Ο Ιερισσού Θεόκλητος στον Ι. Ναό Αγίου Ανδρέα Περιστεράς
Στήν Ἱερά Μητρόπολη Ιερισσού επίκεντρο τῆς μεγάλης αὐτῆς γιορτῆς εἶναι ὁ προσφάτως ἀναπαλαιωθείς Ναός τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τῆς Περιστερᾶς.
Στίς 30 τοῦ μηνός Νοεμβρίου σύμπασα ἡ Ὀρθοδοξία πανηγυρίζει τή μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέα τοῦ Πρωτοκλήτου, τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου πού κατάγονταν ἀπό τήν κωμόπολη Βηθσαϊδά τῆς Γαλιλαίας. Στήν Ἱερά Μητρόπολη Ιερισσού επίκεντρο τῆς μεγάλης αὐτῆς γιορτῆς εἶναι ὁ προσφάτως ἀναπαλαιωθείς Ναός τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τῆς Περιστερᾶς, τοῦ ὁποίου τά Θυρανοίξια ἐτελέστηκαν πανηγυρικά στίς 6 καί 7 τοῦ τρέχοντος μηνός. Παρ’ ὅλες τίς προφυλάξεις τῆς Ἐκκλησίας μας καί τοῦ Λαοῦ γιά τήν ἀποφυγή τῆς διασπορᾶς τοῦ Κορωναϊοῦ, οἱ χριστιανοί τῆς Περιστερᾶς προσέτρεξαν μέ ζέουσα πίστη στό ἱερό αὐτό Παλλάδιο, πού εἶναι κτίσμα τοῦ 9ου αἰῶνος μ.Χ., τό ὁποῖο λαμπρά ἀνήγειρε ὁ Ὅσιος Εὐθύμιος ὁ ἐν Περιστεραῖς καί τά ἐγκαίνιά του ἐτελέστηκαν τό 871 μ.Χ. ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης Μεθόδιο.
Μέσα σ’ ἕνα ὑπέρλαμπρο Ἱερό Ναό καί στολισμένο μέ τά ἄνθη τῆς εὐλαβείας πού φρόντισε νά εὐπρεπίση ὁ Γενικός μας Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Παν. Ἀρχιμ. π. Δωρόθεος Ζέρβας, μαζί μέ τούς Ἐκκλησιαστικούς Ἐπιτρόπους τῆς Ἐνορίας, καθ’ ὅτι ὁ Ἐφημέριος τῆς Ἐνορίας Αἰδ. Οἰκ. π. Γεώργιος Τσιπλακίδης εἶναι ἀσθενής, οἰκογενειακῶς προσῆλθαν οἱ κάτοικοι τῆς Περιστερᾶς μέ ἐπικεφαλῆς τόν Δήμαρχο Θέρμης κ. Θεόδωρο Παπαδόπουλο, τόν Ἀντιδήμαρχο κ. Βασίλειο Μουστάκα καί τόν Πρόεδρο τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Δημήτριο Ντισλῆ κ.ἄ.
Γεμᾶτος ἱκανοποίηση ὁ Σεβασμιώτατος ἀπηύθηνε τόν λόγο στό Ποίμνιό του, ἀναφερθείς βεβαίως στόν Πανεύφημο Ἀποστόλο Ἀνδρέα, τόν Προστάτη τοῦ τόπου καί Πολιοῦχο Πατρῶν. Παρετήρησε ὁ ὁμιλητής ὅτι ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας κήρυξε τό Εὐαγγέλιο μετά τήν Πεντηκοστή στή Βιθυνία, τόν Εὔξεινο Πόντο, τή Θράκη, τή Μακεδονία, τήν Ἤπειρο καί τήν Ἀχαΐα. Ἵδρυσε τήν Ἐκκλησία τοῦ Βυζαντίου πού ἐξελίχθηκε στή Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τελικῶς ὑπέμεινε ἀνδρειότατα μαρτυρικό θάνατο σέ ἡλικία ὀγδόντα χρόνων στήν Πάτρα, σταυρωθείς σέ σταυρό σχήματος Χ καί μάλιστα μέ τήν κεφαλή πρός τά κάτω.
Γιά νά ἑρμηνεύση ὁ ὁμιλητής τό μέγεθος τοῦ μηνύματος τῆς ἡμέρας ἀναφέρθηκε διεξοδικά σέ ὡρισμένα κομβικά σημεῖα τῆς Εὐαγγελικῆς Περικοπῆς τῆς ἡμέρας πού εἶναι ἕνα κομμάτι ἐξαίσιο ἀπό τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο (Ἰωαν. α΄, 35-52). Ὄντως πρόκειται γιά τήν ὁμολογία τῆς πίστεως τῆς Ἐκκλησίας μας γιά τό Πρόσωπο τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐξήγησε ὁ Δεσπότης ὅτι:
α) Πρῶτος ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, πού σημειωτέον ἀνῆκε στήν κοινότητα τῶν Ἐσσαίων, ἀσκητῶν μεγάλων στήν περιοχή τοῦ Ἰορδάνου, ὡμολόγησε ἐνώπιον τῶν μαθητῶν του τόν Ἰησοῦ ὡς Υἱόν τοῦ Θεοῦ λέγοντας: «Ἰδού τό Ἀρνίο πού παρέδωκε ὁ Θεός Πατήρ Του ὡς θυσία ἐξιλαστήριο γιά τίς ἁμαρτίες μας» (Ἰωαν. α΄, 36). Μέ τά λόγια του αὐτά παρώθησε τούς μαθητές του νά ἀκολουθήσουν τόν Χριστό.
