Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἀποδεδειγμένος θεόπτης ὁ Θεσβίτης σύν Μωσῇ καθορᾶ, ἅ ὀφθαλμός οὐκ οἶδε καί οὖς οὐκ ἤκουσε καί ἀνθρώπων τῶν γηγενῶν καρδία οὐ λελόγισται». Τιμᾶ σήμερα καί πανηγυρίζει ἡ Ἐκκλησία μας μία ἀπό τίς σημαντικότερες μορφές τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τιμᾶ καί πανηγυρίζει τόν ἅγιο ἔνδοξο προφήτη Ἠλία.
Καί μέσα στήν ὑμνογραφία της τόν συγκρίνει μέ ἄλλες δύο ὑπέροχες μορφές, τόν προφήτη Μωυσῆ καί τόν τίμιο Πρόδρομο.
Κι ἄν ἡ σύγκριση μέ τόν Ἰωάννη τόν Βαπτιστή ὀφείλεται στήν ἀσκητική ζωή πού ἔζησαν καί οἱ δύο, ὥστε καί οἱ δύο νά χαρακτηρίζονται ὡς ἔνσαρκοι ἄγγελοι, ἡ σύγκριση μέ τόν προφήτη Μωυσῆ ὀφείλεται σέ ἕνα ἄλλο κοινό τους στοιχεῖο. Μωυσῆς καί Ἠλίας ἦταν οἱ δύο προφῆτες πού ἐμφανίσθηκαν στό ὄρος Θαβώρ κατά τήν ἡμέρα τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου· ἦταν οἱ δύο προφῆτες πού ἐμφανίζονται συλλαλοῦντες μέ τόν Χριστό, ἀλλά καί αὐτοί πού ἀξιώνονται νά εἰσδύσουν ἐν ζωῇ στόν θεῖο γνόφο καί νά γίνουν θεατές τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ.
Καί ἄν ὁ προφήτης Μωυσῆς εἶναι αὐτός πού στό ὄρος Σινᾶ παραλαμβάνει τίς πλάκες τοῦ Νόμου καί συνομιλεῖ μέ τόν Θεό, ὅπως συνομιλεῖ ἕνας ἄνθρωπος μέ ἕναν φίλο του, ὁ προφήτης Ἠλίας εἶναι αὐτός πού ἀκούει τή φωνή τοῦ Θεοῦ καί μεταφέρει τό θέλημά του στούς ἀνθρώπους. Εἶναι αὐτός πού ἀξιώνεται νά μήν γνωρίσει τόν θάνατο, ἀλλά νά ἀναληφθεῖ στόν οὐρανό ἐπάνω σέ πύρινο ἅρμα, δεῖγμα τῆς μεγάλης εὐνοίας τοῦ Θεοῦ πρός τό πρόσωπό του ἀλλά καί τῆς μεγάλης χάριτος τήν ὁποία βρῆκε ἀπό τόν Θεό.
Ὁ προφήτης Ἠλίας εἶναι ἕνα ἀπό τά ἐλάχιστα πρόσωπα στήν Παλαιά Διαθήκη πού γνώρισαν τήν εὔνοια καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ μέ τόσο προφανῆ τρόπο. Εἶναι ἕνα ἀπό τά ἐλάχιστα πρόσωπα ἀξιώθηκαν νά δοῦν καί νά ἀκούσουν μυστήρια πού κανένας ἄνθρωπος δέν θά μπορέσει νά δεῖ καί νά ἀκούσει ποτέ.
Καί ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ἔλαβε τόση χάρη ἀπό τόν Θεό ἦταν ἡ ἀπόλυτη ὑπακοή καί ἡ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη πού ἔδειχνε στίς ἐντολές του. Ἦταν ἡ ἀπόλυτη καθαρότητα καί ἁγιότητα τῆς ζωῆς του, ὥστε δικαιολογημένα νά ὀνομάζεται «ἔνσαρκος ἄγγελος» καί νά παρομοιάζεται ἀπό τούς ἱερούς ὑμνογράφους μέ τόν προφήτη Μωυσῆ καί τόν τίμιο Πρόδρομο.
Ὁ Θεός ἦταν αὐτός πού καθοδηγοῦσε τά βήματα τοῦ προφήτου Ἠλιοῦ. Ἦταν αὐτός ὁ ὁποῖος τόν διέτρεφε θαυματουργικά στέλνοντάς του ψωμί μέ ἕνα κοράκι. Ἦταν αὐτός πού ἔκανε τό ἀλεύρι καί τό λάδι τῆς χήρας πού τόν φιλοξενοῦσε νά μήν τελειώνει ποτέ. Ἦταν αὐτός πού ἀνέστησε διά τοῦ προφήτου του Ἠλία τό νεκρό παιδί τῆς χήρας. Ἦταν αὐτός πού ἔστειλε πῦρ ἀπό τόν οὐρανό, κατά τήν παράκληση τοῦ ἐκλεκτοῦ του δούλου, τοῦ προφήτου Ἠλία, γιά νά κατακαύσει τίς θυσίες στά εἴδωλα. Ἦταν αὐτός πού στό τέλος ἀνήρπασε τόν προφήτη του μέ πύρινο ἅρμα ζωντανό καί συνομιλοῦντα μέ τόν μαθητή του Ἐλισσαῖο στόν οὐρανό γιά νά μή γνωρίσει τόν θάνατο, ὁ ὁποῖος εἶναι συνέπεια τῆς ἁμαρτίας, καθώς ὁ προφήτης Ἠλίας δέν εἶχε καμία σχέση μέ τήν ἁμαρτία.
Ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἦταν κατά τήν ἐπίγειο ζωή του ὁ προφήτης, καί μάλιστα σέ μία ἐποχή πού ἐπλεόναζε ἡ ἁμαρτία, ἡ πλεονεξία, ἡ ἀσωτία καί ἡ διαφθορά. Καί ἔχει σημασία αὐτό, γιατί συχνά ἀκοῦμε στίς ἡμέρες μας τή δικαιολογία ὅτι δέν εἶναι δυνατό νά ζήσει κανείς στήν ἐποχή μας σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅταν ὅλοι γύρω μας ζοῦν σύμφωνα μέ τίς ἐπιθυμίες μας, ζοῦν μέσα στήν ἁμαρτία, καί ὅταν γύρω μας ὑπάρχουν δεκάδες πειρασμοί πού καθημερινά προσπαθοῦν νά μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν Θεό.
Ἀσφαλῶς ὑπάρχουν καί στίς ἡμέρες μας καί στήν κοινωνία πού ζοῦμε καί ἁμαρτία καί ἀπιστία καί διαφθορά καί πειρασμοί πού ἐπιδιώκουν νά μᾶς παρασύρουν στήν ὁδό τῆς ἀπωλείας. Ὅμως ἡ σημερινή ἐποχή καί ἡ σημερινή κοινωνία δέν εἶναι πιό ἁμαρτωλή ἀπό τήν κοινωνία τῆς ἐποχῆς τοῦ προφήτου Ἠλία.
Καί ἄν ἐκεῖνος κατόρθωσε ζώντας μέσα σ’ αὐτή νά διατηρήσει τήν ψυχή καί τό σῶμα του καθαρό, ἄν ἐκεῖνος κατόρθωσε νά ἑλκύσει χάρη στήν ἁγνότητα τῆς ψυχῆς του καί τήν ὑπακοή του τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί νά ἀναδειχθεῖ «ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ», τότε ἀσφαλῶς μποροῦμε νά τό ἐπιτύχουμε καί ἐμεῖς.
Σέ μᾶς ἐπαφίεται νά τό θελήσουμε καί νά ἀγωνισθοῦμε γι’ αὐτό, καί εὔχομαι διά τῶν πρεσβειῶν του νά τό ἐπιτύχουμε ὅλοι μας.