦ μέλους, τό ἴδιο κατά μείζονα λόγο θά πρέπει νά κάνουμε καί ὡς χριστιανοί, ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Διότι ἀποτελεῖ τιμή καί εὔνοια τοῦ Θεοῦ τό γεγονός ὅτι μᾶς ἀξίωσε νά γεννηθοῦμε σέ ἕνα χριστιανικό περιβάλλον, νά βαπτισθοῦμε καί νά πιστεύσουμε σέ Αὐτόν ἀπό βρέφη. Ἀποτελεῖ τιμή καί εὔνοια τοῦ Θεοῦ ὅτι μᾶς καθιστᾶ μετόχους καί κοινωνούς τῆς θείας του χάριτος μέ τά ἱερά του μυστήρια καί μᾶς ὑπόσχεται νά μᾶς καταστήσει καί κληρονόμους τῆς οὐρανίου βασιλείας του ὑπό μία μόνο προϋπόθεση, νά περιπατοῦμε, ὅπως λέγει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «ἀξίως τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθημεν», νά βαδίζουμε, δηλαδή, ὅπως ἐπιτάσσει αὐτή ἡ κλήση τήν ὁποία δεχθήκαμε ἀπό τόν Θεό. Νά βαδίζουμε ἔχοντας ὡς ὁδηγό στή ζωή μας τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, νά ἐναρμονίζουμε τίς ἐπιλογές μας σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, νά ἐλέγχουμε τίς πράξεις, τίς σκέψεις μας, τίς ἐπιθυμίες μας μέ γνώμονα πάντοτε τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, καί νά ἀγωνιζόμασθε γιά νά ζοῦμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή μέσα στήν Ἐκκλησία μας καί νά καρποφοροῦμε καί ἐμεῖς τούς καρπούς τῶν ἀρετῶν μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅπως καί ὁ τιμώμενος ἅγιος Πολύκαρπος.
Εἴθε, λοιπόν, καί ἡ ζωή ἡ δική μας νά εἶναι καί πολύκαρπος καί καλλίκαρπος, καί πολλούς καρπούς νά δώσει ἀλλά πάνω ἀπό ὅλα νά εἶναι καί καλοί καρποί μέ τή βοήθεια τοῦ ἁγίου Πολυκάρπου. Ἀμήν.
