Πανηγύρισε ο Όσιος Πατάπιος στη Βέροια
Με την καλούμενη θρησκευτική ευλάβεια και τάξη τιμήθηκε η μνήμη του Οσίου Παταπίου στη Βέροια.
Την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στο βυζαντινό παρεκκλήσιο του Οσίου Παταπίου στη Βέροια.
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας τελέστηκε ο καθιερωμένος Αγιασμός.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
«Ἑνί δέ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς».
Πλησιάζουμε πρός τή μεγάλη ἑορτή τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, πρός τήν ἡμέρα ἐκείνη κατά τήν ὁποία ὁ Θεός ἔδωσε διά τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου του τή χάρη του στόν κόσμο.
Ὁ ἀπομακρυσμένος ἀπό τόν Θεό ἐξαιτίας τῆς παρακοῆς καί τῆς πτώσεως ἄνθρωπος ἔγινε μέτοχος τῆς θείας χάριτος καί δι᾽ αὐτῆς ἔλαβε τή δυνατότητα νά προσεγγίσει καί νά οἰκειωθεῖ μέ τόν Θεό.
Ὁ Χριστός ἔφερε στόν κόσμο μέ τή γέννησή του τό πλήρωμα τῆς χάριτος, ἔφερε τό σύνολο τῆς χάριτος, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καί τή δωρεά τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. Δέν θέλησε ὅμως νά ἐκβιάσει καί νά πιέσει κανένα ἄνθρωπο νά τήν λάβει ἀναγκαστικά. Δέν θέλησε νά ὑποχρεώσει κανέναν νά τήν οἰκειοποιηθεῖ καί νά ἑνωθεῖ μαζί του. Μᾶς ἄφησε ἐλευθέρους νά ἀπολαύσουμε ἀπό τή χάρη του ὅσο θέλει ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς νά δεχθεῖ. Μᾶς ἄφησε ἐλευθέρους νά ἐπιλέξουμε μόνοι μας πόσο θέλαμε τή χάρη του στή ζωή μας καί νά ἀνοίξουμε ἀνάλογα τήν ψυχή μας. Μᾶς ἔδωσε καί μᾶς δίδει τόση χάρη ὅση τοῦ ζητοῦμε, ὅση εἴμαστε σέ θέση νά ἀφομοιώσουμε καί νά ἀξιοποιήσουμε, ἀνάλογα μέ τίς δυνάμεις καί τήν ἐπιθυμία μας.
Αὐτό ἀκριβῶς μᾶς ὑπενθύμισε σήμερα ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας «ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς». Στό καθένα ἀπό ἐμᾶς δόθηκε ἡ χάρη ἀνάλογα μέ τό μέτρο τοῦ καθενός. Ἀνάλογα μέ τή δική μας δεκτικότητα.
Ὁ Θεός δέν εἶναι ἄδικος, δέν προσωποληπτεῖ, δέν μεροληπτεῖ. Δίδει τή χάρη πού ἐμεῖς δείχνουμε μέ τή συμπεριφορά μας, μέ τή ζωή μας, μέ τίς ἐπιλογές μας ὅτι θέλουμε καί μποροῦμε νά ἀντέξουμε.
Καί τό διαπιστώνουμε στή ζωή καί στά θαύματα τοῦ ἑορταζομένου σήμερα ἁγίου Παταπίου, τόν ὁποῖο τιμοῦμε στόν ἱστορικό αὐτό βυζαντινό ναό τῆς πόλεώς μας πού εἶναι ἀφιερωμένος στή χάρη του.
Νέος στήν ἡλικία ὁ ἅγιος ἐγκατέλειψε τούς γονεῖς του καί τήν ἄνετη ζωή πού τοῦ ἐξασφάλιζαν τά πλούτη τους, γιά νά ζήσει ὡς μοναχός στήν ἔρημο τῆς Θηβαΐδος, ἐκεῖ ὅπου πρίν ἀπό αὐτόν εἶχαν διαλάμψει μεγάλοι ἀσκητές καί ὅσιοι, καί νά βαδίσει στά βήματά τους.
