Πλῆθος εὐσεβῶν χριστιανῶν ἐκ τῶν γύρω χωριῶν καί τοπικῶν ἀρχόντων παρέστησαν τόσο στόνὌρθρο καί στή Θεία Λειτουργία, ὅσο καί στήν τέλεση τοῦ ἱεροῦ Μνημοσύνου τοῦ ἀειμνήστου Πατριάρχου. Ὁ μακαριστός Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Γεράσιμος Πρωτόπαπας (1839-1898) γεννήθηκε στό χωριό Ἅγιος Ἰωάννης Κυνουρίας τό ἔτος 1839.
Ἡ ἀγάπη του πρός τόν Θεό καί πρός τόν μοναχικό βίο ὁδήγησε τά βήματά του στήν ἁγία Γῆ τῶνἹεροσολύμων, ὅπου ἔγινε Μοναχός καί ἐντάχθηκε στήν Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότητα.
Στά Ἱεροσόλυμα ἔκανε μέ ἐπιτυχία τίς πρῶτες σπουδές του στήν Ὀρθόδοξη Θεολογία. Γιά νά διευρύνει τίς γνώσεις του, ἦρθε στήν Ἀθήνα γιά νά σπουδάσει ἐπί πλέον φυσική καί μαθηματικά. Ὅταν πῆρε τό πτυχίο του ἀπό τό Πανεπιστήμιο τῶν Ἀθηνῶν, ἐπέστρεψε στά Ἱεροσόλυμα γιά νά γίνει ὁδάσκαλος τῆς Σχολῆς τοῦ Πατριαρχείου, ὥστε τά νέα παιδιά νά μήν ὑστεροῦν σέ κάθε εἶδους γνώση, θεολογική καί θύραθεν.
Χειροτονήθηκε Κληρικός καί ἀπεστάλη στή Κωνσταντινούπολη, ὡς Ἔξαρχος τοῦ ΠατριαρχείουἹεροσολύμων, μέ ἐξαιρετική ἐπιτυχία στήν ἀποστολή του, ἐπιβάλλοντας τήν ἄποψή του ἀκόμη καί στόν Σουλτάνο.
Λόγῳ τῆς λαμπρῆς καί ἐπιτυχημένης διαδρομῆς του, ἐξελέγη Μητροπολίτης Σκυθουπόλεως, μιᾶς εὐλογημένης Μητρόπολης κοντά στά Ἱεροσόλυμα. Ὅταν χήρεψε τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας, ὅλοι οἱ χριστιανοί τοῦ Πατριαρχείου ἔστρεψαν τό βλέμμα τους στόν Μητροπολίτη Σκυθουπόλεως Γεράσιμο καί τόν ἐξέλεξαν Πατριάρχη Ἀντιοχείας. Ὡς Πατριάρχης Ἀντιοχείας, ὀργάνωσε τά ἐκεῖ ἐκκλησιαστικά πράγματα, καλλιέργησε τήν Ὀρθόδοξη Θεολογία καί πίστη, ρύθμισε τά ἐκκλησιαστικά ζητήματα, χειροτόνησε Ἱερεῖς καί Ἐπισκόπους καί, γενικά,ἀνέδειξε τό Πατριαρχεῖο.
Στή συνέχεια, ὅταν ὁ θρόνος τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων χήρεψε, τότε σύσσωμο τό Πατριαρχεῖο ἐστράφη στόν Γεράσιμο και τοῦ ζήτησε νά ἐπανέλθει ἐκεῖ ἀπ’ ὅπου ξεκίνησε, στόν Πανάγιο Τάφο, στόν Ναό τῆς Ἀναστάσεως, στόν φρικτό Γολγοθά, στόν θρόνο τοῦ παλαιφάτου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.
Μέ συγκίνηση ἐγκατέλειψε ὁριστικά τήν Ἀντιόχεια, ἐνῶ τό πλῆθος τοῦ λαοῦ ἔτρεχε νά τόνἀποχαιρετίσει, νά τοῦ ἐκφράσει τήν ἀγάπη του καί νά λάβει τήν εὐχή του, δείχνοντας τήν εὐγνωμοσύνη του καί τόν θαυμασμό του, ζητώντας νά μήν τούς λησμονήσει καί νά τούς ἔχει στήν προσευχή του.
Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι ὅταν ἔφτασ ε στήν Βηρυτό γιά νά πάρει τό καράβι γιά τή Χάιφα, ὁσυγκεντρωμένος λαός δέν ἄφηνε τό καράβι νά φύγει, κρατώντας μέ τά χέρια τά σχοινιά τοῦ καραβιοῦ. Ὡς Πατριάρχης Ἱεροσολύμων, ἀνεδεί χθη ἴσως ὁ δυναμικότερος, ὁ δημιουργικότερος καί ὁσπουδαιότερος Πατριάρχης τῶν τεσσάρων – πέντε αἰώνων μετά τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἐκοιμήθη τό 1898, ἐνῶ μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς μνημόνευε συνεχῶς καί ἀγαποῦσε ὑπερβολικά τήνἰδιαίτερη πατρίδα του, τόν Ἅγιο Ἰωάννη Κυνουρίας. Ἡ μνήμη τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Ἱερο σολύμων Γερασίμου ἄς εἶναι αἰωνία καί ὅλοι ἐμεῖς ἄς ἔχουμε τήν εὐχή του καί τήν εὐλογία του.