Πανηγυρικός Εσπερινός της Αγίας Τριάδος στο Πανόραμα Βεροίας

Στο τέλος του Εσπερινού ο προϊστάμενος της ενορίας Πρωτοπρ. Ιωάννης Κιουλές αναφέρθηκε στην επέτειο των 100 χρόνων από την ανέγερση του Ιερού Ναού.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πάντα χορηγεῖ τό Πεῦμα τό ἅγιον, βρύει προφητείας, ἱερέας τε­λειοῖ, ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδα­ξεν, ἁλιεῖς θεολόγους ἀνέδειξεν, ὅλον συγκροτεῖ τόν θεσμόν τῆς Ἐκ­κλησίας».

Μέσα σέ λίγες λέξεις περιγράφει ὁ ἱερός ὑμνογράφος στό ἰδιόμελο πού ἀκούσαμε πρό ὀλίγου τόν ρόλο τοῦ ἁγίου Πνεύματος μέσα στήν Ἐκκλησία.

Τό ἅγιο Πνεῦμα, λέγει, εἶναι αὐτό πού δίδει ὅλα τά χαρίσματα. Εἶναι αὐτό πού ἀναδεικνύει τούς προφῆ­τες καί καθιστᾶ τούς ἱερεῖς ἱκανούς νά τελοῦν τά ἱερά μυστήρια καί νά μεταδίδουν τή χάρη του. Εἶναι αὐτό πού δίδαξε τή σοφία τοῦ Θεοῦ σέ ἀνθρώπους ἀγραμμάτους κατά κόσμον, ἀλλά καί μεταμόρφωσε σέ θεολόγους ταπεινούς ψαράδες. Καί ἀκόμη εἶναι αὐτό πού συγκροτεῖ καί διατηρεῖ τήν Ἐκκλησία σέ ἕνα ἑνιαῖο σύνολο, τό ὁποῖο ὑπάρχει ἀνά τούς αἰῶνες καί ἐξασφαλίζει στούς ἀνθρώπους τή σωτηρία.

Καί αὐτό ἀκριβῶς τό μέγα θαῦμα εἶναι ἡ πιό πειστική ἀπόδειξη ὅτι τό ἅγιο Πνεῦμα ὄχι μόνο κατῆλθε κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ στούς μαθητές του κατά τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ἀλλά παρέμεινε μαζί τους καί παραμένει μέχρι σή­μερα καί θά παραμένει στήν Ἐκ­κλη­σία τοῦ Χριστοῦ μέχρι συντε­λείας τοῦ αἰῶνος. Διότι, ἐάν δέν ὑπῆρχε τό ἅγιο Πνεῦμα στήν Ἐκ­κλησία, τότε ἡ Ἐκκλησία θά εἶχε ἐξαφανισθεῖ. Δέν θά ὑπῆρχε, γιατί ἡ Ἐκκλησία δέν εἶχε ποτέ ὑποστή­ριξη καί συμπαράσταση ἀπό τούς ἰσχυρούς τοῦ κόσμου.

Ἀντίθετα μάλιστα, ὅταν ξεκίνησε τό ἔργο της στόν κόσμο, ξεκίνησε μέ τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ, πού ἦταν ἀγράμματοι ἁλιεῖς, πού δέν εἶχαν μιλήσει ποτέ στόν κόσμο καί δέν εἶχαν οὔτε τόν τρόπο οὔτε τήν ἱκανότητα νά ἀπευθυνθοῦν στούς ἀνθρώπους.

Καί ὅμως ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ ἁγίου Πνεύ­ματος ὄχι μόνο ἄρχισαν νά κηρύτ­τουν θαρραλέα τόν λόγο τοῦ Χρι­στοῦ, ἀλλά καί νά πείθουν τούς ἀνθρώπους γιά τήν ἀλήθεια ὅσων ἔλεγαν.

