Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ της Κυριακής Γ΄ ΛΟΥΚΑ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15) Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν, ἐν παντὶ θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐ […]
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)
Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν, ἵνα ἡ ὑπερβολὴ τῆς δυνάμεως ᾖ τοῦ Θεοῦ καὶ μὴ ἐξ ἡμῶν, ἐν παντὶ θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐ στενοχωρούμενοι, ἀπορούμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐξαπορούμενοι, διωκόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἐγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι ἀλλ᾿ οὐκ ἀπολλύμενοι, πάντοτε τὴν νέκρωσιν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντες, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ.
Ἀεὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ ζῶντες εἰς θάνατον παραδιδόμεθα διὰ Ἰησοῦν, ἵνα καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ φανερωθῇ ἐν τῇ θνητῇ σαρκὶ ἡμῶν. Ὥστε ὁ μὲν θάνατος ἐν ἡμῖν ἐνεργεῖται, ἡ δὲ ζωὴ ἐν ὑμῖν.
Ἔχοντες δὲ τὸ αὐτὸ πνεῦμα τῆς πίστεως κατὰ τὸ γεγραμμένον, ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα, καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν, διὸ καὶ λαλοῦμεν, εἰδότες ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν Κύριον Ἰησοῦν καὶ ἡμᾶς διὰ Ἰησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν.
Τὰ γὰρ πάντα δι᾿ ὑμᾶς, ἵνα ἡ χάρις πλεονάσασα διὰ τῶν πλειόνων τὴν εὐχαριστίαν περισσεύσῃ εἰς τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.
Νεοελληνική Απόδοση:
Αδελφοί, ο Θεός που είπε να λάμψη φως από το σκοτάδι, αυτός έλαμψε μέσα μας, για να φέρη στο φως την γνώσιν της δόξης του Θεού στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Έχουμε δε τον θησαυρό αυτόν μέσα σε πήλινα σκεύη, για να φανή ότι τέτοια υπερβολική δύναμη είναι του Θεού και δεν προέρχεται από μας. Πιεζόμαστε με κάθε τρόπο, αλλά δεν φθάνουμε σε αδιέξοδο, ευρισκόμεθα σε αδυναμία αλλ’ όχι σε απελπισία, διωκόμαστε αλλά δεν εγκαταλειπόμαστε, καταβαλλόμαστε αλλά δεν χανόμαστε.
Πάντοτε φέρουμε στο σώμα μας το θάνατο του Κυρίου Ιησού, για να φανερωθή και η ζωή του Ιησού στο σώμα μας. Διότι, ενώ ζούμε, παραδιδόμαστε πάντοτε σε θάνατο χάριν του Ιησού, για να φανερωθή και η ζωή του Ιησού στο θνητό μας σώμα. Ώστε, ο μεν θάνατος συντελείται σ’ εμάς, αλλ’ η ζωή σ’ εσάς.
Αλλ’ επειδή έχουμε το ίδιο πνεύμα της πίστεως σύμφωνα προς ό,τι είναι γραμμένο, Επίστεψα και διά τούτο εμίλησα, και εμείς πιστεύουμε, διά τούτο και μιλάμε, διότι γνωρίζουμε ότι εκείνος που ανέστησε τον Κύριο Ιησού θα αναστήση και εμάς διά του Ιησού και θα μας στήση μαζί μ’ εσάς ενώπιόν του.
Όλα γίνονται προς χάριν σας, ώστε καθώς η χάρις επεκτείνεται στους περισσοτέρους, να προκαλέση πλούσια την ευχαριστία προς δόξαν του Θεού.
