Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την ρασοφορία της νέας Μοναχής Ταβιθάς, κατά κόσμον Ασπασίας Βούλγαρη, μετά από ικανό διάστημα δοκιμασίας στην μοναστική ζωή.
Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Γέροντας Εφραίμ, ο οποίος αναφέρθηκε στο σπουδαίο γεγονός της Ρασοφορίας της νέας Μοναχής Ταβιθάς, που εισήλθε σε ένα νέο πλαίσιο ζωής. Ενώ ήταν άνθρωπος με όλες τις ανέσεις και τις ευκολίες της ζωής, εντούτοις, ποθούσε πάντοτε τον Θεό και όταν χήρεψε αφιερώθηκε εξ’ ολοκλήρου σ’ Αυτόν. Ο Γέροντας Εφραίμ ευχήθηκε στην νέα Μοναχή να ξεχάσει, πλέον, τον κόσμο, γιατί ο Μοναχός είναι η λήθη του παρελθόντος. Να αφιερωθεί στην καθαρή προσευχή, στην υπακοή και στους μοναστικούς αγώνες, διά των οποίων αποκτάται ο λεγόμενος σαββατισμός, δηλ. η μόνιμη ειρήνη στην καρδιά. Ευχήθηκε, επίσης, να αυξάνεται μέσα της η πνευματική γνώση, δηλ. η εμπειρία του Χριστού στην καρδιά της, ώστε να αναπαύει τον Κύριο Ιησού, τηρώντας το θέλημά Του, όπως και την Γερόντισσα και τις Αδελφές της Μονής.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στις πολλές ευλογίες και χάριτες του Θεού στην Μονή, σαν και την σημερινή Ρασοφορία, ενώ ειδική μνεία έκανε στον μακαριστό Γέροντα και νέο κτήτορα της Μονής π. Αντώνιο Ζούπη, ο οποίος φρόντισε εγκαίρως να ετοιμάσει το έδαφος για την διαδοχή του, εμπιστευόμενος την πνευματική καθοδήγηση της Αδελφότητας στον Γέροντα Εφραίμ Βατοπαιδινό. Τον ευχαρίστησε για την ανεκτίμητη διακονία του στην Μονή Ταξιαρχών, εξήρε την φιλανθρωπία, που τον χαρακτηρίζει, που τον καθιστά ευεργέτη της Μητροπόλεώς μας και όχι μόνον. Ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε την χαρά του για την εν γένει πρόοδο των Μονών της Τοπικής μας Εκκλησίας, απέναντι στις οποίες ο ίδιος στέκεται ως Πατέρας και Επίσκοπος και όχι ως διοικητής. Ευχαρίστησε, τέλος, την Ηγουμένη Της Μονής, Γερόντισσα Νικοδήμη, διότι διακυβερνά την Αδελφότητα με σοφία και σύνεση, επιτυγχάνοντας την ενότητα και την διαρκή πρόοδό της.