«Νικητές από την σκέπη της Παναγίας»
Ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Ανδρέας μας πηγαίνει εβδομήντα έξη χρόνια πίσω, στην Τήνο, στο 1940, στο έτος – σταθμό της νεώτερης Ιστορίας μας. Γιατί όπως τότε, έτσι και σήμερα, το σκάφος του Έθνους το χτυπάνε δυνατοί άνεμοι και ισχυρές τρικυμίες.
Ο Δεκαπενταύγουστος είναι η κατ’ εξοχήν εορτή προς τιμήν της Παναγίας μας. Οι Ορθόδοξοι πιστοί ευλαβούνται πολύ την Θεοτόκο. Και σπεύδουν στους Ναούς των πόλεων, στα ταπεινά εξωκκλήσια της υπαίθρου, στα πάμπολλα Μοναστήρια, που έχουν ιδρυθή προς τιμήν της, για να προσευχηθούν και να καταθέσουν στην χάρη της τα πολλά και, συχνά πιεστικά, προβλήματα που τους απασχολούν. Γιατί η Παναγία είναι η Μητέρα και η θερμή Προστάτις και Βοηθός όλων των Χριστιανών.
Όμως, ο Δεκαπενταύγουστος μας πηγαίνει εβδομήντα έξη χρόνια πίσω, στην Τήνο, στο 1940, στο έτος – σταθμό της νεώτερης Ιστορίας μας. Στο λιμάνι του νησιού βρίσκεται, ανάμεσα στα άλλα πλοία, το αντιτορπιλλικό «ΕΛΛΗ», που έχει έλθει κι’ αυτό για να αποδώση τιμές στην Παναγία. Οι προσκυνητές, κοσμοπλήμμυρα, με φανερή την ευλάβεια στα πρόσωπά τους. Ψαλμοί και ύμνοι αναπέμπονται, ενώ η ευωδιαστή οσμή του θυμιάματος γεμίζει με ιλαρότητα την ατμόσφαιρα.
Αίφνης, μια τορπίλλη από υποβρύχιο «αγνώστου εθνικότητος», όπως ανακοίνωσε η Κυβέρνηση για λόγους σκοπιμότητος, χτύπησε την «ΕΛΛΗ». Κι’ άλλη μια, χωρίς να βρη τον στόχο της, εξερράγη στην προκυμαία. Όλοι οι Έλληνες διαισθάνθηκαν ότι το «αγνώστου εθνικότητος» υποβρύχιο ήταν Ιταλικό, και ότι η ύπουλη εκείνη επίθεση ήταν προοίμιο του πολέμου, που δεν θ’ αργούσε ν’ αρχίση. Κι’ ενώ η Ιταλία θέλησε μ’ αυτή την άνανδρη ενέργεια να τρομοκρατήση τον Ελληνικό Λαό, έγινε το αντίθετο : Οι Έλληνες πίστεψαν ακράδαντα, ότι η «υβρισμένη Παναγία της Τήνου» θα τιμωρούσε τον άνανδρο δολοφόνο παραδειγματικά.
Κι’ η ώρα που όλοι περίμεναν ήλθε στις 28 Οκτωβρίου 1940. Ηγεσία, Στρατός και Λαός, ενωμένοι όλοι «σαν μια γροθιά», αγωνίστηκαν στα βουνά της Βορείου Ηπείρου υπέρ βωμών και εστιών, με πίστη στο Θεό και στην βοήθεια της Παναγίας. Είναι δε χαρακτηριστικό, ότι οι φαντάροι μας έλεγαν πως έβλεπαν μια μεγάλη γυναικεία μορφή να σκεπάζη με τα πέπλα της το ελληνικό Στράτευμα. Γι’ αυτό και ο τότε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος, πίσω από τις μικρές εικόνες της Γλυκοφιλούσας, οι οποίες μοιράστηκαν στο Μέτωπο σε όλο το Στρατό μας, έγραφε ιδιοχείρως : «Νικηταί υπό την σκέπην της Παναγίας».
«Υπό την σκέπην της Παναγίας» ολόκληρο το Έθνος τότε. Αλλά και σήμερα είναι ανάγκη να βρισκώμαστε όλοι οι Έλληνες κάτω από την σκέπη και την προστασία της Υπεραγίας Θεοτόκου. Γιατί, σήμερα, το σκάφος του Έθνους το χτυπάνε δυνατοί άνεμοι και ισχυρές τρικυμίες από το πνεύμα της απιστίας, της «ύβρεως» και της ποικίλης διαφθοράς. Η ακριτική Μητρόπολη , συνεχίζοντας με τις μικρές της δυνάμεις, το έργο του αειμνήστου Μητροπολίτου κυρού ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, καλεί κι’ εφέτος όλους τους πιστούς σ’ ένα στρατόπεδο προσευχής, στην πανάρχαια Ιερά Μονή της Μολυβδοσκέπαστης, στην Αγρυπνία του Δεκαπενταυγούστου.
