Κατά την μεγάλη εορτή του Προφήτου Ηλιού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θήρας Αμοργού και Νήσων κ. Αμφιλόχιος χοροστάτησε στον Μεγάλο Πανηγυρικό Εσπερινό που τελέσθηκε την Τετάρτη 19 Ιουλίου 2023 το απόγευμα στο καθολικό της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλιού.
Προ του πέρατος του Εσπερινού τελέστηκε σύμφωνα με την μοναστηριακή τάξη η ακολουθία της ενθρόνισης του νέου Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής αρχιμ Καλλινίκου Ρούσσου.
Στην προσλαλιά του μετά την ακολουθία της ενθρονίσεως ο Σεβασμιώτατος ανέφερε τα εξής:
Πανοσιολογιώτατε Ἅγιε Καθηγούμενε καί εὐλογημένε συναντιλήπτορα στό ἁγιόδωρο ἔργο τοῦ εὐαγγελισμοῦ τῶν ψυχῶν, κύριε Καλλίνικε·
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία κατά τήν παροῦσα ἑσπέρα, ἀναφερομένη πανηγυρικά καί προσευχητικά στόν τιμώμενο ἔφορο τῆς Ἱερᾶς καί Σεβασμίας Μονῆς τῆς Μητροπολιτικῆς μας δικαιοδοσίας καί τῆς ἰδικῆς σου μετανοίας, πυρφόρο καί ἔνδοξο προφήτη Ἠλία, ἐμπιστεύεται στούς ὤμους σου ἄσυλο θησαυρό τήν Ἡγουμενία Αὐτῆς ἀλλά καί τήν πνευματική προκοπή τῆς ἐγκαταβιούσης ἐντός Αὐτῆς ἀγαπητῆς μας ἀδελφότητας.
Παραλαμβάνεις ἀδελφέ μου, π. Καλλίνικε, τό πνευματικό ἄροτρο μιᾶς περιφανοῦς Μονῆς, ἡ ὁποία στίς ἡμέρες τοῦ ἀμέσου προκατόχου καί ἀοιδίμου Γέροντός σου, Ἀρχιμανδρίτου Δαμασκηνοῦ Γαβαλᾶ κατέστη πνευματικό γεώργιον καλλίκαρπο καί πολύκαρπο, σημεῖον ἀναφορᾶς καί καυχήσεως γιά τούς ἐγγύς καί τούς μακράν Θηραίους ἀλλά καί τούς ἀπό κάθε σημείου τῆς ὑφηλίου εὐλαβεῖς προσκυνητές Αὐτῆς.
Διδάχθηκες ἀπό τόν ἐν «οὐρανίοις θαλάμοις» ἀναπαυόμενον Καθηγούμενο Δαμασκηνό τό εὐαγγελικό ἦθος καί τίς φωτεινές ἀποχρῶσες τῆς χριστιανικῆς ἀληθείας, τά πατερικῶς παραδεδομένα πού συνιστοῦν τήν ἀκρίβεια τῆς κοινοβιακῆς μοναχικῆς πολιτείας, τήν ἐναγώνια συνευθύνη πατρός καί τέκνων νά συντηροῦν, νά ἐπαυξάνουν καί νά διαφυλάττουν ἀπό τούς βαρεῖς λύκους «ἔργῳ καί λόγῳ» τά νόμιμα, τά δίκαια καί τά ἀγαθά τῆς Ἱερᾶς Μονῆς.
Ἀπό σήμερα καλεῖσαι ἐντατικότερα νά ἐφαρμόζεις πρῶτος ἀνάμεσα στά πνευματικά σου τέκνα τά παραδεδομένα, μιμούμενος τόν Κύριο καί Διδάσκαλό μας, ὁ Ὁποῖος «οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι ἀλλά διακονῆσαι»· καλεῖσαι, εἰ δυνατόν, νά ἐπαυξήσεις ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς Ἐκκλησίας μας, πρός δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, πρός τιμήν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τοῦ προφήτου Ἠλιού καί πάντων, τῶν ἁγίων τό «δοθέν σοι τάλαντον». Σέ καμμία περίπτωση νά μή ἐπιτρέψεις στόν ἑαυτό σου νά τό κρύψεις στή γῆ καταστώντας το ἀνενεργό, εἴτε μουσειακό ἀποκείμενο μιᾶς ἄλλης μακρινῆς καί ἔνδοξης ἐποχῆς, τό ὁποῖο πολλοί ἐπιθυμοῦν νά συντηρεῖται, στό συλλογικό ἱστορικό μας θησαυροφυλάκειο, δίχως προοπτική σύγχρονης νοηματοδοσίας, ὥστε νά πραγματώνονται πιό εὔκολα τά ἄνομα καί ἀνευλόγητα σχέδιά τους.
