Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, τον Σεβασμιώτατο πλαισίωναν Ιερείς-Καθηγητές της Σχολής, ενώ έψαλλε ο Βυζαντινός Χορός «Τρεις Ιεράρχες» υπό τη διεύθυνση του Επίκ. Καθηγητή π. Σπυρίδωνος Αντωνίου. Παρέστησαν επίσης ο Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής κ. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, οι Πρόεδροι των δύο Τμημάτων της Σχολής κ. Παναγιώτης Σκαλτσής και Συμεών Πασχαλίδης, Ομότιμοι και εν Ενεργεία Καθηγητές όλων των βαθμίδων, καθώς επίσης και φοιτητές και συγγενείς των αειμνήστων Καθηγητών.
Στον ομιλία του ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής κ. Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, παίρνοντας αφορμή από το χωρίο 10:39-43 TGV της Πράξεως των Αποστόλων «εμείς είμαστε μάρτυρες για όλα αυτά που έκανε, και στην ύπαιθρο της Ιουδαίας και στην Ιερουσαλήμ. Αυτόν τον θανάτωσαν καρφώνοντάς τον στο σταυρό. Ο Θεός όμως την τρίτη μέρα τον ανέστησε, κι έκανε να τον δουν αναστημένον όχι όλος ο λαός, αλλά οι μάρτυρες που ο Θεός τούς είχε διαλέξει από πριν, δηλαδή εμείς, που φάγαμε και ήπιαμε μαζί του μετά την ανάστασή του από τους νεκρούς. Αυτός μας έδωσε εντολή να κηρύξουμε στο λαό και να μαρτυρήσουμε ότι αυτός είναι ο ορισμένος από το Θεό κριτής των ζωντανών και των νεκρών. Όλοι οι προφήτες βεβαιώνουν γι’ αυτόν, ότι καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν θα λάβει μέσω αυτού τη συγχώρηση των αμαρτιών του», υπογράμμισε ότι «To αποστολικό ανάγνωσμα που ακούσαμε νωρίτερα κατά τη λειτουργία αποτελεί ένα απόσπασμα από το κήρυγμα του αποστόλου Πέτρου στο σπίτι του εκατόνταρχου Κορνήλιου στην Καισάρεια της Παλαιστίνης. Πρόκειται για ένα κήρυγμα που σηματοδοτεί την έναρξη της πιό κρίσιμης και αποφασιστικής περιόδου της χριστιανικής Εκκλησίας, την περίοδο που η μικρή και ασήμαντη ιουδαϊκή σέκτα της Γαλιλαίας θα κάνει το πρώτο βήμα για τη μεταμόρφωσή της στη μεγαλύτερη πνευματική δύναμη που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα και που τελικά θα μεταμορφώσει ολόκληρη την ανθρώπινη Ιστορία. Η μεταμόρφωση αυτή δεν ήταν ούτε απλή ούτε εύκολη υπόθεση, καθώς η νέα πίστη άγγιζε την καρδιά της ιουδαϊκής θρησκείας, στην προσπάθειά της να απαλλαγεί από τις ασφυκτικές δεσμεύσεις της.»
» Η αγωνία που διακατέχει τον Πέτρο να ανταποκριθεί στο καθήκον που του ανέθεσε ο δάσκαλός του, διακατέχει ασφαλώς κι εμάς σήμερα, καθώς φέρνουμε στη μνήμη μας τους δασκάλους της Σχολής μας που μας ανέθρεψαν θεολογικά και αναλογιζόμαστε το μέγεθος της προσφοράς τους, τον όγκο των επιστημονικών τους συγγραμμάτων, το ύψος των γνώσεών τους, αλλά και το ενδιαφέρον τους για την Εκκλησία και την παιδεία του Γένους.»
»Επιτρέψτε μου λοιπόν, μιλώντας, πιστεύω, εκ μέρους όλων μας, να διαβεβαιώσω τους δασκάλους μας, που λειτουργήθηκαν σήμερα μαζί μας, αφού όλοι μαζί αποτελούμε το ίδιο σώμα που ζει από τη χάρη του Θεού, ότι θα μείνουμε σταθεροί και πιστοί στις διδασκαλίες που μας παρέδωσαν και θα συνεχίσουμε το έργο τους, εξακολουθώντας να εφαρμόζουμε αυτά που μας παράγγειλαν, ώστε να διαδίδεται ο λόγος του Θεού και να δοξάζεται ο Κύριος και στις γενιές που έρχονται μετά από εμάς».
Ενώ καταλήγοντας τον λόγο του ο κ. Κωνσταντίνου, ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο γιατί την θετική του ανταπόκριση στην πρόσκλησή του, να προεξάρχει των Ιερών Ακολουθιών, καθώς επίσης και για την συνεχή αγάπη, την συμπαράστασή και το αμείωτο ενδιαφέρον που επιδεικνύει για το έργο της Θεολογικής Σχολής.
Εν συνεχεία ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά κ.κ. Ιωάννης, αφού ευχαρίστησε στο πρόσωπο του Κοσμήτορα, όλη την Θεολογική Σχολή και τους Καθηγητές Αυτής, για την ευλογημένη αυτή πνευματική ευκαιρία που του εδόθη να προεξάρχει της σημερινής Ευχαριστιακής Συνάξεως και να τελέσει το Ιερό Μνημόσυνο των σεβαστών Καθηγητών και Διδασκάλων, οι οποίοι με τη γνώση και το κύρος τους έθεσαν τις βάσεις της επιστημονικής θεολογικής έρευνας, υπογράμμισε ότι η αγωνία που εκφράζει ο Απόστολος Πέτρος, στο σημερινό Αποστολικό Ανάγνωσμα που ακούστηκε και που τόσο εύστοχα ανέλυσε ο κ. Κωνσταντίνου, θα πρέπει να υλοποιηθεί μέσα από την συμπαράστασή όλων, προς το μεγάλο έργο της Ενότητος εν τη Εκκλησία και μέσα από την άρθρωση του Θεολογικού Λόγου. Εκείνο που λείπει σήμερα, σημείωσε ο Σεβασμιώτατος είναι η παρουσία του Βιβλικού λόγου και όλων εκείνων των νοημάτων από τα οποία οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, αντλούν τα διδάγματα και αρθρώνουν τον Λόγο της Πίστεως για την Σωτηρία μας.
