Λουδάρος Ανδρέας
Στο πλευρό του μητροπολίτη κ. Κωνσταντίνου τάσσονται με υπόμνημα τους προς τον Αρχιεπίσκοπο και την Ιερά Σύνοδο οι κληρικοί της Ι.Μ. Νέας Ιωνίας.
«…ὁ ἡμέτερος Ἐπίσκοπος, πάντοτε συνεπής εἰς τό ἐπιβεβλημένον τῶν καθηκόντων Αὐτοῦ ἀνταποκρίνεται πλήρως εἴς τε τάς λατρευτικάς, ποιμαντικάς καί διοικητικάς Αὐτοῦ ὑποχρεώσεις, ἀναλαβών ἤδη ἐκ τοῦ κατάγματος τῆς ἀριστερᾶς κνήμης Αὐτοῦ, ἀλλά καί ἀνταποκρινόμενος εἰς τήν θεραπείαν, πλήρως δέ, τῆς ὁράσεως Αὐτοῦ, ὥστε νά μή παρατηρῆται κενόν εἰς τήν κορυφήν τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας.» γράφουν στην επιστολή τους οι κληρικοί υπενθυμίζοντας στην διοίκηση της Εκκλησίας πως σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει ο μητροπολίτης δεν αποτελούν λόγους απομάκρυνσης του.
Στην επιστολή που υπογραφουν οι προϊστάμενοι όλων των ιερών ναών της συγκεκριμένης Μητροπόλεως σημειώνεται πως «Εἶναι μέγα ἀτόπημα νά «ἀμοίβηται», οὕτώ πως ἕνας ὀτρηρός, δραστήριος καί ὀξυδερκής ἐργάτης τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, ἀνταποκρινόμενος πληρέστατα εἰς τάς ὑποχρεώσεις Αὐτοῦ, ἐπειδή ἐλευκάνθη εἰς τό ἱερόν Γεώργιον τοῦ Κυριακοῦ Ἀμπελῶνος».
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Τῇ Αὐτοῦ Μακαριότητι
τῷ Ἀρχιεπισκόπῳ Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος
Κυρίῳ ἡμῶν, Κυρίῳ ΙΕΡΩΝΥΜῼ, Προέδρῳ,
καί τοῖς Σεβασμιωτάτοις Μέλεσι
τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, εἰς Ἀθήνας
Βαθυσεβάστως.
Μακαριώτατε Ἅγιε Δέσποτα καί Σεβασμιώτατοι Πατέρες, Ἔκπληκτοι καί κατώδυνοι ἐπληροφορήθημεν τήν ἀποστολήν ἐπισήμου Ἐπιτροπῆς, συγκροτουμένης ἤδη ὑπό τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καί Θρησκευμάτων, πρός ὑποχρεωτικήν ἀπομάκρυνσιν τοῦ σεπτοῦ Ποιμενάρχου ἡμῶν, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Ἰωνίας καί Φιλαδελφείας Κυρίου κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ἐκ τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Θρόνου τῆς Ἱερᾶς Τοπικῆς μας Μητροπόλεως.
Καταφεύγομεν οὖν εἰς τήν Ὑμετέραν διάκρισιν καί σοφίαν καταθέτοντες τάς υἱικάς ἡμῶν διαμαρτυρίας καί τήν ἔνστασιν διά τό ἐπιχειρούμενον, καθ’ ὅ ὁ ἡμέτερος Ἐπίσκοπος, πάντοτε συνεπής εἰς τό ἐπιβεβλημένον τῶν καθηκόντων Αὐτοῦ ἀνταποκρίνεται πλήρως εἴς τε τάς λατρευτικάς, ποιμαντικάς καί διοικητικάς Αὐτοῦ ὑποχρεώσεις, ἀναλαβών ἤδη ἐκ τοῦ κατάγματος τῆς ἀριστερᾶς κνήμης Αὐτοῦ, ἀλλά καί ἀνταποκρινόμενος εἰς τήν θεραπείαν, πλήρως δέ, τῆς ὁράσεως Αὐτοῦ, ὥστε νά μή παρατηρῆται κενόν εἰς τήν κορυφήν τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ὑγιεία τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου ἡμῶν, ἐξ ἄλλου, παρακολουθεῖται πάντοτε ὑπό εἰδικῶν ἐπιστημόνων, ἰατρῶν, ὥστε τά ἀνωτέρω δέν ἀποτελοῦν ἰσχυρισμούς συναισθηματικῆς ἡμετέρας κρίσεως, ἀλλά πιστοποιουμένας ἐπιστημονικάς, ἐκπεφρασμένας ἀπόψεις.