Γιατί πράγματι, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, κάθε Ἱερά Μονή, ὡς θεοδώρητο ἐκκλησιαστικό καθίδρυμα εἶναι ἰσχυρό πνευματικό ὀχυρό. Ἀνάχωμα καί φόβητρο γιά τό κοσμικό φρόνημα. Πύργος εὐσεβείας ἄσειστος. Περιθριγκώνει μέσα στήν ἀδιάκοπη λειτουργική της ἐργασία τούς πιστούς ἀπέναντι στίς μεθοδεῖες τοῦ πονηροῦ. Εἶναι ἡ ἐλπίδα καί ὁ πνεύμονας κάθε Τοπικῆς Ἐκκλησίας. Συγκεντρώνει τά ἐναγώνια βλέμματα καί τίς χρηστές ἐλπίδες τῶν πιστῶν. Εἶναι ὁ χῶρος τῆς ὄντως ἄγρυπνης ἀγγελικῆς προσευχῆς, τῆς κατά Θεόν καί χωρίς ὑποσημειώσεις αὐτόβουλης ὑπακοῆς, τῆς ἀβραμιαῖας ἀρχοντικῆς φιλοξενίας. Τά μοναστήρια μας, ἀπό τά βάθη τῆς ἱστορίας τους ἕως σήμερα, συντελοῦν ἀθόρυβα στόν στηριγμό τῆς πίστεως, στόν φρονηματισμό τῶν χριστιανῶν γιά νά ἀγωνίζονται προσηλωμένοι πρός τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, στήν βέλτιστη προαγωγή τοῦ ἤθους τοῦ ἀνθρώπινου πολιτισμοῦ,. Γι’ αὐτό καί ὅλοι ἐμεῖς, Ἐπίσκοπος, Πρεσβύτεροι, Διάκονοι καί Λαός τοῦ Θεοῦ, ἀναγνωρίζουμε καί τιμοῦμε τίς τιμῶσες τόν Θεόν καί τήν Ἐκκλησία Του, Ἱερές Μονές.
Ἅγιε Καθηγούμενε·Τό ἔργο, τό ὁποῖο σήμερα Σοῦ ἀναθέτει ἡ Ἐκκλησία διά τοῦ Πατρός καί Ἐπισκόπου Σου εἶναι πολυεύθυνο, ἀπαιτητικό καί διαρκές. Ἡ ἀδελφότητα τῶν ἐγκαταβιοῦντων πατέρων ἀνεγνώρισε στό πρόσωπό σου ἐφόδια καί ἱκανότητες ἐνισχυτικές γιά νά τό φέρεις σέ πέρας ἀποτελεσματικά.
Ἔχεις τήν ὑπακοή καί τήν προσευχή τους. Ἔχεις τόν σεβασμό τῆς τοπικῆς κοινωνίας, μέσα στήν ὁποία ἀνδρώθηκες. Ἔχεις τήν ἀγάπη τοῦ Ἐπισκόπου σου. Ἔχεις φόβο Θεοῦ, ἡλικία καί ἐμπειρία διδαγμένη. Σέ διακρίνει ὁ φιλόθεος ἀγώνας πρός ἐπίτευξιν τῆς ἠρεμίας, τῆς ἡσυχίας, τῆς φιλανθρωπίας, τῆς εὐγενείας καίτῆς πραότητος, τῆς καρδιακῆς εἰρήνης, τῆς ἀφιλοχρηματίας, τῆς προσήνειας καί ἁπλότητος, τῆς εὐαγγελικότητος, τῆς ἐν προσευχῇ θεολογίας, τῆς ἀγνότητος καί τῆς ἐν ἐπιεικείᾳ φιλαδελφίας. Εὐχόμαστε καί προσευχόμαστε, ὁ Κύριος νά σέ περικρατήσει ἕως βαθέως γήρατος ὥστε νά ἔχεις καί στέφανον λαμπρόν καί καλήν ἀπολογίαν ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ Του βήματος.
