Πανηγύρισε ο Ιερός Ναός των Αγίων Αναργύρων Βεροίας
Την Πέμπτη 1 Ιουλίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Βεροίας.
O Σεβασμιώτατος Βεροίας στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δωρεάν ἐλάβετε, δωρεάν δότε». Μία ἀπό τίς πολλές προτροπές τίς ὁποῖες ἀκούσαμε νά δίδει ὁ Χριστός στούς δώδεκα μαθητές του εἶναι καί αὐτή μέ τήν ὁποία ὁλοκληρώθηκε τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα.
Ἀφοῦ τούς συστήσει νά πορευθοῦν πρός τούς Ἰσραηλίτες, οἱ ὁποῖοι εἶχαν παρεκκλίνει ἀπό τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ καί νά τούς προειδοποιήσουν, ὅπως ἔκανε καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ὅτι πλησιάζει ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, καί ἑπομένως εἶναι καιρός μετανοίας καί προετοιμασίας γι᾽ αὐτήν, τούς προτρέπει νά θεραπεύουν τούς ἀσθενεῖς, νά ἀνασταίνουν τούς νεκρούς, νά ἐκβάλλουν τά δαιμόνια καί νά κάνουν γενικῶς ἔργα εὐποιΐας μέ τή δύναμη τῆς πίστεως καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Γιά νά γίνει μάλιστα πιό σαφές αὐτό πού ζητᾶ ὁ Χριστός ἀπό τούς μαθητές του νά κάνουν, τούς ὑπενθυμίζει ὅτι ὅλα ὅσα θά προσφέρουν στούς ἀνθρώπους δέν εἶναι δικά τους, ἀλλά ἀποτελοῦν δωρεές τοῦ Θεοῦ, τίς ὁποῖες καλοῦνται καί αὐτοί νά προσφέρουν μέ τή σειρά τους στούς ἄλλους.
«Δωρεάν ἐλάβετε, δωρεάν δότε».
Ἡ ἀλήθεια αὐτή, τήν ὁποία μᾶς ὑπενθύμισε σήμερα ὁ Χριστός, δέν ἰσχύει μόνο γιά τούς μαθητές τοῦ Κυρίου, ἰσχύει γιά ὅλους μας, καί αὐτό θά πρέπει νά τό συνειδητοποιήσουμε. Τίποτε ἀπό αὐτά πού ἔχουμε δέν εἶναι δικό μας ἐπίτευγμα. Τίποτε δέν κατορθώσαμε ἤ δέν κερδίσαμε μόνοι. Ἀκόμη καί αὐτά τά ὁποῖα πιστεύουμε ὅτι κατακτήσαμε μέ τόν κόπο καί τήν προσπάθειά μας, καί αὐτά δέν εἶναι ἀποκλειστικά δικά μας. Διότι, ἐάν δέν εἴχαμε τή βοήθεια καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἐάν δέν εἴχαμε ὅλα τά χαρίσματα καί τίς δυνατότητες τίς ὁποῖες Ἐκεῖνος μᾶς χάρισε πλουσιοπάροχα, δέν θά μπορούσαμε νά ἀποκτήσουμε τίποτε στή ζωή μας, ὅσα καί ἄν προσπαθούσαμε, ὅσο καί ἄν ἀγωνιζόμασταν.
Καί αὐτό δέν θά πρέπει νά τό ξεχνοῦμε ποτέ γιά τρεῖς λόγους. Ὁ πρῶτος εἶναι γιά νά μήν ὑψηλοφρονοῦμε καί ὑπερηφανευόμαστε, λέγοντας τί κάναμε καί πόσα κατορθώσαμε στή ζωή μας, σάν νά μᾶς ἀνήκουν ὅσα ἔχουμε στή διάθεσή μας.
Ὁ δεύτερος λόγος εἶναι γιά νά μήν ξεχνοῦμε νά εὐχαριστοῦμε τόν Θεό γιά ὅλα ὅσα μᾶς προσέφερε καί μᾶς προσφέρει, ἀλλά καί γιά νά τόν αἰσθανόμεθα συνδεδεμένο μέ τή ζωή μας καί τήν ὕπαρξή μας. Καί ὁ τρίτος λόγος εἶναι γιά νά ἐκπληρώνουμε τό δεύτερο μέρος τῆς προτροπῆς μέ χαρά.
«Δωρεάν δότε», μᾶς λέγει ὁ Χριστός. Δέν εἶναι δυνατόν νά προσπαθοῦμε νά ὠφεληθοῦμε ἤ νά κερδίσουμε, δίδοντας κάτι τό ὁποῖο λάβαμε δωρεάν. Ὁ Θεός μᾶς τό προσέφερε ἀπό τήν πολλή του ἀγάπη καί αὐτό ζητᾶ καί ἀπό μᾶς: νά τό προσφέρουμε καί στούς ἀδελφούς μας μέ ἀγάπη καί χωρίς νά ἔχουμε προσωπικές ἀπαιτήσεις. Ὅ,τι μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, δέν τό ἔδωσε ἀποκλειστικά καί μόνο γιά μᾶς· τό ἔδωσε γιά νά βοηθήσουμε μέ αὐτό καί τούς ἄλλους ἀνθρώπους γύρω μας, γιά νά ἀποδείξουμε ὅτι μποροῦμε νά μοιρασθοῦμε ὅσα ἔχουμε, καί πολύ περισσότερο αὐτά πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός, γιά νά τά ἀπολαύσουμε καί ἐμεῖς, ἀλλά καί γιά νά στηρίξουμε μέ αὐτά τούς ἀδελφούς μας.