Τό ἐγνωσμένον διαφέρον Ὑμῶν διά τήν ἀσφαλῆ οἰακοστροφίαν τοῦ Ἱεροῦ Σκάφους τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας δέν πρέπει νά ἀδικήσῃ ἕναν πολιόν καί ἀκάματον ἐργάτην Αὐτῆς, ὡς ὁ ἡμέτερος Ποιμενάρχης, παρά τό ὅτι καθημερινῶς καί πλήρως ἐπιτελεῖ πολλαπλῶς τό ἐπιβεβλημένον χρέος Αὐτοῦ.
Θεωροῦμεν ὑπερβολικόν νά ὑπευνθυμίσωμεν τό ὑπ’ ἀριθμόν 34 Ἄρθρον, Η΄ Κεφαλαίου, «ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ», Παράγραφος 3η, καθ’ ὅ ὁ Μητροπολίτης ἡμῶν εἶναι ἱκανώτατος πρός ἐκπλήρωσιν τῶν καθηκόντων του, ὥστε νά ἀποτελῇ πλῆγμα διά τό κῦρος Αὐτοῦ ἡ, καί ἀπό τῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐνημερώσεως, ἐπί παραδείγματι Ῥαδιοφωνικός Σταθμός Ἐκκλησίας Ἑλλάδος, ἀνακοίνωσις τῆς συγκροτήσεως καί ἀποστολῆς ἀναλόγου ἐπισήμου Ἐπιτροπῆς.
Τόν Σεβασμιώτατον Ποιμενάρχην μας διακρίνει πηγαία εὐγένεια, λεπτότης καί καλλιέργεια, ἐκ τῶν ὁποίων καί ἔχει καταστῇ ἀγαπητός εἰς τό Τοπικόν Ποίμνιον καί εἰς ἡμᾶς, καί ὅλους τούς Κληρικούς του, ὥστε ἀναγκαζόμεθα, οὐχί ἄνευ στενοχωρίας καί περισκέψεως, νά διατυπώσωμεν τήν παροῦσαν ἀντίθεσίν μας, προκειμένου νά προστατεύσητε Ὑμεῖς τήν ψυχικήν Αὐτοῦ ἠρεμίαν καί νά ἀποκρούσητε τό δίκαιον παράπονον, καθ’ ὅ τυγχάνει μιᾶς ἀδίκου καί ταπεινωτικῆς μεταχειρίσεως, ἕνας ἀκάματος ἐργάτης τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας, εἰς ἥν ὑπηρετεῖ εὐόρκως καί εὐπειθῶς ὥς τε Πρωτοσύγκελλος, ἀπό τοῦ ἔτους 1974, ἔτους ἱδρύσεως τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, καί ἀπό τοῦ ἔτους 1994 ὡς Ἐπίσκοπος αὐτῆς, ἀναμένων τήν θετικήν ἀποτίμησιν τῆς αὐτοθυσιαστικῆς προσφορᾶς Αὐτοῦ καί, τό ὀλιγώτερον, τήν συνέχισιν τῆς διακονίας Αὐτοῦ, ἐάν ὄχι καί τόν δίκαιον ἔπαινον τῆς στοργικῆς Μητρός Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ καθ’ Ἑλλάδα Ἐκκλησίας.
Οἱ Ἱεροί Κανόνες δέν προβλέπουν, ἐξ ἄλλου, ἔκπτωσιν Ἐπισκόπου τοῦ Θρόνου, εἰς ὅν κατεστάθη, προστατεύοντες Αὐτόν, ἐκτός τῆς ἀδυναμίας ἀνταποκρίσεως εἰς τά Ἱερά Αὐτοῦ καθήκοντα.
