Νέος Διάκονος στη Μητρόπολη Δημητριάδος
Ένας νέος κρίκος στη νοητή αλυσίδα των Κληρικών της Μητρόπολης Δημητριάδος προστέθηκε σήμερα.
Ο νέος διάκονος στη Μητρόπολη Δημητριάδος είναι ο π. Διονύσιος Χαϊκάλης, από την Βάρδα Ηλείας, έγγαμο, απόφοιτο του Εκκλ/κού Λυκείου και του Εκκλ/κού Ι.Ε.Κ. Πατρών, ο οποίος χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Νέου Σουλίου Πατρών. Στην Θεία Λειτουργία συμμετείχαν Κληρικοί από τις Ιερές Μητροπόλεις Δημητριάδος, Πατρών και Ηλείας και πλήθος κόσμου.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε ότι η χειροτονία του π. Διονυσίου σηματοδοτεί την ενότητα τη Εκκλησίας, καθότι ένας Μητροπολίτης από την καρδιά της Ελλάδος, τελεί στην Μητρόπολη Πατρών την Χειροτονία ενός νέου από την Ηλεία, ο οποίος μεταφυτεύεται, πλέον, στην Μητρόπολη Δημητριάδος. Ο κ. Ιγνάτιος ευχαρίστησε τον Σεβ. Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο, για την άδεια τελέσεως της Χειροτονίας στην επαρχία του, ενώ εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στον Σεβ. Μητροπολίτη Ηλείας κ. Γερμανό για τα όσα προσέφερε στην πνευματική καλλιέργεια του χειροτονουμένου.
Αναφέρθηκε, επίσης, με συγκίνηση στον αείμνηστο προκάτοχό του, τον από Δημητριάδος Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, «τον οποίο τούτη την ημέρα, πριν από δέκα χρόνια, δέχθηκαν οι ουρανοί, καταξιώνοντας την επίγεια ζωή του, μια ζωή ηρωική, αφιερωμένη στο έργο του Χριστού, της Εκκλησίας και της πατρίδας, με ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο τρόπο».
Επεσήμανε ότι ο νέος Διάκονος «εντάσσεται σε μια τοπική Εκκλησία, της οποίας ο Κλήρος διακρίνεται για τον ζήλο του, καθιστώντας την ζωντανή, σε μια δύσκολη εποχή, συγκροτώντας, μαζί με τον λαό, το Σώμα του Χριστού, μέσα στην Ορθόδοξη πίστη και παράδοσή μας», ενώ χαρακτήρισε «ευτύχημα το γεγονός ότι σε τούτη την κρίσιμη εποχή ο Θεός αναδεικνύει ανθρώπους με πίστη και πάθος, για να διακονήσουν την Εκκλησία και τον λαό του Θεού».
Παίρνοντας αφορμή από την Ευαγγελική περικοπή της ημέρας, επεσήμανε στον νέο Διάκονο τον κίνδυνο του φαρισαϊσμού, που εγκυμονεί, συχνά στα θρησκευτικά περιβάλλοντα, εκεί που επικρατεί η αίσθηση της πνευματικής αυτάρκειας, της αναμαρτησίας, της εύκολης κριτικής προς όλους. «Να θυμάσαι, όμως, πάντα ότι ο Χριστός δικαίωσε τον ταπεινό τελώνη, που είχε συνείδηση της αμαρτωλότητός του και ζητούσε το έλεος του Θεού, που είχε απόλυτη αυτογνωσία, γι’ αυτό ακολούθησε την οδό της μετανοίας. Αυτόν να αναζητάς πάντοτε, γιατί αυτόν καλούμαστε να σώσουμε, αυτός θα είναι ο κάτοικος του παραδείσου».
Ολοκληρώνοντας τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος, εξέφρασε την χαρά του, γιατί «τις μέρες αυτές ξαναβγαίνει στην επιφάνεια η αληθινή μας αγάπη για την πατρίδα, αλλά προσοχή, αν θέλουμε να σταθούμε άξιοι των περιστάσεων, πρέπει δύο πράγματα να έχουμε υπόψιν. Καταρχάς, την ιστορία μας. Χωρίς την αλήθεια της, τί υπερασπιζόμαστε, άραγε; Είναι πολύ σημαντικό τα νέα παιδιά να μάθουν για τον Παύλο Μελά, τους ήρωες της Μακεδονίας, και τί σήμαινε ο αγώνας τους για την ελευθερία. Το δεύτερο, είναι η διασφάλιση της ενότητάς μας. Τον διχασμό μας τον πληρώσαμε ακριβά στο διάβα της ιστορίας. Μη διακυβεύσουμε την ενότητά μας και μην επιτρέψουμε σε κανέναν να επενδύσει σε ενδεχόμενο διχασμό μας. Να διεκδικήσουμε το δίκιο, γνωρίζοντας την ιστορία και την αλήθεια, και θα πετύχουμε!».
