Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας Παντελεήμων, πλαισιωνόταν από τους Αρχιμ. Χριστοφόρο Καμπίτση και Ειρηναίο Νάκο και τον προϊστάμενο και μοναδικό εφημέριο του Ναού Πρωτοπρ. Γεώργιο Δημητριάδη.
Στην αποστολική περικοπή, είπε στο κήρυγμά του ο Σεβασμιωτατος, συμπτωματικά αναφέρονται οι λέξεις σοφός και σοφία 6 φορές. Λέω συμπτωματικά γιατι ο απόστολος αυτός είναι του Σαββάτου μετά την Υψωση και να που συνέπεςε να διαβάζεται στην μνήμη της Αγ. Σοφίας.
Γνωρίζετε, βέβαια,το μαρτύριο των 3 θυγατέρων της, Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης που, μπροστά στα μάτια της μητέρας τους και με την ενθάρρυνσή της, υπέστησαν.
Πόση δύναμη ψυχής χρειάσθηκε η Αγ. Σοφία, για να το κάνει αυτό ! Αλλά και πόση κατά Θεόν σοφία.! Αυτήν την κατά Θεόν σοφία την βίωνε η Αγ. Σοφία. Σ’ αυτήν συνέπιπτε το όνομα με την πραγματικότητα. Δεν είχε την » σοφίαν ανθρώπων», ούτε την » κατά σάρκα σοφίαν «, όπως λέει ο Απόστολος, αλλά την «σοφίαν από Θεού «. Και η » κατά Θεόν σοφία » είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός » ός εγενήθη ημίν σοφία από Θεου » ( Α Κορ. α, 30 ). Και αυτήν την σοφία την χαρίζει στους πιστούς ο Χριστός.
Αυτή η σοφία δεν ταυτίζεται με την γνώση, την επιστήμη ή την εξυπνάδα. Είναι κάτι πάνω απο όλα αυτά. Την κατά Θεόν σοφία μπορεί να την έχει ένας απλοϊκός πιστός και να μη την έχει ένας μεγάλος επιστήμονας. Οπως τονίζει ο Απόστολος » τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός, ίνα τους σοφούς καταισχύνει » ( Α Κορ. α, 27 ).
Όλα αυτά μας φαίνονται παράδοξα, βέβαια. Να όμως, που η Αγ. Σοφία τα επιβεβαιώνει με την θαυμαστή στάση της,μπροστά στο μαρτύριο των θυγατέρων της. Την πληροφορούσε το Πνεύμα του Θεού » ότι ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαν αποκαλυφθήναι εις ημάς » ( Ρωμ. η, 18 ). Αυτή είναι η κατά Θεόν σοφία.
Ο άνθρωπος, που την έχει, βλέπει όλα τα πράγματα της ζωής του sub speciae aeternitatis – ύπο το πρίσμα της αιωνιότητος -. Έτσι το βλέμμα του πιστού αποκτά μιάν ευρύτητα. Δεν εγκλωβίζεται στις διαστάσεις του κόσμου τούτου. Δυστυχώς όλοι είμαστε απορροφημένοι απο τις φροντίδες του κόσμου τούτου. Και βεβαίως δεν θα αδιαφορούμε γι’ αυτές. Όμως θα τα βλέπουμε όλα λουσμένα μέσα στό φως της αγάπης του Θεου, που δεν μας εγκαταλείπει ποτέ. Και θα πιστεύουμε ότι » τοις αγαπώσι τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν ( Ρωμ. η, 28 ).
Πόσο διαφορετική θα ήταν η αντιμετώπιση της ζωής μας αν όλοι σκεφτόμασταν έτσι!
Η Αγ. Σοφία έβλεπε τις θυγατέρες της να πεθαίνουν και έχαιρε γιατι κέρδιζαν την αιωνιότητα!
Θλίψεις, προβλήματα, αγωνίες, πόνος, ασθένειες, θάνατος. Όλα, όταν φωτίζονται από την αιωνιότητα, αποκτούν άλλη σημασία, άλλο νόημα. Και εμείς αποκτάμε δύναμη, για να τα αντιμετωπίζουμε όπως θέλει ο Θεός. Αυτή είναι η σοφία, που μας διδάσκει σήμερα η Αγ. Σοφία. Θά την ακούσουμε όμως, ρώτησε καταλήγοντας ο Μητροπολίτης Κορωνείας.