Μνημονεύομεν εἰδικῶς τοῦ ΟΖ΄ Κανόνος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, καθ’ ὅν δέν ἐμποδίζεται Ἐπίσκοπος τῶν Ἱερῶν Αὐτοῦ καθηκόντων καί εἶναι δυνατόν νά ἐκλεγῇ ἀκόμη καί ἐάν ἀντιμετωπίζῃ προβλήματα, ὡς ἀναπηρίας ἤ ὀφθαλμικῆς σχετικῆς δυσχερείας. «Εἴ τις ἀνάπηρος ἤ τόν ὀφθαλμόν, ἤ τό σκέλος πεπληγμένος, ἄξιός δε ἐστίν Ἐπισκοπῆς γενέσθω. Οὐ γάρ λώβη σώματος αὐτόν μιαίνει, ἀλλά ψυχῆς μολυσμός» (Πηδάλιον Ἔκδοσ. Βασ. Ῥηγοπούλου, σελίς 104). Ὡσαύτως, εὐλαβῶς ὑπενθυμίζομεν Ὑμῖν, τήν γνωστήν ἀπόφανσιν τοῦ κατά σάρκα Πατρός τοῦ Ἁγίου Θεολόγου Γρηγορίου, Γρηγορίου καί Αὐτοῦ, εἰς τάς ἐκφρασθείσας ἀντιρρήσεις περί τῆς ἱκανότητος τοῦ Ἁγίου Οὐρανοφάντορος Βασιλείου, διά τήν Ἐπισκοπήν Καισαρείας Καππαδοκίας, ἐν σχέσει μέ τό φιλάσθενον τοῦ Μεγάλου Καππαδόκου Πατρός: «Ἡμεῖς Ἐπίσκοπον θέλομεν, οὐχί ἀθλητήν»! Ἡμεῖς δέ, καί οἱ Κληρικοί τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως ἅπαντες, καί τό τοπικόν εὐσεβές Πλήρωμα βεβαιοῦμεν καί μαρτυροῦν τήν συνεπῆ ἐπιτέλεσιν τοῦ ἱεροῦ χρέους τοῦ Ἐπισκόπου μας, Ὅστις ὡς Ἐφημέριος Ἱερουργεῖ, καθημερινῶς εὑρίσκεται εἰς τά Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ἐξαπολύει Ἐγκυκλίους, δέχεται ἡμᾶς καί τόν Λαόν τοῦ Θεοῦ καί μετ’ εὐγενείας καί πληρότητος ἀνταποκρίνεται εἰς τά ἀπορρέοντα, ἐκ τῆς ὑψηλῆς Αὐτοῦ ἰδιότητος, συναφῆ καθήκοντα.
Τόν Ποιμενάρχην μας, Μακαριώτατε καί Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί, διακρίνει τό Ἐκκλησιαστικόν φρόνημα, δι’ οὗ ἔχει καί ἡμᾶς παιδαγωγήσει, ἐμφορούμενος ὑπό πνεύματος ὑπακοῆς τῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ καί τοῖς Ἱεροῖς Κανόσι τῆς Ἐκκλησίας.
Παρακαλοῦμεν υἱικῶς ὅπως φεισθῆτε τῆς ἀκεραιότητος Αὐτοῦ καί θεραπεύσητε τήν ἐνεστῶσαν σφοδράν Αὐτοῦ ὑποτίμησιν καί μείωσιν δι’ ἀποσύρσεως τῆς προτάσεως συγκροτήσεως Ἐπιτροπῆς ἀμφισβητήσεως τῆς ἱκανότητος Αὐτοῦ, ἵνα ἀνταποκρίνηται εἰς τά καθήκοντά του.
Εἶναι κρῖμα νά ὑποστῇ μίαν τοιαύτην ταλαιπωρίαν, ἔστω καί ἐκ τοῦ ἀναμφισβητήτου ἐνδιαφέροντος Ὑμῶν διά τήν ἀρτίαν ἐπιτέλεσιν τῶν Ἀρχιερατικῶν του καθηκόντων. Εἶναι μέγα ἀτόπημα νά «ἀμοίβηται», οὕτώ πως ἕνας ὀτρηρός, δραστήριος καί ὀξυδερκής ἐργάτης τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, ἀνταποκρινόμενος πληρέστατα εἰς τάς ὑποχρεώσεις Αὐτοῦ, ἐπειδή ἐλευκάνθη εἰς τό ἱερόν Γεώργιον τοῦ Κυριακοῦ Ἀμπελῶνος.
Προσβλέποντες μετ’ ἐμπιστοσύνης εἰς τήν δικαίαν διορθωτικήν κρίσιν Ὑμῶν, εὐελπιστοῦμεν ὅτι θά τύχωμεν τῆς θετικῆς Ὑμετέρας Ἀποφάσεως, πρός ἐκπλήρωσιν τοῦ παρόντος σεμνοῦ καί υἱικοῦ αἰτήματος ἡμῶν.
