Ο Αρχιεπίσκοπος στο μνημόσυνο του ηγουμένου της Ι. Μ. Αγάθωνος Δαμασκηνού
Αισθήματα χαρμολύπης κυριαρχούσαν στα πρόσωπα όλων των παρευρισκομένων το Σάββατο 29 Ιουλίου στην Ιερά Μονή Παναγίας Αγάθωνος, στο τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του μακαριστού Καθηγουμένου Αρχιμανδρίτου π. Δαμασκηνού Ζαχαράκη.
Το μνημόσυνο εψάλη προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου του Β΄ και συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Ατλάντας (Η.Π.Α), κ. Αλεξίου, Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεωργίου, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Νικολάου, των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Τανάγρας κ. Πολυκάρπου και Αβύδου κ. Κυρίλλου (Οικουμενικό Πατριαρχείο), τη συμμετοχή πλήθους καθηγουμένων, ιερομονάχων, ιερέων από την Μητρόπολή Φθιώτιδος αλλά και από άλλες Μητροπόλεις της Ελλαδικής Εκκλησίας, μοναζουσών, διακόνων και πιστών, οι οποίοι κατέκλυσαν το Καθολικό και την αυλή της Μονής, προκειμένου να προσευχηθούν υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Γέροντος π. Δαμασκηνού.
Το πρωί στον όρθρο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ατλάντας κ. Αλέξιος, ο οποίος και προεξήρχε της πολυαρχιερατικής Θείας Λειτουργίας κατά την οποία συνιερούργησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Θηβών κ. Γεώργιος, ο Ποιμενάρχης Φθιώτιδος κ. Νικόλαος και ο Θεοφιλέστατος Αβύδου κ. Κύριλλος, τη συμμετοχή του νέου Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής π. Γερμανού Γιαντσίδη, του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Παναγίας Φανερωμένης Λευκάδος π. Νικηφόρου Ασπρογέρακα, του Αγιορείτου Ιερομονάχου π. Επιφανίου Παντοκρατορινού, του αδελφού της Μονής π. Νικηφόρου Κυπριανού, του Αρχιερατικού Επιτρόπου Θηβών π. Δημητρίου Ταγκαλέγκα, των διακόνων και συμπροσευχομένων πολλών ιερέων.
Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας στην Ιερά Μονή κατέφθασε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος ο Β΄, συνοδευόμενος από τον Πρωτοσύγκελο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Συμεών Βολιώτη.
Ο Μακαριώτατος αφού προσεκύνησε την θαυματουργό εικόνα της Παναγίας της Αγάθωνης και το άφθαρτο και ευωδιάζων σκήνωμα του Οσίου γέροντος Βησσαρίωνος, παρέστη συμπροσευχόμενος στον Δεσποτικό θρόνο.
Στο τέλος του μνημοσύνου ο Μητροπολίτης κ. Νικόλαος με εμφανή την συγκίνηση, ευχαρίστησε εγκαρδίως τον Μακαριώτατο, τους Αρχιερείς και όλους τους ιερείς για την τιμητική παρουσία τους και μίλησε για την σπάνια προσωπικότητα του π. Δαμασκηνού λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Μακαριώτατε, άγιοι αρχιερείς θα ήθελα εκ μέρους της απορφανισθείσης αδελφότητος της Ιεράς ταύτης Μονής, του ιερού κλήρου, των πνευματικών τέκνων της Μονής και του αειμνήστου Καθηγουμένου π. Δαμασκηνού, των αρχόντων, όλων των πιστών μελών της Εκκλησίας της Φθιώτιδος και των προσκυνητών της Μονής, διότι αγαθυνθήκατε, παρά του φορτου του προγράμματός σας και ήλθατε εδώ σήμερα , εις την παλαίφατο και ιστορική, θα έλεγα δε και Θεοτοκοφρούρητο Ιερά Μονή του Οσίου Αγάθωνα, πρώτον μέν δια να στηρίξετε την αδελφότητα εις την θλίψην της, δεύτερον δε δια να τιμήσετε τον μακαριστό Ηγούμενο και αδελφό μας Δαμασκηνό, ο οποίος πολύ σας εσέβετο, σας αγαπούσε και σε σημαντικά πνευματικά θέματα, γνωρίζω ότι σας συνεβουλεύετο.
Μακαριώτατε ωσαύτως επιτρέψατε μου να ευχαριστήσω τους αδελφούς Αρχιερείς, των εξ Αμερικής Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Ατλάντας κον Αλέξιον, τον γείτονα και αδελφό Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Θηβών και Λεβαδείας κον Γεώργιον, τον Θεοφιλέστατον Επίσκοπον Τανάγρας κον Πολύκαρπον, τον Θεοφιλέστατον Επίσκοπον Αβύδου και Καθηγητήν του Πανεπιστημίου Αθηνών κον Κύριλλον, τους Ηγουμένους, τις Ηγουμένες, τον κλήρο, τους άρχοντας που ιδιαιτέρως σήμερα με την παρουσία τους μας ετίμησαν, μας ετόνωσαν και ήνωσαν τις προσευχές τους μαζί μας, για την ανάπαυση της ψυχής του μοναδικού Ηγουμένου Δαμασκηνού.
Ο π. Δαμασκηνός όπως ασφαλώς θα ακούσατε υπήρξε δόκιμος παρά τους πόδας του π. Γερμανού επί 20 χρόνια. Από τον προκάτοχό του γέροντα Γερμανό τον «παπανυπόμονο» διδάχτηκε την εργατικότητα, την καλή επικοινωνία με τον Επίσκοπό του, τις αρχές και τον κόσμο. Η δραστηριότητα και όλα τα σχετικά που τον εβοήθησαν και τον Δαμασκηνό μετά τον Γερμανό, να ανακαινίσει την Μονή, να ανοικοδομήσει το νέο ναό του Αγίου Χριστοφόρου, να κτίσει το Μουσείο και να παρουσιάσει αυτή την ωραία εμφάνιση που έχει σήμερα η Ιερά Μονή Αγάθωνος.
Εις τα πνευματικά ο π. Δαμασκηνός ανετράφη περισσότερο από την ταπείνωση, ελεήμονα συμπεριφορά και αγιότητα του ιερομονάχου π.Βησσαρίωνος, τον οποίο ήκουε και εθαύμαζε και ο οποίος π. Βησσαρίων, όπως πολλές φορές μας διηγείτο ο π. Δαμασκηνός είτο ο τελευταίος της Μονής με την απλότητα του, με την καταδεκτικότητα του, με τις πολυπεριοδείες του εις την Φθιώτιδα και εις την Θεσσαλία για εξομολόγηση και με την όλη του συμπεριφορά, δια την οποία τον ετίμησε ο Θεός και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος επί αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου είπε για την αφθαρσία του λειψάνου του: « τούτο είναι ουράνιον σημείον» και εσείς Μακαριώτατε είδατε με τα μάτια σας την αφθαρσία του Γέροντος Βησσαρίωνος και θα ακούσετε όσο χρόνο παραμείνετε εδώ τα παράδοξα και θαυμαστά, τα οποία δι’ αυτού ενεργεί η Χάρις του Θεού.
Ο π. Δαμασκηνός ανετράφη σε αυτό το περιβάλλον, αλλά κατά την γνώμη μου, ας μου επιτραπεί ο χαρακτηρισμός, υπερέβη τον προκάτοχό του π. Γερμανό, διότι συνεδύασε αυτή την κοσμικότητα του Γερμανού με την πνευματικότητα του Βησσαρίωνος.
Ο π. Δαμασκηνός ανέπαυσε πολλές ψυχές. Μου έλεγε προσωπικά: « Εγώ Δεσπότη μου πριν είκοσι χρόνια πήγα στον Άδη και γύρισα πίσω», εννοών την μεταμόσχευση του ήπατος που έκανε, και κάθε μέρα που περνούσε είχε την μνήμη του θανάτου.
Το έργο του συνοψίζετε στα δυό λόγια : εποίμανε μετ’επιστήμης, αγκάλιασε τη νεολαία με μεγάλη επιείκεια και όσοι ήρχοντο στο πετραχήλι του αναζωογονούντο, ήθελαν πάλι να κουβεντιάσουν μαζί του. Διέθετε την Ευρυτανική σοφία, από τον σοφό πατέρα του και την εμπειρία εδώ εις το μοναστήρι.
Τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο σήμερα και η καρδιά μας είναι σφιγμένη, διότι βλέπουμε ότι εν τη γη είναι απών, αλλά εμείς που λειτουργήσαμε πέριξ της Αγίας Τραπέζης και ψάλλαμε τους ωραίους αυτούς ύμνους με τους καλλικελάδους ιεροψάλτες μας, νιώσαμε την παρουσία του εις την αιώνα πατρίδα μας εις την άνω Ιερουσαλήμ, που όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος: «οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Εβρ. ΙΓ. 14),
Ο π. Δαμασκηνός μετά των προ αυτού πατέρων ευφραίνεται εν τη αγήρω μακαριότητι και η ιερά αδελφότητα συνελθούσα εν Αγίω Πνεύματι, εξέλεξε έναν ισάξιο του Δαμασκηνού Ηγούμενο τον π. Γερμανό, το πνευματικό του τέκνο, ο οποίος τον διαδέχεται στην Ηγουμενεία του και θα βαδίσει επί τα ίχνη του.
Ευχηθείτε Μακαριώτατε αυτή η Μονή να συνεχίσει την εθνική,την εκκληοαστική, την πνευματική και κοινωνική αποστολή της. Έτσι την παρέδωσε ο Δαμασκηνός, έτσι την παρέλαβε από τον Γερμανό, έτσι θα την διατηρήσει και ο Γερμανός ο Β΄ με την ολιγομελή αλλά πολύτιμη αδελφότητα.
Ευχηθείτε Μακαριώτατε τα μοναστήρια αυτά να συνεχίσουν να αναδεικνύονται φάροι πίστεως και καταφύγια ψυχών. Όπως βλέπετε σήμερα και οι άρχοντες οι τοπικοί παρόντες και ο λαός, διότι με την παρουσία τους εκδηλώνουν την τιμή αλλά και αναπέμπουν προσευχή να αναπαύει τον καλό Ηγούμενο, τον καλό αδελφό μας και πατέρα Δαμασκηνό, εκεί που δεν υπάρχει πόνος, δεν υπάρχει θλίψης αλλά φως και ζωή. Σας ευχαριστώ πολύ».
Στην συνέχεια ο νέος Ηγούμενος της Ιεράς Μονής π. Γερμανός με εμφανή την θλίψη, εξεφώνησε ευχαριστήριο λόγο προς τον Μακαριώτατο, τους αγίους Αρχιερείς, τους ιερείς και προς κάθε πιστό χριστιανό δια την τιμή της παρουσίας τους στο ιερό μνημόσυνο και για την συμπαράσταση τους στο πένθος της αδελφότητος.
Αναφέρθηκε επίσης στην προσωπικότητα του ταπεινού και πράου π. Δαμασκηνού και ανέφερε λεπτομέρειες για την ζωή του, όπως εκείνος τον γνώρισε και τον έζησε μένοντας αφωσιομένος πλάι του, επιδεικνύοντας γνήσια υική αγάπη μέχρι τέλους.
Ακολούθησε κέρασμα στο μεγάλο αρχονταρίκι και στην συνέχεια η αδελφότητα προσέφερε γεύμα στην τράπεζα της Μονής προς τον Μακαριώτατο, τους Αρχιερείς και τους ιερείς, ενώ σε όλους τους παρευρισκομένους διενεμήθη φάγητο εις μνήμην του μακαριστού Καθηγουμένου.
Κατά την διάρκεια της τράπεζας, ο αδελφικός φίλος του π. Δαμασκηνού και πνευματικό τέκνο της Μονής κ. Γεώργιος Σπανός, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, από άμβωνος, με συγκίνηση αναφέρθηκε στον π. Δαμασκηνό και συγκεκριμένα ωμίλησε για το ποιητικό χάρισμα με το οποίο τον είχε προικίσει ο Θεός και μέσω του οποίου εξέφραζε τα βιώματα και τα συναισθήματα της καρδιάς του και ειδικότερα την αγάπη του για την πίστη και την πατρίδα.
« Δυό φλόγες ανάβουν την ψυχή μου, η πίστης μου και η πατρίς», έλεγε συνεχώς.
Στην συνέχεια ο κ. Καθηγητής απήγγειλε δύο ποιήματα του γέροντος από την ποιητική συλλογή «Αγαθωνίτικες Μαρτυρίες».
Ο Ποιμενάρχης κ.Νικόλαος εις το τέλος του γεύματος προσεφώνησε και πάλι τον Μακαριώτατο και τον ευχαρίστησε για ακόμη μια φορά για την ευλογητή παρουσία του εις την Ιερά Μονή, μια παρουσία ιδιαιτέρως ευλογημένη και ιστορική, καθώς πρώτη φορά ως Αρχιεπίσκοπος επισκέπτεται την Μονή και του ευχήθηκε ο Κύριος να του χαρίζει έτη πολλά, ώστε να συνεχίσει την καλλίκαρπο Αρχιεπισκοπεία του και να τον αξιώσει επί των ημερών του να γίνει και η επίσημος αγιοκατάταξη του Οσίου Γέροντος Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου του ελεήμονος.