Καί τό ἐπέτυχε, ἀλλά δέν ἀρκέσθηκε στή χάρη πού ἔλαβε ἀπό τόν Θεό γιά τούς ἀσκητικούς του ἀγῶνες. Φοβούμενος μήπως ὁ ἔπαινος τῶν ἀνθρώπων γιά τά ὕψη τῆς ἀρετῆς στά ὁποῖα εἶχε φθάσει τοῦ στεροῦσε τή χάρη, καί ἐπιδιώκοντας περισσότερη ἄσκηση καί χάρη, ἐγκατέλειψε τήν πατρίδα του καί ἦρθε στήν Κωνσταντινούπολη ὅπου συνέχισε ἐντατικότερα τόν πνευματικό του ἀγώνα καί ἔγινε πόλος ἕλξεως γιά πολλούς πιστούς πού τόν πλησίαζαν γιά νά λάβουν χάρη ἀπό τή χάρη πού τοῦ εἶχε δώσει πλούσια ὁ Θεός. Διότι ὁ ὅσιος Πατάπιος εἶχε καταστήσει μέ τόν ἀγώνα του, μέ τήν προσευχή καί τή νηστεία τόν ἑαυτό του σκεῦος εὐρύχωρο γιά νά δεχθεῖ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία τοῦ προσέφερε ὡς ἀνταμοιβή τῶν ἀσκητικῶν του πόνων.
Καί αὐτή ἡ χάρη πού σκήνωσε στό σῶμα καί στήν ψυχή τοῦ ἁγίου Παταπίου εἶναι αὐτή πού τόν ἀξίωσε νά θαυματουργεῖ ἐν ζωῇ ἀλλά καί αὐτή πού ἔχει καταστήσει τό ἱερό λείψανό του ἀκένωτη πηγή θαυμάτων καί ἰάσεων γιά ὅσους προστρέχουν σέ αὐτόν καί ἐπικαλοῦνται τή βοήθεια καί τή μεσιτεία του.
«Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς».
Ὁ λόγος τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου, πού ἀκούσθηκε σήμερα, ἀπευθύνεται καί σέ μᾶς καί μᾶς παρακινεῖ νά ἐνεργοποιηθοῦμε στόν ἀγώνα τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς γιά νά αὐξήσουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή μας καί στή ζωή μας. Μᾶς παρακινεῖ νά μήν ἀρκεσθοῦμε καί νά μήν ἐπαναπαυθοῦμε στή σκέψη ὅτι δέν μποροῦμε νά φθάσουμε στά μέτρα τῆς ἀσκήσεως καί τῶν ἀρετῶν τοῦ ἁγίου Παταπίου, ἀλλά νά ἀγωνισθοῦμε, ὁ καθένας μας ἀνάλογα μέ τίς δικές του δυνάμεις, γιά νά αὐξήσουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ μέσα μας.
Ὁ Θεός περιμένει ἀπό ἐμᾶς νά τοῦ ἀνοίξουμε τήν ψυχή μας. Περιμένει νά πετάξουμε ἀπό τήν ψυχή μας καί τή ζωή μας ὅλα ἐκεῖνα πού τίς γεμίζουν καί δέν ἀφήνουν περισσότερο χῶρο γιά τή χάρη του.
Ἄς φροντίσουμε, λοιπόν, μέ τόν ἀγώνα μας καί μέ τήν προσπάθειά μας νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τίς ἁμαρτίες καί τίς ἀδυναμίες μας, ἀπό τίς κακίες καί τά πάθη μας, ἀπό τίς κοσμικές μας ἐπιθυμίες καί συνήθειες, ἀπό ὅλα τά πρόσκαιρα καί μάταια πού δέν μᾶς ὠφελοῦν, γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, καί ἄς δείξουμε στόν Θεό ὅτι ἐπιθυμοῦμε τήν χάρη του, ὅτι τήν θέλουμε καί τήν ἔχουμε ἀνάγκη καί κάνουμε καί ἐμεῖς ὅ,τι μποροῦμε γιά νά τήν αὐξήσουμε μέσα μας.
Καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὁ Θεός θά ἀνταποκριθεῖ καί θά μᾶς χαρίσει περισσότερη χάρη, ὅπως ἔδωσε στόν ἅγιο Πατάπιο, γιά νά μᾶς συνοδεύει στή ζωή μας, γιά νά μᾶς ἐνισχύει στήν προσπάθειά μας καί γιά νά μᾶς ὁδηγεῖ στή σωτηρία μας.
Ἡ περίοδος αὐτή τῆς προετοιμασίας γιά τίς μεγάλες ἑορτές τῆς θείας Ἐπιφανείας εἶναι ἡ πλέον κατάλληλη γιά νά προσπαθήσουμε καί νά ἀγωνισθοῦμε καί ἐμεῖς νά καθάρουμε τήν ψυχή μας, ὥστε νά δεχθοῦμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Νά τήν καθάρουμε γιά νά γίνει σάν τό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμκ προκειμένου νά γεννηθεῖ μέσα μας ὁ Χριστός.
Ἄς κάνουμε ὅλοι μας αὐτή τήν προετοιμασία γιά νά ἀξιωθοῦμε νά ζήσουμε αὐτές τίς ἡμέρες μέ τόν Χριστό στήν ψυχή μας καί νά αἰσθανθοῦμε ἀληθινά Χριστούγεννα μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ.