Τη Δευτέρα 25 Ιουλίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Βεροίας.
Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Παρθενομάρτυς ἀθληφόρε, Παρασκευή πανένδοξε, τούς τήν ἄθλησιν τήν σήν ἑορτάζοντας ἀξίως, αἴτησαι ρυσθῆναι πειρασμῶν καί θλίψεων, … καί τῆς μελλούσης κρίσεως, Μάρτυς παναοίδιμε».
Μία ἱκεσία ἀπηύθυνε ἀπόψε ὁ ἱερός ὑμνογράφος πρός τήν ἑορταζoμένη ἁγία μεγαλομάρτυρα καί ἀθληφόρο Παρασκευή. Μιά ἱκεσία πού δέν τήν ἀπηύθυνε προσωπικά, ἀλλά τήν ἀπηύθυνε ἐκ μέρους ὅλων τῶν πιστῶν, ἐκ μέρους ὅλων ὅσων συγκεντρωθήκαμε ἀπόψε στόν πανηγυρίζοντα ἱερό ναό της γιά νά τήν τιμήσουμε.
Καί ποιά εἶναι ἡ ἱκεσία τήν ὁποία ἀπηύθυνε ὁ ἱερός ὑμνογράφος; «Αἴτησαι ρυσθῆναι πειρασμῶν καί θλίψεων καί τῆς μελλούσης κρίσεως». Τήν παρακάλεσε νά ζητήσει ἀπό τόν Θεό νά μᾶς σώσει ἀπό τούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις καί ἀκόμη νά μᾶς σώσει ἀπό τή μέλλουσα κρίση.
Γιά ποιόν λόγο ὅμως δέν τά ζητᾶ ἀπευθείας ἀπό τόν Θεό, ἀλλά παρακαλεῖ τήν ἑορταζομένη ἁγία νά τά ζητήσει γιά χάρη μας;
Τά ζητᾶ ἀπό τήν μεγαλομάρτυρα καί ἀθληφόρο Παρασκευή, γιατί ἀναγνωρίζει ἀφενός τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία καί ἀσθένεια, καί ἀφετέρου γνωρίζει τήν παρρησία πού ἔχει ἡ ἁγία ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, καθώς θυσίασε τή ζωή της γιά χάρη του καί ἀπολαμβάνει τώρα τήν τιμή καί τή δόξα τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Γι᾽ αὐτό καί πιστεύει ὅτι μέσω αὐτῆς θά ἐπιτύχει εὐκολότερα τήν ἐκπλήρωση τῶν αἰτημάτων του, καθώς μάλιστα αὐτά πού ζητᾶ δέν εἶναι πράγματα ὑλικά καί συνηθισμένα, εἶναι ὅμως πολύτιμα καί ἀναγκαῖα γιά κάθε ἄνθρωπο.
Ζητᾶ νά μᾶς σώσει ὁ Θεός διά τῶν πρεσβειῶν τῆς ἁγίας Παρασκευῆς ἀπό τίς θλίψεις καί τούς πειρασμούς, δύο στοιχεῖα πού εἶναι σύμφυτα μέ τόν ἄνθρωπο μετά τήν πτώση καί τήν ἀπομάκρυνσή του ἀπό τόν παράδεισο, καί ἀποτελοῦν συνέπειες τῆς ἁμαρτίας.
Καί ποιός ἀπό ἐμᾶς, ἀλήθεια, δέν θά ἐπιθυμοῦσε νά ζεῖ χωρίς θλίψεις καί χωρίς πειρασμούς; Ὅλοι ἀνεξαιρέτως. Ἀλλά αὐτό δέν εἶναι δυνατό, γιατί καί οἱ θλίψεις καί οἱ πειρασμοί ἔχουν ἕνα νόημα στή ζωή μας καί μᾶς βοηθοῦν στήν πνευματική μας πρόοδο καί προκοπή. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος δέν ζητᾶ ἀπό τήν μάρτυρα νά μεσιτεύσει στόν Θεό, ὥστε νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τίς θλίψεις καί τούς πειρασμούς, ἀλλά νά μᾶς σώσει, δηλαδή νά μᾶς βοηθήσει, ὥστε νά ἐξέλθουμε ἀπό τίς δοκιμασίες τῶν πειρασμῶν καί τῶν θλίψεων σῶοι, χωρίς νά ἔχουμε ὑποστεῖ σωματικές καί ψυχικές βλάβες.
Τῆς ζητᾶ ὅμως καί κάτι ἀκόμη πιό σπουδαῖο καί σημαντικό: νά μᾶς σώσει ἀπό τή μέλλουσα κρίση, νά μᾶς βοηθήσει δηλαδή, ὥστε ἡ κρίση αὐτή, ἀπό τήν ὁποία θά περάσουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, νά μήν εἶναι καταδικαστική γιά μᾶς, ἀλλά νά εἶναι ἀπαλλακτική καί νά μᾶς ὁδηγήσει ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ, νά μᾶς ὁδηγήσει στή χαρά τῆς βασιλείας του.
