Έχει σημασία γιατί προέρχεται από τον Μυριβήλη.
Ο ίδιος, αν και δε συμφωνεί με πολλά στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αναφέρομαι σε κείμενα και γραπτά του, και όμως, αποδέχεται και δημόσια καταθέτει πόσο τα μοναστήρια βοήθησαν φιλανθρωπικά, κοινωνικά, ποιμαντικά, εθνικά το λαό και το Έθνος.
Γράφει στο βιβλίο του ¨Από την Ελλάδα¨ *εκδ. Εστία, 1949, σελ. 18): «Τα μοναστήρια της Κρήτης έγιναν κέντρα πνευματικά, που αχτινοβολούσαν την ελληνική πνευματική ζωή πολύ πέρα από τα ακρογιάλια του νησιού», αναφερόμενος μετά στις βιβλιοθήκες και στη συμβολή των ορθόδοξων μοναχών στη διατήρηση και διάσωση της γλώσσας και των εθίμων του τόπου μας.
Ας τα θυμόμαστε, κυρίως σε περιόδους και εποχές που πολλοί επιθυμούν και τείνουν να τα λησμονήσουμε.