Μνημόσυνο για τον Μακαριστό Χριστόδουλο από τον Κερκύρας Νεκτάριο
Στο Ιερό προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος στην Κέρκυρα λειτούργησε το πρωί της Κυριακής 21 Ιανουαρίου 2024 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος.
Στο τέλος της θείας λειτουργίας τελέστηκε ετήσιο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου, καθώς τις επόμενες ημέρες συμπληρώνονται 16 χρόνια από την προς Κύριον πρόωρη εκδημία του.
Κατά την θεία λειτουργία κύριος ομιλητής ήταν ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Οικονόμου, ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού, προϊστάμενος του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου, διατελέσας εκ των στενοτέρων συνεργατών του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, τόσο ως Αρχιδιάκονός του στην Μητρόπολη Δημητριάδος, όσο και ως διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος 89,5 και εκπρόσωπος τύπου του Αρχιεπισκόπου.
Προσφωνώντας τον ομιλητή ο Μητροπολίτης Κερκύρας τον καλωσόρισε και τόνισε ότι είναι ιδιαιτέρως αισθητή η απουσία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου στις ημέρες, όπου τεκταίνονται πολλά εις βάρος του λαού, της πατρίδας μας και της παραδόσεώς μας.
Ο π. Επιφάνιος έκανε μια αναφορά στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας, που περιλαμβάνει το θαύμα της θεραπείας των δέκα λεπρών. Ο Χριστός ήρθε για να θεραπεύσει την ασθένεια που ονομάζεται «λέπρα της ψυχής». Η ανθρωπότητα εκείνης της εποχής σάπιζε υπό το βάρος της πνευματικής λέπρας. Οι Ιουδαίοι βίωναν την λέπρα της θρησκευτικής υποκρισίας. Βίωναν από την θρησκευτική ηγεσία τους την κακοποίηση της πίστης και του νόμου του Θεού. Ο ειδωλολατρικός κόσμος βίωνε την πνευματική λέπρα της ειδωλολατρίας και της ειδωλομανίας. Ο Χριστός έδωσε συγκεκριμένα φάρμακα για την θεραπείας της ψυχικής και πνευματικής λέπρας. Το πρώτο είναι ο ίδιος ο εαυτός Του. Δεν ήρθε ως επισκέπτης, αλλά για να θυσιαστεί ώστε να σωθούμε από την αιχμαλωσία των παθών και να καθαριστούμε από την αμαρτία. Ο Χριστός έδωσε την Εκκλησία, στην οποία μέλη της είμαστε όλοι μας διά του βαπτίσματος. Ο Χριστός μάς έδωσε το μυστήριο της θείας ευχαριστίας, το σώμα και το αίμα Του, ώστε διά της εμπειρίας της ευχαριστίας της πρόσληψής του Χριστού εντός μας μπορούμε οντολογικώς να ενωθούμε μαζί Του και να γίνουμε όλοι μας ένα και μεταξύ μας.
Ο λαός των Ιουδαίων ήταν ο λαός της αγνωμοσύνης και της αχαριστίας. Δεν είπε ευχαριστώ στον Χριστό, αλλά τον σταύρωσαν και τον θανάτωσαν. Οι ειδωλολάτρες όμως αποδέχτηκαν τον Χριστό και δημιούργησαν την χριστιανική οικουμένη. Αυτή η οικουμένη όμως έρχονται χρόνοι και στιγμές που βιώνει τα συμπτώματα της πνευματικής λέπρας.
Σήμερα βιώνουμε την λέπρα και πάλι της θρησκευτικής υποκρισίας. Δηλώνουμε χριστιανοί, αλλά τα έργα μας πόρρω απέχουν από τον τρόπο του Χριστού. Στην εποχή μας παρουσιάζεται η λέπρα του θρησκευτικού φανατισμού, που διχάζει, δημιουργεί εντάσεις, ακρότητες ανάμεσα στους ανθρώπους και τους θέτει εκτός Εκκλησίας. Στην εποχή μας, την «προοδευτική και σύγχρονη», παρουσιάζεται η λέπρα της εξώθησης του Χριστού στο περιθώριο της κοινωνίας. Ο Χριστός δεν μπορεί να ταυτιστεί με τις ανάγκες αυτής της κοινωνίας. Φαντάζει ξένος. Η Εκκλησία θεωρείται ένα μουσειακό έκθεμα για το χρονοντούλαπο της ιστορίας. Η πρόοδος συνεπάγεται όλα να γίνουν καινούργια και τα παλιά να περάσουν στην λήθη. Αυτή είναι λέπρα μας χαρακτηρίζει. Η ιεραποστολή, όμως, σήμερα σε λαούς και περιοχές όπως στην Αφρική, στην Ασία, στην Κεντρική και την Νότια Αμερική δείχνει ότι υπάρχουν άνθρωποι που λένε ευχαριστώ στον Χριστό και παίρνουν την θέση ημών των αγνωμόνων και αχαρίστων.
Ο π. Επιφάνιος Οικονόμου έκλεισε τις σκέψεις του λέγοντας ότι είναι τεράστια η προσπάθεια ό,τι έχει μείνει όρθιο να γκρεμιστεί. Αυτά που ξέραμε ως αξίες, όσια και ιερά πρέπει να τα ξεχάσουμε. Αυτή είναι η προπαγάνδα της εποχής. Γι’ αυτά τα ζητήματα μιλούσε, εργαζόταν και αγωνιζόταν ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο αλησμόνητος και πολύκλαυστος πνευματικός μας πατέρας. Αφύπνισε, ξύπνησε υπνώττουσες συνειδήσεις, επεσήμανε, στεντορεία τη φωνή, την πνευματική λέπρα της εποχής μας. Ταρακούνησε την Εκκλησία, η οποία είχε συμβιβαστεί και πορευόταν απλώς με το φύσημα του νόμου, χωρίς μαρτυρία, μαρτύριο, κόπο, χωρίς θυσία. Γι’ αυτό και πολεμήθηκε αμείλικτα, μέχρι που τέθηκε εκτός. Όσοι έχουμε το μυαλό στη θέση μας, όσοι έχουμε καρδιά που χτυπά κατά την φωνή του Χριστού πρέπει και να μην τον λησμονούμε και να αγωνιζόμαστε γι’ αυτά που έθεσε. Ήταν ιεράρχης ευαγγελικός. Ο δείκτης της ζωής του και το μέτρο ήταν το Ευαγγέλιο. Αν αυτό γίνει και το δικό μας μέτρο, υπάρχει ελπίδα να αντιστραφεί το κλίμα της λέπρας και της σαπίλας και κάτι καλό να ξημερώσει στον τόπο και στην Εκκλησία.
Στην απόλυση και μετά την τέλεση του μνημοσύνου ο Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, αφού ευχαρίστησε τον ομιλητή για τον εξαίρετο λόγο του, ευχήθηκε να έχουμε όλοι την ευχή του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, σε μια εποχή οπότε τον ζητά όλος ο ελληνικός λαός διότι υπήρξε Έλληνας και ορθόδοξος χριστιανός, αυτά που θέλουν η εποχή και τα καμώματα των ανθρώπων να καταργήσουν.
