Πανηγυρίζει η Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Λουτρού
Την Τρίτη 6 Ιουλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Πανηγυρικό Εσπερινό στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Λουτρού.
O Σεβασμιώτατος Βεροίας στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Κυρίων τόν Κύριον καί βασιλέα Χριστόν, ἐξ ὅλης ἠγάπησας, Κυριακή, τῆς ψυχῆς, καί χαίρουσα ἤθλησας».
Στή χορεία τῶν ἁγίων μαρτύρων γυναικῶν, τῶν ὁποίων τή μνήμη ἑορτάζει εὐλαβῶς ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία κατά τόν μήνα Ἰούλιο, πρώτη τιμᾶται ἡ ἁγία ἔνδοξος μεγαλομάρτυς Κυριακή, ἡ προστάτις καί ἔφορος τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ Κοινοβίου, ἀλλά καί ὅλων τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν πού συρρέουν κάθε χρόνο γιά νά τιμήσουν τή μνήμη της.
Ἡ ζωή καί τό μαρτύριό της εἶναι γνωστά σέ ὅλους μας καί μπορεῖ νά μήν διαφέρουν πολύ ἀπό τή ζωή καί τό μαρτύριο ἄλλων ἁγίων γυναικῶν, τίς ὁποῖες τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας, ὅμως ἀνεξάρτητα ἀπό τά δεδομένα τῆς ζωῆς της, οἱ μνῆμες τῶν ἁγίων μας, καί ἰδιαιτέρως τῶν ἁγίων μαρτύρων, ἔχουν ἕνα μήνυμα γιά ὅλους μας, ἔχουν ἕνα μήνυμα γιά κάθε πιστό.
Καί τό μήνυμα τῆς ἁγίας Κυριακῆς εἶναι μήνυμα εἰλικρινοῦς ἀφοσιώσεως στόν Θεό.
Τί ἦταν ἡ ἀγία Κυριακή; Ἦταν μία νεαρή χριστιανή, ἡ ὁποία πίστευε καί ἀγαποῦσε τόν Χριστό, τοῦ ὁποίου ἔφερε τό ὄνομα. Καί ἦταν τόσο μεγάλη ἡ πίστη της καί τόσο μεγάλη ἡ ἀγάπη της πρός τόν Χριστό πού τίποτε δέν μποροῦσε νά τήν ἀπομακρύνει ἀπό Ἐκεῖνον. Οὔτε οἱ προκλήσεις τοῦ εἰδωλολάτρου ἡγεμόνος, οὔτε οἱ ἀπειλές του, οὔτε τά βασανιστήρια στά ὁποῖα τήν ὑπέβαλε, οὔτε ἀκόμη καί αὐτός ὁ θάνατος. Ἔμεινε σταθερή μέ τή χάρη τοῦ Χριστοῦ μέχρι τέλους, ὁμολογώντας θαρραλέα τήν πίστη της καί διαβεβαιώνοντας τόν ἡγεμόνα ὅτι δέν πρόκειται νά θυσιάσει στά εἴδωλα, ἀρνούμενη τόν Χριστό.
Καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ὄχι μόνο τήν ἐνίσχυσε ἀλλά καί τήν προστάτευσε, ἔτσι ὥστε, ὅταν ζήτησε νά προσευχηθεῖ γιά λίγο, πρίν νά προχωρήσει στό μαρτύριο, ὁ Θεός τήν πῆρε κοντά του. Καί ὅταν ὁ δήμιος τήν πλησίασε γιά νά ἐκτελέσει τήν ἐντολή, διαπίστωσε ὅτι ἦταν ἤδη νεκρή καί ἡ ψυχή της εἶχε πετάξει γιά τόν οὐρανό.
Τό γεγονός ὅμως αὐτό δέν μειώνει καθόλου τήν ἀξία τῆς προσφορᾶς της στόν Χριστό. Ἀντίθετα ἐπιβεβαιώνει ὅτι ἦταν εὐάρεστη στόν Θεό, ὁ ὁποῖος διά τοῦ προφητάνακτος καί ψαλμωδοῦ Δαβίδ μᾶς διαβεβαιώνει: «φυλάσσει Κύριος πάντα τά ὀστᾶ αὐτῶν», τῶν δικαίων, «ἕν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται», ὅπως συνέβη καί μέ τήν ἁγία Κυριακή.
Ὁ Χριστός δέν τήν προφύλαξε μόνο, ὅταν τήν ἔριξαν μέσα στή φωτιά, ἀλλά τήν προφύλαξε καί ἀπό τό ξίφος τοῦ δημίου, γιά νά εὐφραίνεται αἰωνίως κοντά του καί νά ἀπολαμβάνει τόν μισθό τῆς ἀφοσιώσεώς της στόν Χριστό.