Τῶν Ὑμετέρων σεπτῶν, Μακαριότητός τε καί Σεβασμιοτήτων, Κορυφῶν ὑπήκοοι καί ὅλως εὐπειθεῖς
Μετά βαθυτάτου υἱικοῦ σεβασμοῦ
Οἰ Ἱερατικῶς Προϊστάμενοι ἁπασῶν τῶν Ἐνοριῶν καί Παρεκκλησίων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως κατά Νέαν Ἰωνίαν, Νέαν Φιλαδέλφειαν, Ἡράκλειον Ἀττικῆς καί Χαλκηδόνα τήν Νέαν.
Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαήλ Βαρδάκης
Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας
Ἁγίων Ἀναργύρων Νέας Ἰωνίας
Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Πρασσᾶς
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Ἁγίας Ἀναστασίας
Περισσοῦ Νέας Ἰωνίας
Ἀρχιμανδρίτης Βασίλειος Παλιούρας
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Ἁγίου Γεωργίου
Ἐλευθεροπόλεως Νέας Ἰωνίας
Ἀρχιμανδρίτης Ἀθηναγόρας Κολυβᾶς
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Εὐαγγελισμοῦ Θεοτόκου
Νεαπόλεως Νέας Ἰωνίας
Ἀρχιμανδρίτης Ἰωάννης Μπαντουβᾶς
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Ἁγίου Εὐσταθίου
Νεαπόλεως Νέας Ἰωνίας
Ἀρχιμανδρίτης Ἠλίας Καρατζᾶς
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Ζωοδόχου Πηγῆς
Καλογραίζης Νέας Ἰωνίας
Ἀρχιμανδρίτης Θεόφιλος Κυριακόπουλος
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου
Ἰνεπόλεως Νέας Ἰωνίας
Ἀρχιμανδρίτης Δανιήλ Γκαμουλᾶκος
Ἱεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας
Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης
Νέας Ἰωνίας
Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Κολύτας
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Μεταμορφώσεως Σωτῆρος
Ἀλσουπόλεως Νέας Ἰωνίας
Πρωτοπρεσβύτερος Νεκτάριος Γερονικολός
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Ἁγίου Σπυρίδωνος
Νέας Ἰωνίας
Ἀρχιμανδρίτης Τιμόθεος Καμπουρίδης
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Ἁγίου Στεφάνου
Σαφραμπόλεως Νέας Ἰωνίας
Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντῖνος Μιχαλάκης
Ἱεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Ἁγίας Τριάδος
Ἡρακλείου Ἀττικῆς
Ἀρχιμανδρίτης Σπυρίδων Σπηλιόπουλος
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Ἁγίου Γεωργίου
Παλαιοῦ Ἡρακλείου Ἀττικῆς
Ἀρχιμανδρίτης Τιμόθεος Παπαδάκης
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου
Πρασίνου Λόφου Ἡρακλείου Ἀττικῆς
Ἀρχιμανδρίτης Ἐλισσαῖος Σουλιές
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Ἁγίου Νεκταρίου
Ἡρακλείου Ἀττικῆς
Ἀρχιμανδρίτης Παντελεήμων Παπασυννεφάκης
Ἱεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Κοιμήσεως Θεοτόκου
Νέας Φιλαδελφείας
Πρωτοπρεσβύτερος Ἐμμανουήλ Μαθιουδάκης
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Τιμίου Προδρόμου
Μαδύτου Νέας Φιλαδελφείας
Ἀρχιμανδρίτης Τιμόθεος Ἠλιάκης
Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίων Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ καί Μεγάλου Βασιλείου
Ἀπομάχων –Νησίδος Νέας Φιλαδελφείας
Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Παπαγρηγορίου
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Ἁγίας Μαρίνης
Νέας Φιλαδελφείας
Ἀρχιμανδρίτης Ἀλέξανδρος Νότας
Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Τριάδος
Νέας Φιλαδελφείας
Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σουλιώτης
Ἱεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Ἁγίας Εὐφημίας
Νέας Χαλκηδόνος
Πρωτοπρεσβύτερος Παναγιώτης Βαρδουνιώτης
Ἱεροῦ Ναοῦ καί Ἐνορίας Εὐαγγελισμοῦ Θεοτόκου
Νέας Χαλκηδόνος
Ἀρχιμανδρίτης Ναθαναήλ Μπαρούσης
Ἱεροῦ ’Ενοριακοῦ Παρεκκλησίου Ἁγίας Μαρίνης
Ψαλιδίου Ἡρακλείου Ἀττικῆς