Ο Σεβασμιώτατος, λίγο πριν την απόλυση, κατά την ομιλία του προς τους προσελθόντες πιστούς, αναφέρθηκε στο βίο του Αγίου Κοσμά, ενός εκ των εν Ευβοία διαλαμψάντων Αγίων, ο οποίος προσκαλώντας τους υπόδουλους Έλληνες σε θεοφιλία και μετάνοια, μέσω του κηρύγματός του, όπου περιόδευε και των Διδαχών του, που διασώθηκαν, απευθύνεται στους ανθρώπους και τους αφυπνίζει. Έτσι, ενώ το Γένος μας έμεινε δούλο στο σώμα για τέσσερεις αιώνες, παρέμενε ελεύθερο στο πνεύμα χάρη στο σάλπισμα ελευθερίας και Χριστιανικής Πίστεως των νεομαρτύρων, των οποίων κορωνίδα παραμένει ο Άγιος Κοσμάς.
Με την φλογερή του καρδιά, την επιμονή του να χτίζονται στην Πατρίδα μας σχολεία, να μαθαίνουμε την γλώσσα μας, να εμπνεόμαστε από τον Σταυρό του Χριστού και να παραμένουμε μονίμως παιδιά της Εκκλησίας έσωσε τους Έλληνες της εποχής τους από τον εξισλαμισμό και σήμερα, όποιοι τον ακολουθήσουμε και συνταχθούμε στα ίδια διδάγματα, ενωμένοι με αγάπη μεταξύ μας, θα παραμένουμε όρθιοι στα ορμητικά περάσματα των εποχικών συρμών και θα γινόμαστε γνήσιοι φίλοι του Χριστού.
Μετά την Θεία Λειτουργία ο Σεβασμιώτατος είχε την ευκαιρία της επικοινωνίας με τους πυροπλήκτους χριστιανούς του.