Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας στο κήρυγμά του ανέφερε ότι η Υπαπαντή του Κυρίου, αποτελεί το συμπλήρωμα όλων των Εορτών του Αγίου Δωδεκαημέρου, δηλαδή της Γεννήσεως, της Περιτομής και της Βαπτίσεώς Του. Σύμφωνα λοιπόν με το Μωσαϊκό Νόμο κάθε αρσενικό παιδί την τεσσαρακοστή ημέρα από τη γέννησή του, θα έπρεπε να προσφέρεται στο ναό και να αφιερώνεται στο Θεό. Είναι η εκπλήρωση της εντολής του Θεού στους Ισραηλίτες, ενόσω βρίσκονταν σκλαβωμένοι στην Αίγυπτο. Την εντολή αυτή ακολούθησε και η Παναγία μας, οδηγώντας τον μικρό Ιησού στο ναό. Εκεί Τον προϋπάντησε ο γηραιός Ιερέας Συμεών και κρατώντας στην αγκαλιά του τον Κύριο, αναφώνησε “ νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα, κατά το ρήμα σου, εν ειρήνη “, αφού αξιώθηκε να αντικρίσει το Μεσσία.
Συνεχίζοντας ο κ. Νεκτάριος υπογράμμισε ότι το δοξολογικό πνεύμα του θεοδόχου Συμεώνος, αντικρίζοντας τον Ενσαρκωμένο Λόγο του Θεού, αποτελεί παράδειγμα προς μίμησην και για τη δική μας τη ζωή και την ένωσή μας με Εκείνον.
Ας αναρωτηθεί ο καθένας μας, συμπλήρωσε ο Μητροπολίτης Κερκύρας, αν αισθανόμαστε αυτή την αγαλλίαση της καρδιάς μας, καθώς συμμετέχουμε στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας . Είμαστε έτοιμοι να συμμετάσχουμε στα Μυστήρια αυτά; Είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε όλο αυτό το σωτήριο γεγονός της Ενσαρκώσεως, του Πάθους, της Ταφής και της τριημέρου Αναστάσεως του Κυρίου; Αισθανόμαστε την αγάπη προς Εκείνον και προς τον πλησίον μας;
Καταλήγοντας ο κ. Νεκτάριος τόνισε ότι, τα λόγια του Συμεώνος για τον Κύριο ότι θα αποτελέσει σημείο αντιλεγόμενο εν τω Ισραήλ, ισχύουν και για εμάς, διότι όντως ο Χριστός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος, πάνω στο οποίο είτε προσκρούουμε, ειδωλοποιώντας τον εαυτό μας, που συνεπάγεται την αυτοκαταστροφή μας, είτε αγωνιζόμαστε και ενωνόμαστε με το Θεό και τους ανθρώπους .
Ας Τον προϋπαντήσουμε και εμείς, τοποθετώντας Τον μέσα στην καρδιά μας και Εκείνος ας καθοδηγεί τη ζωή μας, μετατρέποντας το θάνατο σε γέφυρα από τα πρόσκαιρα εις τα αιώνια.