Ναυπάκτου Ιερόθεος: Τα σύγχρονα θεολογικά ρεύματα διακρίνονται για μία ποιμαντική δήθεν εξιλεώσεως του Θεού
Γενική ιερατική σύναξη των κληρικών της Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, στο Ιερό Ησυχαστήριο Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης στο Παναιτώλιο, με θέμα: «Θεολογία και Ποιμαντική», συγκάλεσε την Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2022 ο Τοποτηρητής της Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος.
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κατ’ αρχάς ευχήθηκε για την ανάπαυση των Μητροπολιτών Ιεροθέου, Θεοκλήτου και Κοσμά, οι οποίοι εργάστηκαν ποιμαντικά στη Μητρόπολη με καλούς καρπούς, καθώς επίσης για την ανάπαυση του αρχιμ. π. Θεοκλήτου Ντζάθα που δημιούργησε αυτό το Ησυχαστήριο.
Έπειτα στην εισήγησή του, στην αρχή, τόνισε ότι το θέμα: «Θεολογία και Ποιμαντική» είναι σοβαρότατο, γιατί ανάλογα με την θεολογία που έχει κάποιος ποιμένας θα εξασκήσει και την ποιμαντική του. Επεσήμανε, ότι, δυστυχώς στις ημέρες μας, κυκλοφορούν πολλά και ποικίλα θεολογικά ρεύματα, με αποτέλεσμα να επικρατεί σύγχυση στο τί είναι η ποιμαντική των χριστιανών.
Στη συνέχεια, ο Ποιμενάρχης Ναυπάκτου και Τοποτηρητής της Μητρόπολης Αιτωλίας διαίρεσε την εισήγησή του σε τρεις ενότητες.
Η πρώτη ενότητα αναφερόταν στο τί είναι η «ορθόδοξη θεολογία». Ανέπτυξε ότι η θεολογία είναι ο λόγος περί του Θεού, αυτό δε, προϋποθέτει τη γνώση του Θεού, που είναι γνώση εξ εμπειρίας.
Ανέφερε πολλά χωριά από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, τον Απόστολο Πέτρο και τον Απόστολο Παύλο. Η βάση όλων αυτών είναι, ότι ο Θεός αποκαλύφθηκε στον άνθρωπο, ο Άσαρκος Λόγος στους προφήτες και ο Σεσαρκωμένος Λόγος στους Απόστολους, και φανέρωσε τη δόξα Του.
Κεντρικό σημείο της Αποκαλύψεως του Θεού είναι η Μεταμόρφωση του Χριστού στο όρος Θαβώρ και έχει σημασία πώς την ερμήνευσαν οι παρόντες στο γεγονός αυτό ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος και ο Απόστολος Πέτρος.
Η δεύτερη ενότητα της εισηγήσεώς του ήταν για την ορθόδοξη ποιμαντική. Ανέπτυξε ότι η ορθόδοξη ποιμαντική είναι συνέπεια της ορθόδοξης θεολογίας που αποβλέπει στο να οδηγήσει τον άνθρωπο από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ομοίωση και από την δουλεία στην αμαρτία, τον θάνατο και τον διάβολο στην ελευθερία των τέκνων του Θεού.
Το πώς γίνεται αυτή η ορθόδοξη ποιμαντική προσδιορίζεται από το κήρυγμα του Χριστού «μετανοείτε, ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ», δηλαδή το τί είναι μετάνοια και τί είναι μέθεξη της Βασιλείας του Θεού και, κυρίως, στην βίωση των «μακαρισμών» του Χριστού.
Η τρίτη ενότητα είχε άξονα «τις θεολογίες και ποιμαντικές» που επικρατούν στις ημέρες μας. Πρόκειται για θεολογίες που στηρίζονται στην φιλοσοφία, τον στοχασμό, τον ανθρωποκεντρικό τρόπο σκέψεως και ζωής, όπως καλλιεργήθηκαν από τη σχολαστική θεολογία και τα μετέπειτα φιλοσοφικά και θεολογικά ρεύματα, δηλαδή, ο νομιναλισμός, η Αναγέννηση, η Μεταρρύθμιση, ο Διαφωτισμός, ο υπαρξισμός, ο ρομαντισμός και η ρωσική θεολογία.
Όλες αυτές οι σύγχρονες θεολογίες, τα σύγχρονα θεολογικά ρεύματα, διακρίνονται για μία άλλη ποιμαντική, όχι ποιμαντική θεραπευτική, αλλά μία ποιμαντική δήθεν εξιλεώσεως του Θεού, μιας εξωτερικής ηθικής αντιμετώπισης του ανθρώπου και των προβλημάτων του και μιας φιλοσοφικής κατανόησης του Θεού.
Κατέληξε, ότι πρέπει ως ποιμένες να γνωρίσουμε την ορθόδοξη θεολογία των Προφητών, των Αποστολών και των Πατέρων και να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να την γνωρίσουν, δηλαδή να αισθανθούν την Εκκλησία ως θεραπευτήριο, τον Χριστό ως ιατρό και να ασκούμε ποιμαντική στο σύγχρονο άνθρωπο για να μετατρέψουν την ιδιοτελή αγάπη σε ανιδιοτελή αγάπη και να απελευθερωθούν από την φιλαυτία και την ευδαιμονία που είναι τα βασικά πάθη του σύγχρονου ανθρώπου.
Ακολούθησε διάλογος με τους ιερείς, οι οποίοι έθεσαν τις ακόλουθες ερωτήσεις: «Κάνατε διάκριση μεταξύ του νου και της λογικής. Οι λογισμοί προέρχονται από το νου ή τη λογική;», «Γιατί, όταν οι προτεστάντες αποχωρίστηκαν από τους παπικούς δεν γνώρισαν και δεν εντάχθηκαν στην ορθοδοξία;», «Ο παπισμός και ο προτεσταντισμός θεωρείται ότι επέτειναν την αθεΐα στην Ευρώπη;», «Ποιά μπορεί να είναι η στάση της Εκκλησίας στην βία των ανηλίκων;», «Αναφερθήκατε στην ρωσική εκκλησία και τη ρωσική θεολογία. Θεωρείται ότι η ρωσική θεολογία έχει πάρει λάθος δρόμο και οδηγείται σε αιρέσεις;». Ο Σεβασμιώτατος απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις θίγοντας παράλληλα πολλά θέματα. Η όλη σύναξη με την εισήγηση και την συζήτηση διήρκεσε περίπου δυόμιση ώρες.
Πριν την λήξη της σύναξης ευχαρίστησε τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως, αρχιμ. Επιφάνιο Καραγεώργο, τους Αρχιερατικούς Επιτρόπους και όλους τους ιερείς για την καλή συνεργασία που υπήρξε όλους αυτούς τους μήνες που διήρκεσε η τοποτηρητεία της Ιεράς Μητροπόλεως και ευχήθηκε για την ανάπαυση του Μητροπολίτου Κοσμά, για το έργο που επιτέλεσε και την εκλογή ενός αξίου Μητροπολίτου που θα σεβαστεί το έργο των προκατόχων του, θα το συνεχίσει και θα το επαυξήσει.