β) Δεύτερος στή σειρά τῆς ὁμολογίας τοῦ Χριστοῦ μας ἦταν ὁ Ἀνδρέας, ὁ ἀδελφός τοῦ Σίμωνος Πέτρου, ὁ ὁποῖος ἀπευθυνόμενος στόν ἀδελφό του τοῦ εἶπε: «Εὑρήκαμε τόν Μεσσία, πού μεταφράζεται στα Ἑλληνικά Χριστός» (Ἰωαν. α΄, 42).
γ) Κατόπιν ὁ Κύριός μας δεχόμενος τόν Πέτρο, πού τοῦ προσήγαγε ὁ Ἀνδρέας στόν ὅμιλο τῶν Μαθητῶν Του, εἶπε: «Σύ εἶσαι ὁ Σίμωνας, ὁ υἱός τοῦ Ἰωνᾶ, σύ λόγω τῆς στερεᾶς σου πίστεως, θά ὀνομαστῆς Κηφᾶς στήν Ἐκκλησία μου, τό ὁποῖο μεταφράζεται Πέτρος» (Ἰωαν. α΄, 43).
δ) Τέταρτος στή σειρά τῆς ὁμολογίας ἔρχεται ὁ Ἀπόστολος Φίλιππος πού καταγόταν ἀπό τή Βηθσαϊδά, τήν πόλη Ἀνδρέου καί Πέτρου. Ἀπευθυνόμενος ὁ Ἀπόστολος Φίλιππος στόν μετέπειτα Ἀπόστολο Ναθαναήλ τοῦ λέγει: «Ἐκεῖνον γιά τόν Ὁποῖο ἔγραψε ὁ Μωϋσῆς στόν Νόμο του καί Τόν Ὁποῖον προανήγγειλαν οἱ Προφῆτες, Τόν βρήκαμε. Καί Αὐτός εἶναι ὁ Ἰησοῦς, ὁ Υἱός τοῦ Ἰωσήφ, πού κατάγεται ἀπό τή Ναζαρέτ» (Ἰωαν. α΄, 46).
ε) Πέμπτος στή σειρά τῆς ὁμολογίας ὁ Ἀπόστολος Ναθαναήλ σάν εἶδε τόν Κύριο: «Διδάσκαλε, εἶπε στόν Κύριο, πράγματι Ἐσύ εἶσαι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, Σύ εἶσαι ὁ Βασιλιάς τοῦ Ἰσραήλ, πού περιμέναμε σύμφωνα μέ τίς προφητεῖες» (Ἰωαν. α΄, 50).
στ) Καί τέλος ἐπισφραγίζει τήν ὅλη ὁμολογία ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, διαβεβαιώνοντας τούς Μαθητές Του ὅτι: «Ἀπό τώρα πού ἄνοιξε κατά τήν Βάπτισή μου ὁ οὐρανός, θά δεῖτε τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ πού ἔγινε καί τέλειος ἄνθρωπος, δηλαδή Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, νά ἔρχεται καί πάλι σάν ἔνδοξος Κριτής στά ἐγκόσμια, καθήμενος ἐπί τῶν νεφελῶν καί οἱ Ἄγγελοι θά ἀνεβαίνουν καί θά κατεβαίνουν γιά νά Τόν ὑπηρετοῦν, καί Ἐκεῖνον καί τήν Ἐκκλησία Του» (Ἰωαν. α΄, 52).
«Ὅλα αὐτά, κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος, φανερώνουν τήν ἡμέρα αὐτή τῆς πανηγύρεως τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τήν μία πίστη τῆς Ἐκκλησίας στό Μυστήριο τοῦ ὅλου Χριστοῦ. Δηλαδή ὅτι ὁ Κύριός μας εἶναι ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ, ὁ Μεσσίας πού ἀνέμεναν οἱ Ἰσραηλίτες, ὁ Μέγας Ραββί, ὁ Χριστός δηλαδή, πού εἶναι ὁ “υἱός τοῦ ἀνθρώπου” καί συνάμα ὁ “Υἱός τοῦ Θεοῦ”! Εἶναι ἡ πίστη τῆς Ἐκκλησίας μας στόν Θεάνθρωπο Χριστό, τέλειο Θεό καί τέλειο Ἄνθρωπο γιά τόν Ὁποῖο μαρτύρησε σέ χιαστί σταυρό ὁ Ἀνδρέας! Αὐτόν ὡμολόγησε ὁ Ἀνδρέας, Αὐτόν ὁμολογεῖ καί λατρεύει καί ἡ Ἐκκλησία Του!
