Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν την βαθύτατη οδύνη και την απέραντη θλίψη όλων μας για τον αδόκητο χαμό συνανθρώπων μας, προσφύγων και μεταναστών, στο ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου.
Ευχόμαστε και προσευχόμαστε ο Πανάγαθος Θεός να αναπαύσει τις ψυχές των αθώων θυμάτων! Όλων αυτών, που ονειρεύτηκαν ένα καλύτερο μέλλον και αναζήτησαν μία νέα πατρίδα για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
Αναρωτιόμαστε όμως, για πόσο ακόμη η παγκόσμια κοινότητα θα μένει σιωπηλή απέναντι στο προσφυγικό; Πόσες ακόμη ζωές θα πρέπει να χαθούν στα βάθη των θαλασσών για να συνειδητοποιήσουμε την τραγικότητα του φαινομένου;
Η μεγαλύτερη παρωδία της ανθρωπότητας, είναι ότι η ζωή έχασε την μοναδικότητα της αξίας της. Έγινε και αυτή ένα απλό μέρος ενός συνόλου. Απέκτησε τιμή, αγοράσθηκε και έγινε εμπόρευμα, αριθμός, ένας διαρκής και συνεχόμενος θάνατος.
Η ανθρώπινη ζωή όμως δεν μπαίνει στο ζύγι. Δεν κοστολογείται.
Η ανθρώπινη ζωή είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Είναι ανεκτίμητη, απροσμέτρητη και ανυπολόγιστη, αφού αποτελεί πολύτιμο δώρο της άπειρης αγάπης του Θεού.
Ήρθε η ώρα επιτέλους να μάθουμε να εκτιμούμε αυτό το θείο δώρο!
Κάθε ζωή μετράει! Κάθε πρόσωπο, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής και φύλου, είναι εικόνα του Ζώντος Θεού.
Είθε ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές των θυμάτων, να παρηγορήσει τους διασωθέντες και να ενισχύσει τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των ομάδων διάσωσης, ώστε να μην θρηνήσουμε και άλλες ανθρώπινες ζωές.