Πανήγυρις του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου Βεροίας
Την Τετάρτη της Διακαινησίμου, 23 Απριλίου, ανήμερα της εορτής του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, τελέστηκε πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον κατάμεστο Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Βεροίας, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.
Ο Σεβασμιώτατος κήρυξε τον θείο λόγο προς το πολυπληθές εκκλησίασμα και ανέφερε: «Ὅλον προσενήνοχας σαυτόν τῷ σοί δεδωκότι παμμάκαρ, ζωήν ὁλόκληρον … καί θυσίαν εὐπρόσδεκτον».
Ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία καί πανηγυρίζει «τήν φαιδράν πανήγυριν Γεωργίου τοῦ μάρτυρος», ἰδιαιτέρως ἐδῶ στόν βυζαντινό ναό τῆς πόλεώς μας πού εἶναι ἀφιερωμένος στή μνήμη του.
Ἑορτάζει καί τιμᾶ τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα καί τροπαιοφόρο Γεώργιο, γιά τή μεγάλη θυσία πού προσέφερε στόν Χριστό. Τόν τιμᾶ, διότι ὁ ἅγιος Γεώργιος προσέφερε στόν Χριστό ὅλον του τόν ἑαυτό. Τόν τιμᾶ, διότι ἡ θυσία τοῦ μεγαλομάρτυρος ἁγίου Γεωργίου ἀπεδείχθη εὐπρόσδεκτη στόν Θεό, ὁ ὁποῖος καί τοῦ χάρισε τήν αἰώνιο ζωή καί τήν ἀτελεύτητη βασιλεία του.
Τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα Γεώργιο, γιατί τόν τίμησε καί ὁ Θεός μέ τά θαύματα τά ὁποῖα ἐπιτέλεσε, ὅταν ὁ μέγας διώκτης τῆς πίστεως, ὁ αὐτοκράτορας Διοκλητιανός, ἐπινοοῦσε ἀλλεπάλληλα φρικτά βασανιστήρια γιά νά τόν ἀναγκάσει νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη του, ἀμφισβητώντας τή θαρραλέα ὁμολογία τοῦ ἁγίου Γεωργίου ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός Θεός καί οἱ θεοί τῶν εἰδώλων, στούς ὁποίους πίστευε ὁ αὐτοκράτορας, ἦταν ψεύτικοι.
Τίμησε ὁ Χριστός τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα Γεώργιο ὅμως καί ἀξιώνοντάς τον νά ἐπιτελέσει καί ὁ ἴδιος θαύματα κατά τή διάρκεια τῶν βασανιστηρίων πού ὑπέμενε, καί νά ἑλκύσει μέ αὐτά πλῆθος ἀνθρώπων στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ, ἀνάμεσα στούς ὁποίους καί τή σύζυγο τοῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ Ἀλεξάνδρα, ἡ ὁποία βλέποντας τά θαύματα τοῦ ἁγίου Γεωργίου, ὁμολόγησε καί αὐτή ὅτι πιστεύει στόν Θεό καί μαρτύρησε γιά τήν πίστη της κατ᾽ ἐντολή τοῦ συζύγου της.
Καί αὐτή ἡ τιμή τήν ὁποία ἀπήλαυσε ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Γεώργιος ἐπί γῆς δέν συγκρίνεται μέ τήν τιμή πού ἀπηύλασε καί ἀπολαμβάνει στόν οὐρανό, ὅπου εὐφραίνεται αἰώνια κοντά στόν Χριστό, ἀλλά καί μέ τή χάρη πού ἔλαβε ἐπιτελεῖ πλῆθος θαυμάτων σέ ὅσους ἐπικαλοῦνται τήν πρεσβεία του καί ζητοῦν τή βοήθειά του.