Ἡ ἱκεσία τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου περιέχει ὅμως καί ἕνα ἀκόμη στοιχεῖο τό ὁποῖο θά πρέπει νά προσέξουμε. Τί λέει; «Τούς τήν ἄθλησιν τήν σήν ἑορτάζοντας ἀξίως, αἴτησαι ρυσθῆναι πειρασμῶν καί θλίψεων, … καί τῆς μελλούσης κρίσεως».
Ἡ αἴτηση τοῦ ὑμνογράφου πρός τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Παρασκευή ἀφορᾶ ὅσους ἑορτάζουν ἀξίως τή μνήμη της. Ὄχι γιατί θέλει νά κάνει διάκριση, ἀλλά ἀφενός γιατί σ᾽ αὐτούς πού τήν τιμοῦν ἀξίως ἀξίζει ἡ χάρη τῆς ἁγίας καί ἀφετέρου γιατί ὅσοι δέν τήν τιμοῦν ἀξίως, δέν θά μπορέσουν νά ἀξιοποιήσουν καί τή δωρεά τῆς ἁγίας καί ἄν ἀκόμη τούς τήν προσφέρει.
Ποιοί εἶναι ὅμως αὐτοί πού τιμοῦν ἀξίως τήν ἁγία Παρασκευή; Εἶναι αὐτοί πού ἔρχονται στό ναό της γιά νά ἑορτάσουν τή μνήμη της ἔχοντας συνείδηση ὅτι τιμοῦν μία μάρτυρα, μία νέα κοπέλα πού θυσίασε τά πάντα καί τή ζωή της ἀκόμη γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ. Γιά μιά μάρτυρα πού δέν δίστασε νά ὁμολογήσει τήν πίστη της στό Χριστό οὔτε μπροστά στά βασανιστήρια στά ὁποῖα τήν ὑπέβαλαν οὔτε μπροστά στόν ἴδιο τό θάνατο.
Εἶναι αὐτοί πού δέν τιμοῦν τή μνήμη τῆς ἁγίας Παρασκευῆς σάν νά πρόκειται γιά ἕνα κοινωνικό γεγονός ἤ μία κοσμική ἐκδήλωση, πού δέν τή βλέπουν ἁπλῶς σάν μία ἑορτή κάποιων προσφιλῶν τους προσώπων, ἀλλά τή βλέπουν στήν πνευματική της διάσταση. Καί αὐτή εἶναι ἡ συνειδητοποίηση τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας δέν ἑορτάζει ἑορτές τῶν ἁγίων της, ἀλλά τιμᾶ τίς μνῆμες τους, ἀποδίδει δηλαδή τόν σεβασμό καί τή τιμή πού ἁρμόζει σ᾽ αὐτά τά ἐκλεκτά τέκνα της τά ὁποῖα ἔζησαν σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, πού πίστευσαν στό μήνυμα τῆς σωτηρίας τοῦ Εὐαγγελίου, καί πού δέν θέλησαν ἐπ᾽ οὐδενί νά χωρισθοῦν ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.
Ἀναμιμνήσκεται τή ζωή τους καί τιμᾶ τά κατορθώματα καί τίς ἀρετές τους, τίς ὁποῖες καί προβάλλει στούς πιστούς πρός μίμηση. Καί ἀληθινή καί οὐσιαστική τιμή τῶν ἁγίων εἶναι ἡ μίμηση τῆς ζωῆς τους, κατά τόν ἱερό Χρυσόστομο.
Αὐτοί πού θέλουν, λοιπόν, νά τιμοῦν ἀξίως τούς ἁγίους, ὀφείλουν νά προσπαθοῦν νά μιμοῦνται τή ζωή καί τίς ἀρετές τους, καί αὐτοί εἶναι πραγματικοί ἀποδέκτες τῆς χάριτος τῶν ἁγίων.
Τιμώντας καί ἐμεῖς τή μεγαλομάρτυρα καί ἀθληφόρο ἁγία Παρασκευή, ἄς προσπαθήσουμε νά μιμηθοῦμε τήν πίστη καί τήν ἀγάπη της στόν Χριστό, τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς καί τήν παρρησία τῆς ὁμολογίας της, ὥστε νά τήν ἑορτάζουμε ἀξίως, γιά νά ἀξιωθοῦμε καί τῆς χάριτος καί τῶν δωρεῶν τοῦ Θεοῦ, τίς ὁποῖες ζητήσαμε πρό ὀλίγου διά τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου ἀπό τήν ἑορταζομένη ἁγία μεγαλομάρτυρα καί ἀθληφόρο Παρασκευή.