Λουδάρος Ανδρέας
«Καταδικαστέα πραγματικότητα, που υπονομεύει τον αθλητισμό αλλά και παρουσιάζει στα παιδιά και τους νέους μια εντελώς αντίστροφη πραγματικότητα αυτής που το αθλητικό ιδεώδες επιζητεί να καλλιεργήσει».
Έτσι χαρακτήρισε την χρήση αναβολικών ουσιών από αθλητές ο Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμων σε χαιρετισμό που απηύθυνε στο πλαίσιο ημερίδας που διοργανώθηκε από την μη κερδοσκοπική εταιρεία «Αθλητισμός χωρίς αναβολικά» και τον Σ.Ε.Γ.Α.Σ.
Θέμα της ημερίδας ήταν: «Η ολυμπιακή ιδέα και ο θανάσιμος εχθρός της τα αναβολικά».
Υπεύθυνος την διοργάνωσης και κύριος ομιλητής ήταν ο κ. Γ.Κατσιμπάρδης,πρόεδρος της Εταιρείας και πρώην Υφυπουργός. Χαιρετισμούς και παρεμβάσεις έκαναν ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Ε.Στυλιανίδης και άλλοι παράγοντες της πολιτικής,τοπικής,πανεπιστημιακής ,αθλητικής και ιατρικής κοινότητας.
Εντύπωση προκάλεσε η επισήμανση απο τον κ.Παντελεήμονα ,ότι «τα αναβολικά δεν σκοτώνουν μόνο την ολυμπιακή ιδέα, αλλά ζημιώνουν και την ψυχή των ανθρώπων».
Διαβάστε ολόκληρο τον χαιρετισμό του Μητροπολίτη
Η ολυμπιακή ιδέα, που επιβάλλει το «ευ αγωνίζεσθαι» και οριοθετεί την ευγενή άμιλλα, υπήρξε το κυριότερο χαρακτηριστικό των αρχαίων ολυμπιακών αγώνων, οι οποίοι ήταν άμεσα συνδεδεμένοι με την θρησκευτική ζωή των αρχαίων Ελλήνων, ήταν δηλαδή στην ουσία τους θρησκευτικά γεγονότα και θρησκευτικές τελετουργίες.
Όπως είναι γνωστό, όταν ο ευαγγελικός λόγος κηρύχθηκε από τον απόστολο των εθνών Παύλο και τους μαθητές και διαδόχους του στον ελληνικό χώρο, με την ίδρυση των πρώτων χριστιανικών Εκκλησιών και την βαθμιαία επικράτηση της πίστης στον Εσταυρωμένο και Αναστάντα Χριστό, η παλαιά λατρεία των ειδώλων άρχισε να υποχωρεί, μέχρι και την πλήρη εξαφάνισή της, τους πρώτους αιώνες της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Στο πλαίσιο αυτό και οι ολυμπιακοί αγώνες σταμάτησαν να τελούνται, μέχρι και την αναβίωσή τους, στα τέλη του 19ου αιώνα.
Ωστόσο, η ολυμπιακή ιδέα δεν σταμάτησε να υπάρχει και να εμπνέει τους λαούς : Ενσωματώθηκε στην έννοια του πνευματικού αγώνα, που εισήγαγε στη ζωή μας ο χριστιανισμός, και συνέχισε να αποτελεί βασικό μέρος της λαϊκής ψυχολογίας, μετατοπισμένη πια από τα σωματικά στα πνευματικά, από τα γήινα στα επουράνια.
Δεν είναι βεβαίως άσχετο το γεγονός ότι αθλητικές εκφράσεις χρησιμοποιούν τα αγιολογικά κείμενα και η υμνογραφία της Εκκλησίας μας για να περιγράψει και να υμνήσει την θυσία των μαρτύρων της πίστεως, τόσο στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, όσο και στις περιπτώσεις των νεομαρτύρων.
Όλες αυτές οι αναφορές βασίζονται βεβαίως στον παύλειο λόγο «εάν δε και αθλή τις, ου στεφανούται, εάν μη νομίμως αθλήση» (Β΄ Προς Τιμόθεον 2,5). Η έννοια λοιπόν και η πρακτική της «νομίμου» αθλήσεως υπήρξε η βάση του αθλητικού ιδεώδους, της ολυμπιακής ιδέας, όπως αυτή συγκροτήθηκε και εφαρμόστηκε τόσο στην άθληση του σώματος, όσο και στην άθληση της ψυχής και της πίστης, την οποία προβάλλει η Ορθόδοξη Εκκλησία ως παράδειγμα προς μίμηση στους πιστούς.
Και φυσικά, η ίδια αυτή έννοια βρίσκεται στη βάση και των σύγχρονών μας ολυμπιακών αγώνων, που τελούνται πλέον τακτικά ανά τετραετία, ως κορυφαίο αθλητικό γεγονός με διεθνή διάσταση και παγκόσμια προβολή.
Η χρήση όμως κάθε είδους απαγορευμένων υποβοηθητικών ουσιών, των γνωστών μας ως «αναβολικών», πέρα από τη βλάβη που επιφέρει στον ανθρώπινο οργανισμό, στο ανθρώπινο σώμα, το οποίο κατά την διδασκαλία της Εκκλησίας μας είναι ναός του αγίου πνεύματος και πρέπει να απολαμβάνει του σεβασμού μας, αποτελεί και πραγματικό εχθρό της ίδιας της αθλητικής διάστασης της ολυμπιακής ιδέας, καθώς ακυρώνει στη βάση της την πρακτική του έντιμου αγώνα.
Πρόκειται για μια καταδικαστέα πραγματικότητα, που υπονομεύει τον αθλητισμό αλλά και παρουσιάζει στα παιδιά και τους νέους μια εντελώς αντίστροφη πραγματικότητα αυτής που το αθλητικό ιδεώδες επιζητεί να καλλιεργήσει.
Για τους λόγους αυτούς η τοπική μας Εκκλησία επιδοκιμάζει τη διοργάνωση της σημερινής ημερίδας, συγχαίρει τους εμπνευστές, τους διοργανωτές και τους ομιλητές της και εύχεται καλή επιτυχία στις εργασίες της.
Τα αναβολικά δεν βλάπτουν μόνο το σώμα, δεν σκοτώνουν μόνο την ολυμπιακή ιδέα, αλλά ζημιώνουν και την ψυχή των ανθρώπων, καθώς η χρήση τους αποτελεί επί της ουσίας δόλια πρακτική, με ολέθρια αποτελέσματα και στο πνευματικό και ψυχολογικό επίπεδο.
Κοινή ευχή όλων μας, και του Επισκόπου της κατά Μαρώνειαν και Κομοτηνήν Εκκλησίας πρωτίστως, είναι να αποτελέσει η σημερινή ημερίδα ένα ακόμη αποφασιστικής σημασίας βήμα για την εξάλειψη της μάστιγας των αναβολικών, ώστε ο αθλητισμός να συνεχίσει να επιτελεί το σπουδαίο φρονηματιστικό έργο του, προσφέροντας υποδείγματα προς μίμηση στους νέους μας, που τόση ανάγκη έχουν για υγιή πρότυπα στη σημερινή άχαρη και δύσκολη εποχή μας.