Περαίνοντας τήν σύντομη προσλαλιά, ἐπιθυμῶ πατρικάνά ἀπευθυνθῶ καί πρός τήν Ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς. Ὁσιώτατοι πατέρες καί ἀδελφοί μου ἀγαπητοί·Κατά τήν εὐλογημένη ὥρα τῆς Κουρᾶς Σας, δώσατε μία ὑπόσχεση, ὅτι ἀπό ἐκείνη τήν στιγμή καί σέ ὅλη τήν ἐπί γῆς ζωή σας τό θέλημά σας θά ταυτίζεται μέ τό πανάγιο θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως αὐτό ἀποκαλύφθηκε στόν ἐνανθρωπήσαντα Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ. Ἡ ὑπόσχεση αὐτή εἶναι πολύ μεγάλη καί ἡ ἐκπλήρωσή της ὑπερβαίνει τήν καλή πρόθεση. Χιλιάδες καί μυριάδες μοναχῶν καί μοναζουσῶν ἐκπλήρωσαν μέ ἀπόλυτη συνέπεια τά ὑπεσχημένα. Ἀπό σήμερα κι ἐσεῖς ὑπό τήν καθοδήγηση τοῦ νέου Καθηγουμένου σας, θά πρέπει νά ἐντατικοποιηθεῖτε στήν ἐκπλήρωση αὐτοῦ τοῦ ἔργου. Μέ ποιόν τρόπο; Διά τῆς ἀγάπης. Ἀκούσατε τούς σχετικούς λόγους τοῦ Κυρίου μας: «Ἐάν τις ἀγαπᾷ με, τόν λόγον μου τηρήσει, καί ὁ Πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν, καί πρός αὐτόν ἐλευσόμεθα καί μονήν παρ’ αὐτοῦ ποιήσομεν» (Ἰωαν. ιδ΄, 23). Καί προσθέτει: «ὁ μή ἀγαπῶν με τούς λόγους μου οὐ τηρεῖ» (Ἰωαν. στ. 24).
Ὅλοι οἱ μοναχοί καί οἱ μονάστριες, οἱ ὁποῖοι διήνυσαν τήν ζωή τους μέ εὐσέβεια, ὅλοι ἐκοσμοῦντο ἀπό αὐτό τό μεγάλο προσόν. Ἀγαποῦσαν τόν Ἰησοῦ Χριστό παράφορα, μανικά, ὅπως λέει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής· ἦταν ὁ πνευματικός Νυμφίος τους.Αὐτή ἡ ἀγάπη, ὅμως, δέν εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς προσωπικῆς προσπάθειας ἑνός ἑκάστου ἀνθρώπου ἤ ἑνός ἑκάστου μοναχοῦ. Ὁ ἄνθρωπος εἴτε λαϊκός εἴτε μοναχός, προσφέρει τό κατ’ αὐτόν· ὅμως, αὐτό τό μυστήριο τῆς ἀγάπης πού ἀναπτύσσεται στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Κύριον τελειοῦται διά τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Θεοῦ. «Ἡ ἀγάπη», λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, δηλαδή ὁ Χριστός, «ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν» (Ρωμ. ε΄, 5).
Γιά τόν λόγο αὐτό ἀπόψε, ἀγαπητοί μου πατέρες, τήν εὐλογημένη αὐτή ὥρα τῆς ἐνθρονίσεως τοῦ νέου Ἡγουμένου σας, εὐχόμαστε ὅλοι οἱ παριστάμενοι στήν ἐπίσημη καί ἱερή στιγμή τῆς ζωῆς τῆς Μονῆς, νά ἐκχυθῇ μόνιμη, πλέρια καί καθάρια ἡ ἀγάπη μέσα στήν καρδιά Σας πρός τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ὥστε ὁ Ἅγιος Θεός νά «συγκοιτάζεται καί νά συνανίσταται ὑμῖν καί νά εὐφραίνῃ καί γλυκαίνει τάς καρδίας Σας» (Κατήχησις, εὐχή τῆς ἀκολουθίας τοῦ Μεγάλου ἀγγελικοῦ σχήματος) καί νά σᾶς ἐνδυναμώνει στόν πνευματικό ἀγῶνα κατά τοῦ διαβόλου.
