Τήν Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος λειτούργησε στήν Ἐνορία Σαργιάδα τῆς περιοχῆς τοῦ Ἁγίου Βλασίου, πού διοικητικά ὑπάγεται στόν Δῆμο Ἀγρινίου.
Εἶναι μία περιοχή μέ πολύ λίγους χριστιανούς ἰδίως τούς χειμερινούς μῆνες καί ἡ ἀπόσταση ἀπό τή Ναύπακτο μέχρι τό κέντρο τῆς περιοχῆς εἶναι περίπου δύο ὧρες.
Ἡ μετάβαση γίνεται διαμέσου Μεσολογγίου καί Ἀγρινίου καί μέ δύσκολο δρόμο.
Μέ τόν Σεβασμιώτατο συλλειτούργησαν ὁ Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ἁγίου Βλασίου καί Ἐφημέριος τῆς Ἐνορίας π. Παναγιώτης Σαβελώνας, οἱ Ἱερεῖς π. Κωνσταντῖνος Σαβελώνας καί π. Κωνσταντῖνος Κοντογιῶργος, καί ὁ Διάκονος π. Παΐσιος Παρασκευᾶς.
Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ὁμίλησε γιά τήν διαδοχική νηστεία πού καθόρισε ἡ Ἐκκλησία. Σήμερα λέγεται «Κυριακή Ἀπόκρεω» γιατί εἶναι τελευταία ἡμέρα πού τρώγεται τό κρέας, ἀπό αὔριο θά ἀπέχουμε ἀπό αὐτήν τήν τροφή, καί ἡ ἄλλη Κυριακή λέγεται «Κυριακή Τυρινῆς», γιατί θά εἶναι ἡ τελευταία ἡμέρα πού θά τρῶμε γαλακτοκομικά προϊόντα.
Ἔτσι καθορίσθηκε ἀπό τήν Ἐκκλησία ἡ διαδοχική ἀποχή ἀπό τίς τροφές ὅλη τήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς μέχρι τό Πάσχα.
Στήν συνέχεια ἀνέλυσε ποιό εἶναι τό νόημα αὐτῆς τῆς νηστείας.
Εἶπε ὁτι δέν θεωροῦμε τήν κτίση κακή, κατά τρόπο μανιχαϊστικό, γιατί, κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο «πᾶν κτίσμα καλόν καί οὐδέν ἀπόβλητον μετά εὐχαριστίας λαμβανόμενον• ἁγιάζεται γάρ διά λόγου Θεοῦ καί ἐντεύξεως» (Α΄ Τιμ. δ΄, 4). Ὅμως, ἡ νηστεία καθιερώθηκε γιά πολλούς λόγους, μεταξύ τῶν ὁποίων:
Πρῶτον, γιά ὑπενθύμιση τῆς πρώτης ἐντολῆς πού ἔδωσε ὁ Θεός στούς Πρωτοπλάστους νά μή φάγουν ἀπό τό συγκεκριμένο δένδρο καί τῆς πρώτης ζωῆς τῶν Πρωτοπλάστων στόν Παράδεισο, καί νά μάθουμε νά μήν ἐξαρ¬τόμαστε ὁλοκληρωτικά ἀπό τήν κτίση, ἀλλά κυρίως ἀπό τόν Θεό.
Δεύτερον, ἀποβλέπει στήν σωφροσύνη, ἀφοῦ κατά τόν ἅγιο Διάδοχο Φωτικῆς ἡ νηστεία «ἐργαλεῖον ἐστίν ὥσπερ εἰς σωφροσύνην ρυθμῖζον τούς θέλοντας».
Ἀποβλέπει στό νά ἔχουμε σωφροσύνη στίς ἐπιλογές μας.
Τρίτον, γιατί μέ τόν τρόπο αὐτόν κάνουμε ὑπακοή στήν Ἐκκλησία καί συμμετέχουμε σέ μιά παγκόσμια πράξη, δηλαδή ἀποκτοῦμε ἑνότητα μέ ἑκατομμύρια Χριστιανούς πού νηστεύουν αὐτήν τήν περίοδο καί αὐτό εἶναι σημαντικό, γιατί μαθαίνουμε νά ζοῦμε σέ μία μεγάλη ἐκκλησιαστική οἰκογένεια.
Κατέληξε ὅτι πρέπει νά ἀγαπήσουμε τήν νηστεία γιά ἀποτοξίνωση πνευματική καί ἐξάρτηση μας ἀπό τόν Θεό.
Στό ἐκκλησίασμα μεταξύ τῶν ἄλλων ἦταν ὁ Ἀντιδήμαρχος Ἀγρινίου κ. Ζώης, ὁ Πρόεδρος τοῦ χωριοῦ, ὁ Πρόεδρος τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου, ὁ Ἀστυνομικός τῆς περιοχῆς καί πολλοί Χριστιανοί.
Μετά τήν θεία Λειτουργία συζήτησε διάφορα θέματα στό καφενεῖο τοῦ χωριοῦ μέ τούς κατοίκους του καί στήν συνέχεια ἐπισκέφτηκε τό Μουσεῖο τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου, καί ξεναγήθηκε σέ αὐτό.