Ομιλία του Μητροπολίτου Καλαβρύτων Ιερωνύμου
Ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε αρχικά ότι «η οικογένεια είναι ιερός θεσμός που αποτελεί το βασικό κύτταρο της κοινωνίας. Συνέχει και συγκροτεί την κοινωνία.
Στην εσπερινή ομιλία της Κυριακής 19 Νοεμβρίου 2023, ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος, ανέπτυξε το επίκαιρο θέμα: «Περί της οικογενείας και της κρίσεως αυτής στη σημερινή εποχή».
Ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε αρχικά ότι «η οικογένεια είναι ιερός θεσμός που αποτελεί το βασικό κύτταρο της κοινωνίας. Συνέχει και συγκροτεί την κοινωνία. Ωστόσο, σήμερα διέρχεται βαθιά κρίση και τούτο αποδεικνύεται από τα ολοένα αυξανόμενα διαζύγια και από την παρατηρούμενη ψυχική ανισορροπία πολλών παιδιών, καθώς οι σχέσεις των δύο συζύγων εξαντλούνται σε μια τυπική εξασφάλιση των βιοτικών αναγκών και όχι στην ουσιαστική εν Χριστώ κοινωνία των μελών της οικογένειας και προπάντων των δύο συζύγων.»
Στη συνέχεια, ανέπτυξε με εύληπτο τρόπο, αντλώντας παραδείγματα από την καθημερινή πραγματικότητα, τα αίτια της κρίσεως της οικογένειας. Σημείωσε ότι «οι σύζυγοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τον σκοπό του γάμου, που είναι η κοινή πορεία τους στη Βασιλεία του Θεού.
Οι νέοι προσέρχονται στο Μυστήριο του Γάμου χωρίς να έχει προϋπάρξει η απαραίτητη και κατάλληλη προετοιμασία με εκ βαθέων εξομολόγηση της ζωής τους στον πνευματικό τους πατέρα, προσευχή και μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου, θεωρώντας το ως ένα κοσμικό και κοινωνικό γεγονός και όχι ως «Μυστήριο μέγα», στο οποίο η χάρη του Θεού αγιάζει και ενώνει εν Χριστώ «εις σάρκα μίαν» τους νυμφευομένους. Αλλά και στη συνέχεια της έγγαμης ζωής τους, δεν υπάρχει πνευματική ζωή, καθότι σήμερα απουσιάζει από την οικογένεια η προσευχή, ο εκκλησιασμός, η ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ των συζύγων, αλλά και των γονιών με τα παιδιά τους, η συγκέντρωσή τους γύρω από το οικογενειακό τραπέζι, που άλλοτε εξέφραζε την ενότητα και συνοχή της οικογένειας, με αποτέλεσμα να βιώνεται από όλα τα μέλη της μία υπαρξιακή μοναξιά, κι όταν κατορθώνουν να συγκεντρωθούν, είναι αφοσιωμένοι και καθηλωμένοι μπροστά σε ένα κινητό τηλέφωνο ή στην οθόνη της τηλεοράσεως.
Ο υλιστικός και μηδενιστικός τρόπος ζωής, η έλλειψη εκκλησιαστικού ήθους και αληθινής αγάπης, τα νέα εργασιακά και οικονομικά δεδομένα, οι αλλαγές των ρόλων και άλλοι ενδεχομένως παράγοντες, αλλοίωσαν και «σμίκρυναν» την οικογένεια. Ο μυστηριακός χαρακτήρας της, η υπερβατική της αναφορά «εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν», μοιάζει να ατονεί ή να μην υφίσταται για πολλούς συνανθρώπους μας. Όλοι αυτοί οι λόγοι, ίσως και άλλοι, συνετέλεσαν στην εμφάνιση μορφών γάμου και οργάνωσης του οικογενειακού βίου, οι οποίες, υπό το φως της χριστιανικής διδασκαλίας, θεωρούνται εκτροπές της οικογένειας και, κατά τη σύγχρονη εκκοσμικευμένη αντίληψη, εναλλακτικές μορφές της.
Έπαυσαν πλέον οι γονείς να μεταλαμπαδεύουν στα παιδιά τους τα χριστιανικά ήθη, τον σεβασμό, την αγάπη, την αλληλεγγύη, να τους διδάσκουν την προσευχή, να τα παροτρύνουν για εξομολόγηση και θεία κοινωνία, αλλά και όταν το πράττουν, το βλέπουν σαν ένα εθιμικό γεγονός και όχι ως γεγονός ζωής.»
«Ο ρόλος των γονέων, αλλά και του σχολείου για τη χριστιανική και ηθική διάπλαση των νέων είναι καταλυτικός», γι’ αυτό συνέστησε στους παρευρισκόμενους γονείς και εκπαιδευτικούς να μεριμνούν ιδιαιτέρως για την επίτευξη του σκοπού αυτού μέσα στην οικογένεια και στα σχολεία, ώστε τα παιδιά να μαθαίνουν από νωρίς για την ορθόδοξη πίστη, για την Εκκλησία και για τα Μυστήριά Της, διά των οποίων μεταδίδεται η χάρη του Θεού, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην ελληνοχριστιανική τους διάπλαση και την ψυχική τους εξισορρόπηση.
Ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε την ψυχική του αγωνία, τον έντονο προβληματισμό του και το αμετάπτωτο ενδιαφέρον του για τους νέους και τα νέα ζευγάρια, που αγωνίζονται μέσα στις δύσκολες προκλήσεις των καιρών να πορευθούν στον έγγαμο βίο και να εύρουν πνευματικό στήριγμα. Στο σημείο αυτό, απευθυνόμενος στους κληρικούς, τους κάλεσε να αυξήσουν το ποιμαντικό τους έργο για την οικογένεια και τα νέα ζευγάρια, να ενστερνισθούν τα προβλήματα και τις αγωνίες τους και να τα καθοδηγήσουν με βάση την αγιοπνευματική παράδοση της Εκκλησίας, που ομιλεί για θυσιαστική αγάπη, υπέρβαση του «εγώ», ουσιαστική κοινωνία μεταξύ γονέων και παιδιών, και να τους μυσταγωγήσουν στην προσευχή στα Μυστήρια της Μετανοίας και της Θείας Ευχαριστίας, που αποτελούν τα βασικά πνευματικά όπλα και εφόδια απέναντι στις προκλήσεις εκείνες που επιθυμούν να αποδομήσουν τον ιερό θεσμό της οικογένειας και συντελούν στην παγίωση της εν Χριστώ ενότητας και περιφρουρήσεως των μελών της οικογένειας.
