Την Παρασκευή της Διακαινησίμου πανηγύρισε η Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, με την ευκαιρία της εορτής της Ζωοδόχου Πηγής, που αποτελεί την κύρια πανήγυρη της Μονής.
Το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε αρχιερατική θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Μονής και κήρυξε το θείο Λόγο.
Ακολούθως μετέβη λιτανευτικώς στη φιάλη της Ιεράς Μονής στο προαύλιο και τέλεσε τον καθιερωμένο Αγιασμό. Τέλος, μοιράστηκε στους παρισταμένους το πασχαλινό αυγό ως ευλογία.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του τόνισε:
«Προσιόντες ἐν πόθῳ, πιστῶς ἀρυσώμεθα, ἐκ Πηγῆς ἀνεξάντλητον ῥῶσιν ὄντως ἀθάνατον».
Μία πρόσκληση μᾶς ἀπηύθυνε σήμερα ὁ ἱερός ὑμνογράφος, μία πρόσκληση πού ἀφορᾶ τόν καθένα μας καί ἀνταποκρίνεται στίς ἀνάγκες καί τίς προσδοκίες τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Μᾶς κάλεσε νά προσέλθουμε μέ λαχτάρα στήν ἀνεξάντλητο Πηγή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί νά ἀντλήσουμε δύναμη ἀπό αὐτήν, καί μάλιστα μία δύναμη πού δέν εἶναι σάν τήν ἀνθρώπινη, ἡ ὁποία εἶναι πεπερασμένη καί προσωρινή, ἀλλά δύναμη ἀθάνατη, ὅπως εἶναι ἡ δύναμη τῆς Παναγίας Παρθένου, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, τά ἀναρίθμητα καί ὑπερφυῆ θαύματα τῆς ὁποίας, ὅπως σημειώνει ὁ ἱερός Συναξαριστής, τιμοῦμε καί ἑορτάζουμε σήμερα, Παρασκευή τῆς Διακαινησίμου.
Σέ αὐτή τήν πρόσκληση ἀνταποκριθήκαμε καί ὅλοι ἐμεῖς, πού ἤρθαμε σήμερα ἐδῶ στήν Ἱερά της Μονή, ὅπου ἡ παρουσία τῆς Παναγίας ὡς Ζωοδόχου Πηγῆς, εἶναι αἰσθητή, ὅπως ἦταν ἄλλοτε καί στόν ναό της, στή βασιλίδα τῶν πόλεων, στήν Κωνσταντινούπολη, ὅπου χιλιάδες ἀνθρώπων προσέτρεχαν καθημερινά, γιά νά ἀντλήσουν ἀπό τό ὕδωρ τῆς Πηγῆς της καί νά λάβουν τήν ἴαση τήν ὁποία ἐπιθυμοῦσαν.
Ὅμως ἡ χάρη τῆς Παναγίας, ἡ χάρη τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, δέν ἐμποδίζεται ἀπό ἐξωτερικές συνθῆκες καί καταστάσεις. Μπορεῖ νά μεταδίδεται μέ ὑλικά μέσα, ὅπως εἶναι τό νερό τῆς Πηγῆς καί τοῦ Ἁγιάσματός της, ἀλλά αὐτό γίνεται ἀπό συγκατάβαση στή δική μας ἀνθρώπινη ἀδυναμία, γίνεται γιά νά κατανοήσουμε μέ τίς σωματικές αἰσθήσεις μας τή χάρη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία δέν εἶναι ὑλική, ἀλλά εἶναι ἄυλη, εἶναι μυστική, εἶναι πνευματική, εἶναι θεία καί διαχέεται στούς ἀνθρώπους πού τήν ζητοῦν καί εἶναι ἕτοιμοι νά τήν δεχθοῦν. Διότι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ χάρη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, δέν μπορεῖ νά μᾶς βοηθήσει, ἐάν ἐμεῖς δέν εἴμαστε ἕτοιμοι νά τήν δεχθοῦμε, ἐάν δέν εἴμαστε προετοιμασμένοι κατάλληλα γι᾽ αὐτήν, ὅπως μᾶς προειδοποιεῖ ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας: «μή εἰς κενόν τήν χάριν τοῦ Θεοῦ δέξασθε».
Πῶς ὅμως μποροῦμε νά γίνουμε ἀποδέκτες τῆς χάριτος πού προσφέρει ἡ Ζωοδόχος Πηγή; Πῶς μποροῦμε νά γίνουμε μέτοχοι τῆς ζωῆς πού μᾶς προσφέρει ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος;
Δύο εἶναι οἱ προϋποθέσεις γιά νά ἐπιδράσει καί σέ μᾶς θεραπευτικά καί σωτήρια ἡ χάρη τῆς Παναγίας μας.
Ἡ πρώτη προϋπόθεση εἶναι βεβαίως ἡ ἀκράδαντη πίστη μας στή δύναμη καί τή χάρη της. Αὐτή ζητοῦσε καί ὁ Κύριός μας πρίν ἀπό κάθε θαῦμα πού ἔκανε κατά τήν ἐπίγειο ζωή του. Αὐτή ζητᾶ καί ἡ Παναγία Μητέρα του, τήν πίστη μας στή δύναμή της νά μᾶς βοηθήσει καί νά μᾶς σώσει καί ἀπό τούς ὁρατούς καί ἀπό τούς ἀοράτους ἐχθρούς, καί ἀπό τίς ψυχικές καί ἀπό τίς σωματικές μας ἀσθένειες καί ἀδυναμίες. Γιατί, ἐάν δέν ἔχουμε πίστη, ἐάν δέν πιστεύουμε στό θαῦμα, τότε δέν ἔχει νόημα νά τό ζητοῦμε καί νά τό ἐπιδιώκουμε. Εἶναι σάν νά ἐμπαίζουμε τόν Θεό, σάν νά ἐμπαίζουμε τήν Παναγία μας, σάν νά θέλουμε νά διαπιστώσουμε ἐάν ἔχουν τή δύναμη νά τό κάνουν. Ἔτσι ὅμως δέν μποροῦμε οὔτε νά δοῦμε τό θαῦμα οὔτε νά ὠφεληθοῦμε ἀπό αὐτό.
Ἡ δεύτερη προϋπόθεση εἶναι νά ἀγωνιζόμαστε γιά νά ζοῦμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή, γιατί ἡ ζωή πού χαρίζει ἡ Ζωοδόχος Πηγή δέν εἶναι ζωή φυσική, ἀλλά μυστική, ἐσώτερη, πνευματική, καί ὅποιος δέν ἀγωνίζεται νά τήν ζεῖ, δέν μπορεῖ νά κατανοήσει τή δωρεά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἀλλά οὔτε καί νά τήν ἀξιοποιήσει.
Ἄν ὅμως προσπαθοῦμε νά τήν ζοῦμε καθημερινά, παρά τίς δυσκολίες καί τίς πτώσεις μας, τότε θά προσθέσει καί Ἐκείνη τή χάρη της, ὥστε ἡ προσπάθειά μας καί ὁ ἀγώνας μας νά καρποφορήσει καί νά ἐπιτύχει γιά τή σωτηρία μας.
Ἄς προστρέχουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς στή χάρη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, προσπαθώντας νά ἐκπληροῦμε αὐτές τίς δύο προϋποθέσεις, γιά νά ἀντλοῦμε πάντοτε «τήν ἀνεξάντλητον ρῶσιν» τῆς χάριτος τῆς Παναγίας μας πρός σωτηρία μας.