Καί ἄν σκεφθοῦμε ὅτι ὁ Θεός ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς νά δείχνουμε τήν ἀγάπη μας καί νά συμπαραστεκόμεθα στούς ἀδελφούς μας, ὁρίζοντας μάλιστα τήν ἀγάπη πρός αὐτούς ὡς τό κριτήριο μέ βάση τό ὁποῖο θά μᾶς κρίνει κατά τή μέλλουσα κρίση, ἀντιλαμβανόμεθα πόσο ἀπέραντη εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὥστε καί αὐτά πού μᾶς ζητᾶ νά δώσουμε στούς ἀδελφούς μας, στήν πραγματικότητα μᾶς τά ἔχει χαρίσει ὁ ἴδιος ὁ Θεός.
Αὐτήν τήν προτροπή τοῦ Χριστοῦ «δωρεάν ἐλάβετε, δωρεάν δότε», ἔκαναν πράξη στή ζωή τους καί οἱ ἑορταζόμενοι σήμερα ἅγιοι Ἀνάργυροι Κοσμᾶς καί Δαμιανός, οἱ ὁποῖοι ἔθεσαν στή διακονία τῶν ἀδελφῶν τους καί τίς ἰατρικές τους γνώσεις καί τή χάρη τῶν θαυμάτων πού ἔλαβαν ἀπό τόν Θεό, χωρίς νά ζητοῦν ἀντάλλαγμα, ἐξ οὗ καί ὀνομάζονται Ἀνάργυροι, χωρίς νά ζητοῦν ἀμοιβή, ἀλλά προσφέροντας μέ ἀγάπη στούς ἀδελφούς τους ἀδιακρίτως, ἐκφράζοντας ἔτσι καί τήν εὐγνωμοσύνη τους στόν Θεό γιά τίς δωρεές του.
Ἑορτάζοντας, λοιπόν, καί ἐμεῖς καί πανηγυρίζοντας τή μνήμη τῶν ἁγίων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ, ἐδῶ στόν περικαλλῆ ναό τους, ἄς ἐμπνευσθοῦμε ἀπό τό παράδειγμά τους, ἄς ἐμπνευσθοῦμε ἀπό τήν ἀγάπη τους, καί ἄς τούς ἀκολουθήσουμε. Διότι ὅλοι ἔχουμε λάβει χαρίσματα ἀπό τόν Θεό καί ὅλοι καλούμεθα νά τά ἀξιοποιοῦμε προσφέροντάς τα στούς συνανθρώπους μας, ὥστε νά ἀποδειχθοῦμε καλοί διαχειριστές ὅσων μᾶς ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός καί νά κερδίσουμε μέ τή χάρη του καί τόν μισθό πού ὑπόσχεται σέ ὅσους προσφέρουν μέ ἀγάπη στούς ἀδελφούς τους ὅ,τι ἔχουν, ὅπως τόν κέρδισαν καί οἱ ἅγιοι Ἀνάργυροι Κοσμᾶς καί Δαμιανός, οἱ ὁποῖοι καί σήμερα ἀκόμη δέν παύουν νά μᾶς εὐεργετοῦν δωρεάν μέ τά θαύματά τους.
Ἄς ἐπικαλούμεθα τίς πρεσβεῖες τους καί ἄς ζητοῦμε τή χάρη τους ὄχι μόνο γιά νά θεραπεύουν τίς ἀσθένειές μας, ἀλλά καί γιά νά μποροῦμε καί ἐμεῖς νά προσφέρουμε ὅ,τι μπορεῖ ὁ καθένας μας στούς ἀδελφούς μας. Μήν ξεχνοῦμε: ὅ,τι ἔχουμε, καί χρήματα καί πλούτη, γιά τά ὁποῖα ἴσως ἐργασθήκαμε· ἄν ὅμως ἐρχόταν μία δοκιμασία στή ζωή μας, μία ἀσθένεια βαρειά, ἕνα πρόβλημα στό μυαλό μας, ὥστε νά μήν μποροῦμε νά ἐργασθοῦμε, δέν θά τά χάναμε;
Ὁ Θεός ὅμως μᾶς ἔδωσε ὑγεία, μᾶς ἔδωσε τή δυνατότητα νά σκεφτόμαστε σωστά· δέν πρέπει, λοιπόν, ἐκφράζοντας τήν εὐγνωμοσύνη μας στόν Θεό, νά κάνουμε κοινωνούς αὐτῆς τῆς χαρᾶς πού ἔχουμε ἐμεῖς καί τούς ἀδελφούς μας; Ἀλλά καί ἐκεῖνοι πού δέν ἔχουμε, νά δοξάζουμε τόν Θεό γι᾽ αὐτά πού ἔχουμε καί γιά τήν ὑγεία πού ἔχουμε· καί ὁ λόγος μας ὁ ἀγαθός πρός αὐτούς πού ἔχουν ἀνάγκη καί αὐτός μετρᾶ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. «Ὅ ἔχω τοῦτο σοί δίδωμι», αὐτό πού ἔχω, αὐτό σοῦ προσφέρω, εἴτε εἶναι πλοῦτος, εἴτε εἶναι λόγος ἀγαθός, εἴτε εἶναι ἀγάπη, ὅλα εἶναι δοσμένα ἀπό τόν Θεό. Νά μήν τό ξεχνοῦμε καί πάντοτε νά προσπαθοῦμε νά εὐεργετοῦμε μέ ὁποιοδήποτε τρόπο τούς ἀδελφούς μας γιά νά ὁμοιάσουμε ἔτσι τούς ἁγίους Ἀναργύρους. Ἀμήν.