Τί σημαίνει ὅμως γιά ἐμᾶς ἡ ὁμολογία καί τό μαρτύριο τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακῆς, ἐφόσον ἐμεῖς δέν ζοῦμε σέ καιρό διωγμῶν οὔτε ζητᾶ κανείς ἀπό ἐμᾶς νά μαρτυρήσουμε;
Σημαίνει ὅτι καί ἐμεῖς θά πρέπει νά ἀφοσιωθοῦμε στόν Χριστό, γιατί καί ἐμεῖς φέρουμε τό ὄνομά του, ὅπως καί ἡ ἁγία Κυριακή. Ὀνομαζόμεθα χριστιανοί ὡς μαθητές καί ἀκόλουθοι τοῦ Χριστοῦ. Καί μπορεῖ πράγματι νά μήν ζοῦμε σέ ἐποχή διωγμῶν, ἀλλά πάντοτε καλούμεθα νά ὁμολογήσουμε τήν πίστη μας καί τήν ἀγάπη μας στόν Χριστό. Πάντοτε καλούμεθα νά τόν ὁμολογήσουμε, ἄν ὄχι μέ τά λόγια μας, μέ τή ζωή μας. Διότι ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί ἡ συνέπειά μας στήν ἐν Χριστῷ ζωή, μέ τήν ὁποία ὀφείλουμε ὡς χριστιανοί νά ἀγωνιζόμεθα γιά νά ζοῦμε, δέν εἶναι κάτι διαφορετικό ἀπό τήν ὁμολογία τῆς πίστεως πού ἔκανε ἡ ἁγία Παρασκευή.
Καί μπορεῖ ἀκόμη νά μήν ἀπειλούμεθα μέ βασανιστήρια χάριν τῆς πίστεως καί τῆς ἀγάπης μας στόν Χριστό, ἀλλά καλούμεθα νά δείξουμε τήν πίστη καί τήν ἀγάπη μας μέ τή σταθερότητά μας στήν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ, στήν ὥρα τῆς δοκιμασίας, στήν ὥρα τῆς θλίψεως. Ποιός ἀπό ἐμᾶς δέν ἔχει δοκιμάσει πειρασμούς, μικρότερους ἤ μεγαλύτερους, ποιός δέν ἀντιμετώπισε στή ζωή του δυσκολίες καί προβλήματα, ἀσθένειες καί ἀπώλειες; Ἄν ὅλα αὐτά τά ἀντιμετωπίζουμε μέ ὑπομονή καί καρτερία, χωρίς νά διαμαρτυρόμεθα ἤ νά γογγύζουμε, χωρίς νά ἀπογοητευόμεθα ἤ νά ἀπελπιζόμεθα, ἀλλά ἔχοντας τήν ἐμπιστοσύνη μας καί τήν ἐλπίδα μας στόν Χριστό, καί θεωρώντας τα ὡς εὐκαιρίες πού μᾶς δίδει ὁ Θεός γιά νά κατανοήσουμε τήν ἀδυναμία μας, γιά νά ταπεινωθοῦμε, γιά νά καθάρουμε τήν ψυχή μας καί νά συνδεθοῦμε περισσότερο μαζί του, τότε δίδουμε καί ἐμεῖς μέ τή στάση μας στούς ἀνθρώπους πού μᾶς βλέπουν τή μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί μποροῦμε νά ἐλπίζουμε στή χάρη καί τό ἔλεός του.
Ἄν ὅμως στήν πρώτη δυσκολία καί τήν πρώτη δοκιμασία παραιτούμεθα, δυσανασχετοῦμε καί ἀπιστοῦμε, τότε θά πρέπει νά ἐλέγξουμε ποιά εἶναι ἡ σχέση μας μέ τόν Χριστό, ἐάν τόν πιστεύουμε καί τόν ἀγαποῦμε πραγματικά ἤ μόνο ἐπιφανειακά, καί νά φροντίσουμε νά διορθώσουμε καί νά βελτιώσουμε αὐτή τή σχέση μας, ἐάν θέλουμε πράγματι νά φέρουμε τό ὄνομά του ὄχι μόνο στήν ταυτότητα ἀλλά καί στή ζωή μας.
Αὐτό εἶναι καί τό μήνυμα τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακῆς τήν ὁποία ἤλθαμε ἀπόψε νά τιμήσουμε στό μοναστήρι της. Ἄς τό ἀκούσουμε καί ἄς ζητήσουμε τή χάρη καί τή βοήθειά της γιά νά τό κάνουμε πράξη στή ζωή μας, καί νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς, ὅπως καί ἐκείνη, τῆς χάριτος καί τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ.
