Νέος διάκονος προστέθηκε στους κληρικούς της μητρόπολης Νέας Σμύρνης
Σέ κλίμα κατάνυξης, εὐθύς μετά τόν ἑόρτιο Ἑσπερινό χθες στόν Ἱδρυματικό Ναό τοῦ ἁγίου Ἀνδρέα Νέας Σμύρνης, πραγματοποιήθηκε ἡ Ἀκολουθία τῆς Ρασοφορίας τοῦ Κωνσταντίνου Μέρου, ἀποφοίτου τῶν Τ.Ε.Ι. καί τελειοφοίτου τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν.
Σέ κλίμα κατάνυξης, εὐθύς μετά τόν ἑόρτιο Ἑσπερινό χθες στόν Ἱδρυματικό Ναό τοῦ ἁγίου Ἀνδρέα Νέας Σμύρνης, πραγματοποιήθηκε ἡ Ἀκολουθία τῆς Ρασοφορίας τοῦ Κωνσταντίνου Μέρου, ἀποφοίτου τῶν Τ.Ε.Ι. καί τελειοφοίτου τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν.
Ὁ Κωνσταντίνος Μέρος ἔλαβε τό ὄνομα Ραφαήλ εἰς τιμήν τοῦ ἁγίου ἐνδόξου καί θαυματουργοῦ Ἱερομάρτυρος Ραφαήλ, ὁ ὁποῖος μαρτύρησε τό 1463 στή Θερμή τῆς Λέσβου.
Κατά τήν προσλαλιά τοῦ Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κ. Συμεών ὑπογράμμισε τά ἀκόλουθα:
«Ἀγαπητέ μας ἀδελφέ Ραφαήλ,
Πατριάρχης τοῦ μοναχισμοῦ καί καθηγητής τῆς ἐρήμου ὁ ὅσιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας. Τήν ἱερή μνήμη τοῦ Μεγάλου Πατρός ἑορτάζει αὔριο ἡ Ἐκκλησία μας καί σέ αὐτήν μᾶς εἰσήγαγε ἤδη ὁ ἀποψινός ἑόρτιος Ἑσπερινός. Τή μεγάλη τούτη ἡμέρα ἐπιλέξαμε νά γίνει ἡ ἀφετηρία τῆς ἀφιερώσεώς σου στόν Χριστό μας καί ἡ εἰς Διάκονον χειροτονία σου.
Μέ τήν ἱερή Ἀκολουθία τῆς Ρασοφορίας πού μόλις τελέσαμε, χάριτι Κυρίου, ἀφιερώθηκες στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί τή διακονία τῆς Ἐκκλησίας. Ἔλαβες τό ὄνομα ἑνός ἐκ τῶν ἁγίων ἐνδόξων νεοφανῶν ἱερομαρτύρων, τοῦ ἁγίου Ραφαήλ πού μαρτύρησε τό 1463 στή Θερμή τῆς Λέσβου. Αὐτόν τόν θαυματουργό νεοφανῆ Ἱερομάρτυρα θά ἔχεις στό ἑξῆς προστάτη καί ἐμπνευστή τῆς ζωῆς σου.
Εὔχομαι καί προσεύχομαι μέ τή θεοφιλῆ βιοτή σου καί τήν ἀφοσιωμένη διακονία σου νά τιμήσεις τόν ἅγιο Ραφαήλ.
Ὅπως ὑπογράμμισα πρό ὀλίγου, ἡ ἀφιέρωσή σου πραγματοποιεῖται κατά τόν ἑόρτιο Ἑσπερινό τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου. Τό παράδειγμα καί οἱ διδαχές τοῦ μεγάλου διδασκάλου τῆς μοναχικῆς ζωῆς νά σέ καθοδηγοῦν διά βίου. Ἕνα του λόγο, πού ἀνευρίσκουμε στό Γεροντικό, θά ὑπογραμμίσω στήν ἀγάπη σου, ἀντί ἄλλης συμβουλῆς. Καί τόν λόγο αὐτό, παρακαλῶ νά τόν ἐνθυμεῖσαι καθημερινά καί νά τόν ἀκολουθεῖς μέ πιστότητα στή ζωή σου.