Ἅγιε Καθηγούμενε·Ἡ προσευχή ὅλων μας σέ συνοδεύει σήμερα κατά τήν μεγάλη αὐτή στιγμή τῆς ζωῆς σου. Παρακαλοῦμεν τόν Κύριό μας νά εἶναι συνοδοιπόρος σου καί νά ἀναδειχθῇς πράγματι τίμιος ἐργάτης καί πιστός καί φρόνιμος οἰκονόμος τοῦ Κυρίου μας, ἀλλά καί πραγματικός πατέρας καί προστάτης τῆς Ἀδελφότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σου. Κατά τόν παύλειο λόγο «…ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσ¬φιλῆ, ὅσα εὔ¬φημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος», ταῦτα λο¬γίζου· ὅσα ἔμαθες καὶ παρἐλαβες καὶ ἤκουσες καὶ εἶδες ἐν Χριστῷ, ταῦτα πράσσε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μετά σοῦ. Ἐσεῖς δέ, πατέρες καί ἀδελφοί τοῦ ἱεροῦ μελισσῶνος τοῦ πανηγυρικῶς ἑορταζομένου καί ἐφόρου προφήτου τῶν ἀποκαλυπτικῶν καί ἐσχατολογικῶν γεγονότων τῆς ἱερᾶς μας ἱστορίας, Ἠλιού τοῦ Θεσβίτου, νά διέλθετε τό ὑπόλοιπο στάδιο τῆς μοναχικῆς ζωῆς μέ ἀρετή, ἁγνότητα, εὐλάβεια, μέ εἰλικρινῆ ταπείνωση, ὑπακοή καί ἀγάπη πρός τόν Προεστῶτα τῆς Ἀδελφότητός σας, νέο Καθηγούμενό μας, Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην κύριον Καλλίνικον, ἀλλά προπαντός μέ ὑπακοή καί τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Ἁγίου Θεοῦ, γιά νά καταστεῖτε ἄξιοι πολῖτες καί συμπολῖτες στήν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἀμήν.
Στην αντιφώνηση του ο νέος Καθηγούμενος αναφέρθηκε ευλαβικά και υιϊκά στο πρόσωπο του αοιδίμου Γέροντος Δαμασκηνού, του και νέου κτίτορος της Μονής, καθώς και στο πρόσωπο του ποιμένα και Ηγουμένου κατά τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας μας.
Μετά τον Εσπερινό τελέστηκε στην Ιερά Μονή Αγρυπνία, η οποία περιελάμβανε τις ακολουθίες του Μικρού Αποδείπνου, των Χαιρετισμών και της Παρακλήσεως του Προφήτου Ηλιού, Αγιασμό στην φιάλη της Ιεράς Μονής, προσκύνηση των Ιερών Λειψάνων και στη συνέχεια το μυστήριο της Θείας Λειτουργίας, η οποία και περατώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες.
Την κυριώνυμο ημέρα της εορτής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Θήρας χοροστάτησε της ακολουθίας του όρθρου και προεξήρχε της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας τη συμμετοχή του Καθηγουμένου και αδελφών της Ιεράς Μονής και κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως. Την διακονία του λόγου ανέλαβε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής αρχιμ. Καλλίνικος Ρούσσος ο οποίος αναφέρθηκε στην διαχρονικότητα της αξίας και του κηρύγματος του Προφήτη Ηλία αναλύοντας λόγο του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου για τον τιμώμενο Προφήτη. Στη Θεία Λειτουργία προσήλθαν οι Βουλευτές Κυκλάδων κ. Ιωάννης Βρούτσης, κ. Φίλιππος Φόρτωμας και κ. Μάρκος Καφούρος, εκπρόσωποι των δημοτικών και περιφερειακών φορέων αυτοδιοίκησης.
Προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας του Προφήτη Ηλιού, ευλογήθηκε η παραδοσιακή πανήγυρις και στην συνέχεια παρατέθηκε μοναστηριακή δοχή.
Στις ακολουθίες τον δεξιό χορό διηύθυνε ο Άρχων Μελωδός της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας κ. Γεώργιος Φερεντίνος, πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Λαγκαδά, και τον αριστερό ο κ. Νικόλαος Βαρβαρήγος πρωτοψάλτης του Μητροπολιτικού Ναού Υπαπαντής του Σωτήρος Φηρών τη συμμετοχή θηραίων ιεροψαλτών.
Πανήγυρις Ι.Μ. Προφήτου Ηλιού Θήρας και Ενθρόνιση του νέου Καθηγουμένου
