Μονή Γοργοεπηκόου Μάνδρας Αττικής
Στις 29 Οκτωβρίου 1978 θεμελιώθηκε ο καθολικός ναός της Μονής από το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Μεγάρων και Σαλαμίνος και 7 Σεπτεμβρίου του 1982 έγιναν τα «Θυρανοίξια».
Το Μοναστήρι της Παναγίας της Γοργοεπηκόου βρίσκεται στη Μάνδρα Αττικής. Στην κορυφή της οροσειράς, με θέα τη θάλασσα της Ελευσίνας, η Παναγιά η Γοργοεπήκοος, όπως λέει και το όνομά της, γρήγορα θα ακούσει και θα προστρέξει.
Γύρω στα 1800, κάποιος μοναχός από το Άγιον Όρος, ξεκίνησε να πάει στη Μικρά Ασία όπου υπήρχαν μετόχια αγιορείτικα, φέρνοντας μαζί του και αγιογραφημένες εικόνες για να τις πουλήσει. Μια από αυτές τις εικόνες ήταν της Παναγίας της επονομαζόμενης Γοργοεπηκόου (Γοργοϋπηκόου). Η Παναγία κρατάει «το θείο βρέφος στην αγκαλιά της σαν σε θρόνο χερουβικό, με ιλαρό το πρόσωπό της, με γλυκυτάτους οφθαλμούς και ένα αμυδρό μειδίαμα στα χείλη».
Την εικόνα αγόρασε από το Άγιο Όρος μία οικογένεια από τη Σμύρνη και σαν πολύτιμη κληρονομιά πέρασε από γενιά σε γενιά και τελικά έφτασε στα χέρια της Ιφιγένεια Αναπλιώτου, λίγο πριν την καταστροφή της Σμύρνης. Όταν το 1922 έγινε η Μικρασιατική καταστροφή και ο διωγμός, η οικογένεια αυτή κατόρθωσε να περάσει στη Μυτιλήνη. Μέσα στα ελάχιστα πράγματα που μπόρεσαν, όπως όλοι, να πάρουν μαζί τους, ήταν η εικόνα αυτή της Παναγίας.
Στη Μυτιλήνη όπου εγκαταστάθηκαν, η μητέρα της Ιφιγένειας, Ελευθερία, κάθε 8η Σεπτεμβρίου γιόρταζε την Παναγία εις ανάμνησιν του μεγάλου θαύματος της στη Σμύρνη. Κάποια στιγμή που βρισκόταν σε άλλο δωμάτιο, φύσηξε δυνατός αέρας από το ανοικτό παράθυρο και σήκωσε το πετσετάκι που ακουμπούσε το αναμμένο καντήλι στο εικονοστάσι και πήρε φωτιά μια άκρη και μεταδόθηκε η φωτιά σε όλο το δωμάτιο.
Η Ελευθερία άκουσε κάποιους χτύπους και απορώντας τι να είναι, βγήκε στη πόρτα, αλλά δεν είδε κανέναν. Οι χτύποι όμως συνεχίζονταν πιο έντονα, και τότε ανέβηκε επάνω και μόλις άνοιξε την πόρτα του δωματίου, πετάχτηκαν φλόγες και καπνοί.
Όταν τελικά μπόρεσε να μπει στο δωμάτιο και έψαχνε με τα μάτια μέσα να διακρίνει κάτι στις φλόγες, που ακόμα κρατούσαν, αντίκρισε την εικόνα της Παναγίας ανάμεσα στις φλόγες και στους καπνούς. Την κοίταζε από μακριά, ανέγγιχτη από τη φωτιά, και από τους καπνούς, ώστε να λάμπει έτσι όπως την είχε γυαλίσει η ίδια.
Οι φλόγες την είχαν σεβαστεί, και ίχνος καπνού την είχε αμαυρώσει. Όλη η οικογένεια φύλαγαν και αυτό το θαύμα σαν πολύτιμο μαργαριτάρι στην καρδιά τους.
Τον Ιανουάριο του 1965 τέσσερις Μοναχές ξεκίνησαν να κτίσουν ένα Μοναστήρι, Ησυχαστήριο.
Ήρθαν στην Αθήνα και έμεναν προσωρινά στο πατρικό σπίτι μιας εξ αυτών, στα Μελίσσια, αλλά συγχρόνως έψαχναν για έναν κατάλληλο τόπο να κτίσουν σιγά-σιγά το Μοναστήρι τους.
Ο αείμνηστος Νικόλαος Σταμίδης, ιδιοκτήτης οικοπέδου στη Μάνδρα, προσέφερε δωρεά 25 στρεμμάτων και στις 25 Μαρτίου ανέβηκαν όλοι μαζί και έστησαν ένα Πρόχειρο Προσκυνητάρι της Παναγίας.
Ύστερα από πολλά εμπόδια, ο τότε Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος ζήτησε ένα σχέδιο της Μονής και προχώρησε στην υπογραφή του Διατάγματος της Ιδρύσεως της Ιεράς Μονής της Γοργοεπηκόου με βασιλική βούλα και άδεια της ιδρύσεώς της το 1972.
Στις 6 Αυγούστου 1971 έβαλαν το θεμέλιο λίθο του Μοναστηριού στην Μάνδρα Αττικής, στις 23 Σεπτεμβρίου 1973 έγιναν τα εγκαίνια από το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη και μπήκαν μέσα οι μοναχές και έγινε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός και Αγιασμός.
Στις 29 Οκτωβρίου 1978 θεμελιώθηκε ο καθολικός ναός της Μονής από το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Μεγάρων και Σαλαμίνος και 7 Σεπτεμβρίου του 1982 έγιναν τα «Θυρανοίξια».