«Πρό ὀφθαλμῶν ἔχε πάντοτε τόν φόβον τοῦ Θεοῦ. Μνημόνευε τοῦ θανατοῦντος καί ζωοποιοῦντος. Μισήσατε τόν κόσμον καί πάντα τά ἐν αὐτῷ· μισήσατε πᾶσαν σαρκικήν ἀνάπαυσιν. Ἀποτάξασθε τῇ ζωῇ ταύτῃ, ἵνα ζήσητε τῷ Θεῷ. Μνημονεύετε τί ἐπηγγείλασθε τῷ Θεῷ· ζητεῖ γάρ αὐτό παρ᾽ ἡμῶν ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως».
Δηλαδή, νά ἔχεις πάντοτε μπροστά στά μάτια σου τόν φόβο τοῦ Θεοῦ. Νά θυμᾶσαι αὐτόν πού σκοτώνει- τόν πονηρό- καί αὐτόν πού ζωοποιεῖ- τόν Χριστό. Νά μισήσετε τό πνεῦμα τοῦ κόσμου καί κάθε κοσμικό πράγμα. Νά μισήσετε κάθε εἴδους σαρκική ἀνάπαυση. Ἀρνηθεῖτε τή ζωή τοῦ κόσμου, γιά νά ζήσετε ἑνωμένοι μέ τόν Θεό. Νά θυμᾶστε τίς ὑποσχέσεις πού δώσατε στόν Θεό. Γιατί ὅ,τι υποσχεθήκατε, θά σᾶς τό ζητήσει κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως.
Ὁ Κύριος, ἀγαπητό μου παιδί, πάντοτε μαζί σου. Καί σύ ἀφοσιωμένος στήν ἀγάπη Του «ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου» (Μάρκ. 12,30). Ἀμήν».
Σήμερα, στόν ναό Ἁγίας Βαρβάρας Ἀργυρουπόλεως, ἐνορία στήν ὁποία γεννήθηκε καί μεγάλωσε ὁ π. Ραφαήλ, ἔγινε ἡ χειροτονία του σέ Διάκονο. Παρέστησαν πολλοί κληρικοί, ὁ ἡγούμενος Ἀρχιμ. Πορφύριος μαζί καί μέ ἄλλους Πατέρες ἀπό τήν Μονή Ἁγίων Ἀναργύρων Πάρνωνος τῆς μητρόπολης Σπάρτης καί πλῆθος χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι ἐπευφήμησαν ζωηρά τόν νέο κληρικό.
Ἀκολουθεῖ ἡ προσφώνηση πού ὁ Μητροπολίτης Νέας Σμυρνής κ. Συμεών ἀπηύθυνε πρός τόν χειροτονούμενο.
«Ἀγαπητέ μου ὑποδιάκονε Ραφαήλ,
Χθές μέ τό πέρας τοῦ Ἑσπερινοῦ καί διά τῆς ἱερῆς Ἀκολουθίας τῆς Ρασοφορίας ἀφιερώθηκες στόν Χριστό μας, λαμβάνοντας ὡς ρασοφόρος μοναχός τό ὄνομα τοῦ ἐνδόξου νεοφανοῦ ἱερομάρτυρος ἁγίου Ραφαήλ τοῦ ἐν Θερμῇ τῆς Λέσβου ἀθλήσαντος τό ἔτος 1463.
Καί σήμερα, μνήμη τοῦ ὁσίου καί θεοφόρου Πατρός ἡμῶν Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου καί καθηγητοῦ τῆς ἐρήμου, καλεῖσαι νά λάβεις τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης· νά καταστεῖς διάκονος τῆς Ἐκκλησίας.
Δέν ὑπάρχει, ἀδελφοί μου, μεγαλύτερο χάρισμα τοῦ Θεοῦ στήν Ἐκκλησία μας ἀπό τήν ἱερωσύνη. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος ὑπογραμμίζει μέ ἔμφαση : «Ἡ ἱερωσύνη τελεῖται μέν ἐπί τῆς γῆς, τάξιν δέ ἐπουρανίων ἔχει ταγμάτων…». Καί συνεχίζει : «Ἄνθρωποι πού κατοικοῦν στή γῆ, πού ζοῦν ἐδῶ στή γῆ, τούς παραχωρήθηκε νά διαχειρίζονται οὐράνια πράγματα καί ἔλαβαν μιά τέτοια ἐξουσία πού ὁ Θεός δέν ἔδωσε οὔτε σέ ἀγγέλους οὔτε σέ ἀρχαγγέλους».
Εἶναι, λοιπόν, πολύ φυσικό ἕνα τόσο μεγάλο χάρισμα, ὅπως τό χάρισμα τῆς ἱερωσύνης, νά ἀπαιτεῖ ἀπό ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους, τά ὀστράκινα σκεύη, πού τό λαμβάνουμε, μερικές θεμελιώδεις προϋποθέσεις.