Τιμᾶ ὅμως ἡ Ἐκκλησία μας τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα καί τροπαιοφόρο Γεώργιο καί γιά ἕναν ἀκόμη λόγο. Καί αὐτός δέν εἶναι ἄλλος παρά ὅτι θέλει νά μᾶς ὑπενθυμίσει πώς αὐτό πού ἔκανε ὁ ἅγιος Γεώργιος μποροῦμε καί πρέπει νά τό κάνουμε καί ἐμεῖς στή ζωή μας, διότι ἡ πραγματική τιμή τῶν ἁγίων εἶναι ἡ μίμησή τους.
Δέν μᾶς καλεῖ βεβαίως νά μαρτυρήσουμε ἤ νά θυσιάσουμε τή ζωή μας γιά τήν πίστη μας στόν Χριστό. Μᾶς καλεῖ ὅμως νά προσφέρουμε τή ζωή μας στόν Χριστό, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς καί ὁ ὁποῖος χάρισε σέ ὅλους μας τή ζωή καλώντας μας ἀπό τήν ἀνυπαρξία στήν ὕπαρξη.
Πῶς ὅμως μποροῦμε νά προσφέρουμε τή ζωή μας στόν Χριστό;
Μποροῦμε νά τήν προσφέρουμε πρωτίστως ἀκολουθώντας τίς ἐντολές του. Ὅταν, ἀντί νά ἀκολουθοῦμε τό θέλημά μας, ἀκολουθοῦμε τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν, ἀντί νά ἀφήνουμε τόν ἑαυτό μας νά παρασύρεται ἀπό τίς ἀδυναμίες καί τά πάθη, προσπαθοῦμε νά τόν περιορίζουμε μέ τήν ἐγκράτεια καί τήν ἄσκηση. Ὅταν, ἀντί νά ἑλκυόμεθα ἀπό τήν ἀγάπη τῶν ὑλικῶν καί κοσμικῶν πραγμάτων, πού προσφέρουν πρόσκαιρες μόνο ἀπολαύσεις, ἐμεῖς προσπαθοῦμε νά στρέφουμε τή σκέψη καί τήν ψυχή μας στόν Χριστό.
Μποροῦμε νά προσφέρουμε τή ζωή μας στόν Χριστό, ὅταν δέν ἀφήνουμε τόν ἑαυτό μας νά ἀπορροφᾶται ἀπό τίς βιοτικές μέριμνες καί φροντίδες πού ἔχει ὁ κάθε ἄνθρωπος, ἀλλά ἀφιερώνουμε καθημερινά χρόνο στήν προσευχή καί στή μελέτη τοῦ λόγου του. Ὅταν δέν δειλιάζουμε νά ὁμολογοῦμε τήν πίστη μας στόν Χριστό καί μέ τά λόγια μας ἀλλά καί μέ τή ζωή μας. Ὅταν ἐπιθυμοῦμε νά ζοῦμε μαζί μέ τόν Χριστό καί προσπαθοῦμε μέ κάθε τρόπο νά τό ἐπιτύχουμε, μετέχοντας στά ἱερά μυστήρια, κοινωνώντας τό Σῶμα του καί τό Αἷμα του, καί ἔτσι ἑνωνόμαστε μαζί του, γιά νά μποροῦμε νά ἐπαναλαμβάνουμε καί ἐμεῖς τόν λόγο τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».
Ὁ Χριστός δέν ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς τίποτε ἄλλο παρά τή ζωή πού Ἐκεῖνος μᾶς χάρισε, τή ζωή πού τοῦ προσέφερε ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Γεώργιος, τόν ὁποῖο ἤλθαμε στόν ναό του γιά νά τιμήσουμε σήμερα. Καί δέν μᾶς τήν ζητᾶ γιά ἄλλο λόγο, δέν μᾶς τήν ζητᾶ γιά νά μᾶς τήν στερήσει, ἀλλά γιά νά μᾶς δώσει ἀντί γιά τήν πρόσκαιρη ἐπίγεια ζωή, τήν οὐράνια καί αἰώνια.
Ἄς ἀκολουθήσουμε τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, γιά νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τῆς αἰωνίου ζωῆς καί γιά νά συνευφραινόμεθα διά πρεσβειῶν του στόν οὐρανό.