Συνέβη, λοιπόν, αὐτό, τό ὁποῖο περιγράφει τόσο χαρακτηριστικά ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας ὅτι «τά μωρά τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός ἵνα τούς σοφούς καταισχύ­νῃ». Διάλεξε, δηλαδή, ἀνθρώπους ὁ Θεός πού στά μάτια τοῦ κόσμου φαινόταν ἀφελεῖς, ἀμαθεῖς καί ἀδύναμοι γιά νά ντροπιάσει τούς σοφούς. Γιά νά τούς κάνει νά ἀπο­ροῦν πῶς εἶναι δυνατόν αὐτοί πού δέν γνώριζαν τίποτε, πού δέν διέ­θεταν πτυχία καί γνώσεις κοσμι­κές, μποροῦσαν νά ἀντιμετωπί­ζουν τίς φιλοσοφίες καί τά ρητο­ρικά τους ἐπιχειρήματα. Μποροῦ­σαν νά στέκονται ἐνώπιον τῶν βασιλέων καί τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς καί νά τούς ἀντιμετωπίζουν μέ παρρησία. Μποροῦσαν ἀκόμη νά ἀντιμετωπίζουν διωγμούς καί μαρ­τύρια ἀλλά καί κάθε εἴδους αἱρέσεις καί προπαγάνδες ἐναντί­ον τους. Καί ἐνῶ τά πάντα ἐξα­φανίσθηκαν καί οἱ ἰσχυροί τοῦ κόσμου δέν ὑπάρχουν πλέον, ἡ Ἐκκλησία παραμένει ζῶσα καί συνε­χίζει νά ἐπιτελεῖ τό ἔργο της. Συνεχίζει νά ἀποτελεῖ ἕνα θεσμό, ὁ ὁποῖος παρότι ἀποτελεῖται ἀπό χιλιάδες καί ἑκατομμύρια διαφο­ρε­τι­κούς ἀνθρώπους παραμένει ἕνα ἑνιαῖο σύνολο, πού δέν δια­σπᾶ­ται, ἀλλά συνεχίζει νά διακονεῖ τόν κόσμο ὡς σῶμα Χριστοῦ. Συνε­χίζει νά μεταδίδει τή χάρη καί νά ἁγιάζει τούς ἀνθρώπους καί νά ἀνα­δεικνύει σέ κάθε ἐποχή ἁγίους καί προφῆτες, ἀκόμη καί ὅταν πιστεύει κανείς ὅτι κλονίζεται, ὅτι διαλύεται, ὅτι πλεονάζει ἡ ἁμαρ­τία.

Αὐτό τό ἀκατανόητο καί ἀνεξή­γη­το μέ τήν ἀνθρώπινη λογική θαῦμα τῆς Ἐκκλησίας, τό ὁποῖο ἐνοχλεῖ ὅσους δέν πιστεύουν, εἶναι ἔργο τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς χάριτός του πού ἐνεργεῖ μέσα στήν Ἐκκλησία ἀλλά καί μέσα στίς ψυχές τῶν ἀνθρώ­πων πού πιστεύουν, πού τό παρα­καλοῦν, πού τό ἐπικαλοῦνται καί λέγουν «ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν», καί τίς μεταποιεῖ τό Πνεῦμα τό ἅγιο.

Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, ἄς πιστεύ­ουμε ἀκράδαντα στή δύναμη τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί ἄς ἐπικα­λούμεθα τή χάρη του, καί ἄς παρα­καλοῦμε τόν Θεό νά τήν δίδει καί σέ μᾶς. Κυρίως ὅμως ἄς σπεύδουμε στήν Ἐκκλησία γιά νά λαμβάνουμε τή χάρη τοῦ ἁγίου Πνεύματος διά τῶν μυστηρίων της, διότι μόνο μέσα στήν Ἐκκλησία μπορεῖ νά λά­βει κανείς τή χάρη τοῦ ἁγίου Πνεύ­ματος, τό ὁποῖο παραμένει καί θά παραμένει στήν Ἐκκλησία γιά νά ἁγιάζει καί νά σώζει τά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, γιά νά μᾶς σώζει ὅλους, στούς αἰῶνες.