• Ἀγάπη θερμή πρός τόν Κύριο Ἰησοῦ καί τήν Ἐκκλησία Του.
• Πνευματική καθαρότητα ψυχῆς καί σώματος.
• Φόβο Θεοῦ.
• Ἔνθεο ζῆλο.
• Αὐταπάρνηση.
• Ταπείνωση καί ὑπακοή.
• Προσοχή καί ἐπαγρύπνηση στόν τρόπο πού ζοῦμε καί πολιτευόμαστε.
Οἱ προϋποθέσεις αὐτές οὔτε αὐτονόητες εἶναι οὔτε στατικές. Ἀγωνίζεται κανείς γιά νά τίς ἀποκτήσει. Γι᾽ αὐτό καί οἱ Πατέρες μας ὑπογραμμίζουν ὅτι ἱερεύς γνήσιος καί ἀρεστός στόν Θεό γίνεται ἐκεῖνος πού ζοῦσε σάν ἱερεύς προτοῦ γίνει, προτοῦ χειροτονηθεῖ ἱερεύς.
Ἐπεσήμανα προηγουμένως ὅτι οἱ προϋποθέσεις αὐτές δέν εἶναι καί στατικές. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ ἱερωμένος ἀγωνίζεται σέ ὅλη τήν ἱερατική του ζωή ὄχι μόνο νά διαφυλάξει αὐτά τά προαπαιτούμενα, ἀλλά καί νά τά καλλιεργήσει καί νά τά αὐξήσει. Ἔτσι μόνο θά παραμένει γνήσιος φορέας τοῦ χαρίσματος καί ὄχι ἀχθοφόρος. Ἔτσι μόνο θά εὐαρεστεῖ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί ἡ ἱερατική του διακονία θά οἰκοδομεῖ τούς ἀδελφούς μας χριστιανούς, τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας.
Παιδί μου Ραφαήλ,
Ἐπέλεξες τήν ἀφιερωμένη ζωή. Στόν Χριστό ἀφιερώνεσαι. Καί ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ θά πρέπει νά ἀποτελεῖ «τό ὕδωρ τό ζῶν» (Ἰω. 4,11), πού θά δροσίζει τήν καρδιά σου καί θά δίνει νόημα, χαρά καί ἀνάπαυση στή ζωή σου. Αὐτή ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ σάν ἄλλη ἀκοίμητη κανδήλα ἄς φωτίζει καί ἄς θερμαίνει πάντοτε τήν καρδιά σου.
Ἐπεθύμησες νά γίνεις κληρικός. Καί σήμερα ἐντός ὀλίγου θά λάβεις τόν πρῶτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης. Ὁ Θεός καί ἡ Ἐκκλησία Του ἀπαιτεῖ ἀπό σένα καί ὁ ταπεινός ἐπίσκοπός σου ἐπιθυμεῖ καί εὔχεται νά γίνεις ἕνας ἄξιος καί καλός κληρικός. Αὐτό ἄλλωστε ζητεῖ καί τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό ἀπαιτοῦν καί οἱ δύσκολοι καιροί στούς ὁποίους ζοῦμε.
Ὅλοι μας τήν ὥρα αὐτή εὐχόμαστε μέ τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού θά σέ ἐπισκιάσει καί μέ τόν προσωπικό σου ἀγώνα πού ἀναλαμβάνεις νά τό κατορθώσεις. Νά ἀναδειχθεῖς ἕνας ἄξιος λειτουργός τῆς Ἐκκλησίας. Πιστός. Εὐλαβής. Ἁγνός. Ταπεινός. Ἀφιλοχρήματος. Ζηλωτής. Ἐργατικός.
Γιά νά δοξάζεται τό ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ.
Γιά νά οἰκοδομεῖται τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.
Γιά νά ἀποτελεῖς ἀνάπαυση καί καύχημα τοῦ Ἐπισκόπου σου, ὁ ὁποῖος ἐπωμίζεται τήν εὐθύνη τῆς χειροτονίας σου.
Γιά νά σέ βλέπουν καί νά χαίρονται καί νά καμαρώνουν οἱ Πατέρες πού κυκλώνουν τό ἱερό Θυσιαστήριο, οἱ γονεῖς καί οἱ συγγενεῖς σου, οἱ ἀδελφοί καί οἱ φίλοι σου, ἡ Ἐνορία σου, ὁλόκληρη ἡ Μητρόπολή μας. Ἀμήν».