Αντιφωνώντας ο Μακαριώτατος ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας για τα καλά του λόγια και αναφερθείς στον μακαριστό γέροντα ετόνισε:
«Πάντοτε μέσα μου είχα αγαθή ανάμνηση για την Μονή Αγάθωνος χωρίς να την έχω επισκεφθεί ποτέ. Η σύνδεσή μου με τον μακαριστό π. Γερμανό Δημάκο με έκανε να γνωρίσω και να συνδεθώ και με τον π. Δαμασκηνό, η ζωή του οποίου αλλά και τα λεγόμενα σήμερα για τον π. Δαμασκηνό μας δείχνουν το αστραπιαίο πνεύμα σοφίας του και την εσωτερικότητα του, που δείχνουν ότι τον π. Δαμασκηνό δεν τον ενδιέφερε ο εαυτός του, όσο η πορεία των αδελφών του, του Μοναστηριού του και του συνόλου της Εκκλησίας μας. Σε αυτό το πνεύμα βεβαίως είναι και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης σας κ. Νικόλαος. Έτσι λοιπόν γι’ αυτό τον λόγο της σοφίας των αδελφών και ιδιαιτέρως του Σεβασμιωτάτου Φθιώτιδος και του π. Δαμασκηνού είμαι κι’ εγώ σήμερα ανάμεσα σας.
Θα ήθελα να κλείσω την σύναξη αυτή με τις ευχές μου, να μας σκεπάζει ο Κύριος πρώτα απ’ όλα, με τις πρεσβείες της Παναγίας μας και του π. Δαμασκηνού, ο οποίος έφυγε από κοντά μας και σήμερα προσευχόμαστε για την ανάπαυση της ψυχής του και θέλω να σας πω κάτι τελευταίο : Να έχετε εμπιστοσύνη στην Εκκλησία. Κάνουμε μεγάλο αγώνα. Όσα ανθρώπινα λάθη κι’ αν γίνονται έρχεται ο Κύριος και τα γιατρεύει όλα.
Ο π. Δαμασκηνός με τον τρόπο της ζωής του μας έδειξε ότι χρειάζεται ένας συνεχής αγώνας και μια συνεχής προσπάθεια και να αφήνουμε τον αγώνα μας αυτό στα χέρια του Θεού και ο Θεός μέσα απ’ αυτόν τον αγώνα να ευλογεί τα Εκκλησιαστικά έργα, τα οποία δεν χάνονται ποτέ αλλά μένουν εις τον αιώνα.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του π. Δαμασκηνού».
Στην Θεία Λειτουργία και στο ιερό μνημόσυνο παρέστησαν μεταξύ άλλων, ο Πρωτοσύγκελος την Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος και Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ Τρικόρφου Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Νεκτάριος Μουλατσιώτης, ο Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Προυσού π. Χρυσόστομος Δρόσος η Οσιωτάτη Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Παναγίας Δαμάστας Γερόντισσα Ιωάννα με μέλη της αδελφότητος, οι Βουλευτές Φθιωτιδος κ. Απόστολος Καραναστάσης και κ. Χρήστος Σταϊκούρας, ο Αντιπεριφερειάρχης Φθιώτιδος κ. Ευθύμιος Καραΐσκος, ο Δήμαρχος Μακρακώμης – Σπερχειάδος κ. Ευθύμιος Παπαευθυμίου με μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, ο τ. Υπουργός κ. Δημήτριος Αλαμπάνος, ο τ. Νομάρχης κ. Αθανάσιος Χειμάρας, ο Διοικητής του ΚΕΥΠ Ταξιαρχος Βασίλειος Μπέλος, ο Διοικητής της 695 ΑΒΠ Μονάδος Πυρομαχικών Αυλακίου Αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Νικολάου, ο Αστυνομικός Διευθυντής Φθιώτιδος κ. Αστέριος Μαντζιώκας, ο Πρόεδρος της Π.Ε.Θ κ. Κωνσταντίνος Σπαλιώρας, συγγενείς του μακαριστού γέροντος και εκατοντάδες πνευματικά του παιδιά από την Φθιώτιδα και από διάφορα μέρη της Ελλάδος.
