Το Ιερό Μνημόσυνο τελέσθηκε στο Ιερό Παρεκκλήσιο του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου εντός του Μητροπολιτικού Μεγάρου, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Συμεών, παρουσία του Διοικητικού Προσωπικού της Μητροπόλεως και των στενών συνεργατών του μακαριστού Μητροπολίτου.
Προ της απολύσεως ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών με εμφανή τη συγκίνηση ανέφερε:
«Αγαπητοί μου Πατέρες και αγαπητοί μου αδελφοί, απόψε ολοκληρώνουμε με αυτόν τον κατανυκτικό και λιτό τρόπο, σε αυτόν εδώ το χώρο της προσευχής και της ησυχίας του μακαριστού προκατόχου μου κυρού Νικολάου, ολοκληρώνουμε ένα δεκαήμερο μνήμης, με αφορμή την ενιαύσιο επέτειο από την κοίμηση του μακαριστού Ιεράρχου του και πνευματικού πατρός ημών. Του ανθρώπου, ο οποίος έβαλε ανεξίτηλή τη δική του σφραγίδα στην εκκλησιαστική ιστορία της Φθιώτιδος, αλλά θα έλεγα όλης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Υπήρξε ένας σπουδαίος Ιεράρχης, ένα σημαντικό εκκλησιαστικό πρόσωπο, ένας άνθρωπος, ο οποίος αγάπησε τον Χριστό, αγάπησε την Θεοτόκο, υπήρξε παιδί της Θεοτόκου, γένημμα και θρέμμα της Θεοτόκου, αγάπησε την Εκκλησία και σε όλη του την ζωή, πορεύθηκε εντός της Εκκλησίας, για την Εκκλησία, με την Εκκλησία.
Σήμερα είναι ημέρα της κοιμήσεως του. Τέτοιες ώρες είχε πετάξει η ψυχή του για τον ουρανό, τέτοιες ώρες πέρυσι όλοι σας ήσασταν συγκλονισμένοι, όλοι μας ήμασταν συγκλονισμένοι, και εμείς που βρισκόμασταν πιο μακριά, πληροφορηθέντες το γεγονός της κοιμήσεως του. Ήταν ώρες μεγάλης θλίψεως, , μεγάλου αιφνιδιασμού και ενός μεγάλου εσωτερικού σεισμού και συγκλονισμού. Όμως, η ψυχή του πέταξε στον Ουρανό, κοντά στην Παναγία, κοντά στους Αγίους, κοντά στον Άγιο Νικόλαο, κοντά στην αγία μητέρα του, κοντά στους προσφιλείς συγγενείς του, κοντά στους πνευματικούς του Πατέρες.
Τιμηθήκατε από το Θεό, ιδιαίτερα εσείς που είστε σήμερα εδώ, που αποτελέσατε τούς άμεσους και στενούς συνεργάτες του και τώρα αποτελείτε τους δικούς μου άμεσους και στενούς συνεργάτες, τιμηθήκατε από τον Θεό, να απολαύσετε την αγάπη του, την ευεργεσία του, να απολαύσετε την εμπιστοσύνη του και να έχετε την τιμή και ευλογία, να αποτελέσετε τον στενό πυρήνα, της οικογένειάς του, των αμέσων, επαναλαμβάνω συνεργατών του.
Αυτό θα παρακαλούσα, όχι μόνο ως Ποιμενάρχης σας και πνευματικός σας Πατέρας, αλλά και ως απλός χριστιανός, θα παρακαλούσα να σφραγίσει πάντα την ζωή σας. Διότι έχουμε χρέος, αν θέλουμε να είμαστε σωστοί άνθρωποι πρώτα από όλα και μετέπειτα χριστιανοί, να αποδίδουμε την ευγνωμοσύνη σε αυτούς που μας έχουν ευεργετήσει, σε αυτούς που μας δώσανε, θα έλεγα, ακόμα και πρόσωπο μέσα στην κοινωνία, που μας εμπιστεύτηκαν, που μας έδωσαν θέσεις, αξιώματα, θέσεις διακονίας ,σε αυτούς που μας τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους, με την εχεμύθεια τους, σε αυτούς που μοιράστηκαν μαζί με εμάς τα οράματα τους, αλλά και σε αυτούς που μοιράστηκαν μαζί μας ακόμα και δύσκολες και κρίσιμες και οριακές στιγμές στη ζωή τους.
Αυτό θα παρακαλέσω και το ζητώ και το απαιτώ να σφραγίζει πάντοτε τη ζωή μας. Να ευγνωμονείτε πάντοτε τον μακαριστό Νικόλαο, αλλά πάνω από όλα να τον ευγνωμονείτε όχι με λόγους, αλλά να τον ευγνωμονείτε με τη δική σας πολιτεία και με τον το δικό σας τρόπο ζωής.
Και το πρώτο και το βασικότερο είναι να είστε αγαπημένοι, να είστε ενωμένοι, γιατί αυτό ευαρεστεί την ψυχή του και ευαρεστεί την καρδιά του. Κάθε πατέρας σαρκικός ξέρουμε ότι, η καταξίωση του είναι, όταν βλέπει τα παιδιά του ενωμένα, αγαπημένα και μονιασμένα. Το ίδιο είναι για και κάθε πνευματικό Πατέρα, αυτή είναι η ωραιότερη κληροδοσία και παρακαταθήκη ,που μπορεί να αφήσει. Γι’ αυτό δεν πρέπει ποτέ να αφήσουμε στην καρδιά μας, οποιεσδήποτε μικρότητες ή δυσκολίες ή αδυναμίες που όλοι μας έχουμε ως άνθρωποι, να επηρεάσουν τις μεταξύ σας, τις μεταξύ μας σχέσεις και την ενότητα εν τω συνδέσμω της αγάπης.
Υπήρξατε πνευματικά του αναστήματα, πνευματικά του παιδιά και στην πορεία σας πάντοτε θα καθρεπτίζετε το δικό του στίγμα και την δική του παρακαταθήκη. Είναι βαριά η κληρονομιά, να έχουμε σπουδαίους Γέροντες στη ζωή μας.
Να έχουμε λοιπόν, την ευχή του μακαριστού Νικολάου, να ευχαριστήσουμε τον Θεό που ελέησε την Εκκλησία της Φθιώτιδος και την εποίμανε επί 23 συναπτά έτη και να τον έχουμε πάντοτε πρεσβευτή στον ουρανό, τόσο για τα αμαρτήματα μας, όσο και βοηθό και ενισχυτή στα όνειρα και στα οράματά μας».
Ακολούθως στην αίθουσα του Θρόνου του Μητροπολιτικού Μεγάρου, εκ μέρους του Σεβασμιωτάτου προσεφέρθη το κόλλυβο εις μνήμην του μακαριστού Μητροπολίτου Φθιώτιδος κυρού Νικολάου.