Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Δημητριάδος τέλεσε την εις διάκονον χειροτονία του π.Δημητρίου Μαρέ, εγγάμου και πατέρα ενός τέκνου.
Ο νεοχειροτονηθείς, τυγχάνει απόφοιτος της Ακαδημίας του Εμπορικού Ναυτικού και εργάζεται ως πωλητής ειδών πρώτων υλών Αρτοποιείας – Ζαχαροπλαστικής.
Στον λόγο του ο π.Δημήτριος ανέφερε χαρακτηριστικά: «Γνώρισα τον Θεό και αποφάσισα να τον υπηρετήσω, σε μια εποχή που οι ηθικές αξίες καταλύονται και τα πάντα απομακρύνονται από τον Θεό, έρχομαι ταπεινά να αγωνιστώ για τη σωτηρία του ανθρώπου. Έρχομαι προς το Φως για να γίνω φως και μαζί και οι άλλοι. Έρχομαι με πίστη προς τον Αρχηγό της Ζωής, με αυταπάρνηση και ελπίδα νίκης. Δεν μπαίνω στην ιερωσύνη για τα αξιώματα, αλλά για να διακονήσω και τον ελάχιστο αδελφό. Δεν μπαίνω για να βγάλω χρήματα, αλλά για να δώσω και τα λίγα που έχω, στους πτωχούς».
Από την μεριά του, ο Σεβ. κ. Ιγνάτιος παρατήρησε ότι «έρχονται γεγονότα και καταστάσεις, μα κυρίως άνθρωποι, στη ζωή μας και αλλάζουν την οπτική μας για το πού πηγαίνουμε, τι θα συμβεί την επόμενη μέρα και μας υπενθυμίζουν ότι ζει Κύριος ο Θεός! Γιατί υπάρχουν οι ψυχές που έλκονται από τον Χριστό, πιστεύουν στην Ανάσταση του Χριστού, γιατί αφήνουν τον Χριστό να μιλήσει στην καρδιά τους. Επιτρέπει ο Θεός να διακρίνουμε στα μάτια των ανθρώπων, την ειλικρίνεια. Με εξέπληξε ευχάριστα όταν ήρθε και μου είπε: ‘’-Όχι, Σεβασμιώτατε, θα κρατήσω το επάγγελμά μου. Εγώ θα έρθω για να διακονήσω, να δώσω κι όχι να πάρω.’’ Ομολογώ ότι με συγκίνησε! Κι έρχεται να προστεθεί στη χορεία όλων αυτών των αμίσθων ιερέων, που έχουν ξεκινήσει, εδώ και χρόνια στην Τοπική μας Εκκλησία να προσφέρουν τον ελεύθερό τους χρόνο και να προσφέρονται, πριν ξεκινήσει η οικονομική κρίση. Αν δεν είχαμε απευθύνει αυτό το προσκλητήριο, σήμερα θα είχαμε στερηθεί 30 τέτοιους ιερείς που σήμερα δεν μισθοδοτούνται από το κράτος, αλλά πολλοί από αυτούς κρατούν το επάγγελμά τους κι έτσι ζουν την οικογένειά τους, λειτουργώντας και διακονώντας, καλύπτοντας πολλά κενά σε μοναστήρια και ενορίες και βεβαίως έχουμε και κάποιους που τους εξασφαλίζουμε τον ελάχιστο μισθό, από τον πιστό λαό που συνδράμει. Οι πιστοί μας στηρίζουν την τοπική μας Εκκλησία.»
Σε άλλο σημείο της προσλαλιάς του προς τον χειροτονούμενο, επεσήμανε: «Αλίμονο, αν δεν πιστέψουμε στο Άγιο Πνεύμα! Αλίμονο αν δεν πιστέψουμε -όπως είπες- στην Αγάπη του Θεού που έρχεται να συμπληρώσει τα ελλείποντα. Σε υποδεχόμαστε στην ιερατική μας οικογένεια, που από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, αγωνιζόμαστε, όχι ως αναμάρτητοι, αλλά ως του Χριστού στρατιώτες, για να φέρουμε το μήνυμα της Αναστάσεως, στις ψυχές όλων των ανθρώπων.»