Πανηγυρίζει ο πολιούχος της Βέροιας όσιος Αντώνιος ο νέος

Τον Τίμιο Σταυρό μετέφερε ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως και Καθηγούμενος του Ιερού Προσκυνήματος Παναγίας Σουμελά Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας.

Εν συνεχεία τελέστηκε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας,Ναούσης και Καμπανίας κ.Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο.

Μετά το πέρας του Εσπερινού πραγματοποιήθηκε ιερά λιτανεία των λειψάνων του Αγίου Αντωνίου του Βεροιέως και του Τιμίου Σταυρού προς ευλογία της πόλεως των Βεροιέων.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον Εσπερινό :

«Οἱ τοῦ βίου τοῖς κύμασι θαλατ­τεύ­οντες ἄνθρωποι … ὡς εἰς ὁλ­κάδα σωτήριον, τό ξύλον τό τί­μι­ον, καταφύγωμεν πιστῶς».

Συχνά ἡ ζωή παρομοιάζεται μέ μία θάλασσα, μέσα στήν ὁποία τα­ξιδεύει ὁ ἄνθρωπος ἀντιμετωπίζο­ντας τά κύματα τῶν προβλημάτων καί τῶν δυσκολιῶν, τά κύματα τῶν πειρασμῶν καί τῶν κάθε εἴ­δους δοκιμασιῶν πού συναντᾶ, καί τά ὁποῖα ἀπειλοῦν νά τόν κα­τα­ποντίσουν καί νά τόν πνίξουν. Καί ὅλοι λίγο ὥς πολύ, ἀδελφοί μου, ἔχουμε νιώσει στή ζωή μας αὐτή τήν ἀγωνία, ἔχουμε αἰσθαν­θεῖ τά κύματα νά ὑψώνονται γύρω μας καί ἐμεῖς νά μήν βλέπουμε τή στεριά, νά μήν ἔχουμε ἕναν ἄν­θρω­πο δίπλα μας νά μᾶς δώσει τό χέρι του, καί νά ἀναζητοῦμε ἐνα­γωνίως μιά σανίδα σωτηρίας.

Καί αὐτή τή σανίδα τῆς σωτηρίας μᾶς τήν προσφέρει ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου μας, πού εἶναι, ὅπως ψάλ­λει σήμερα, παραμονή τῆς ἑορτῆς τῆς προόδου τοῦ Τιμίου καί Ζωο­ποιοῦ Σταυροῦ, ὁ ἱερός ὑμνο­γρά­φος, «ὁλκάς σωτήριος».

Εἶναι, δηλαδή, τό πλοῖο ἐκεῖνο στό ὁποῖο καταφεύγει κάθε ἄν­θρωπος πού κινδυνεύει νά ναυα­γή­σει μέσα στή φουρτουνιασμένη θάλασσα. Εἶναι τό πλοῖο μέσα στό ὁποῖο ἀναζητᾶ τήν προστασία κά­θε χτυπημένος ἀπό τήν τρικυμία καί τήν ταραχή ταξιδιώτης στό πέ­λαγος τῆς ζωῆς. Εἶναι τό πλοῖο ἐκεῖνο πού μπορεῖ νά ὁδηγήσει τόν καθένα μας ἀσφαλῆ στόν προ­ο­ρισμό του καί νά τόν σώσει.

Γιατί, ἀδελφοί μου, ἡ δύναμη τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας εἶναι με­γάλη καί ἀκαταμάχητη. Γιατί ἡ δύ­ναμή του εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Χριστοῦ· εἶναι ἡ δύναμη τῆς ἀγά­πης του γιά τόν ἄνθρωπο πού τόν ἔκανε νά ἐπιλέξει τόν πιό ἀτιμω­τι­κό θάνατο, τόν θάνατο διά τοῦ Σταυροῦ, προκειμένου νά τόν σώ­σει ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν κατα­δυναστεία τοῦ διαβόλου. Εἶναι αὐ­τή πού δέν ἐξάλειψε μόνο τήν ἁμαρ­τία, δέν συνέτριψε μόνο τό βά­ρος τῶν παθῶν, ἀλλά διέλυσε καί τόν ἄρχοντα καί πρόξενο ὅ­λων αὐτῶν, διέλυσε «τόν τό κρά­τος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοὐτέ­στιν τόν διάβολον».

Καί ἐάν διά τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ νικήθηκε ὁ ἀρχηγός τοῦ κακοῦ, ὁ διάβολος, αὐτός ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε ἡ αἰτία τῆς πτώσεως τῶν πρωτοπλάστων καί αὐτός ὁ ὁποῖος ἐξαιτίας τῆς ἔχθρας του πρός τόν ἄνθρωπο ἐπιδιώκει πάντοτε νά τόν πλήξει καί νά τόν βλάψει, πα­ρα­σύροντάς τον μέ κάθε τρόπο στήν καταστροφή, τή σωματική ἀλ­λά καί τήν ψυχική καί πνευ­μα­τική, εἶναι βέβαιο ὅτι ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ ἀσφαλές φυ­λακτήριο καί καταφύγιο γιά κά­θε πιστό σέ ὅλες τίς δύσκολες στιγμές τῆς ζωῆς του.

Τό γνωρίζει, ἄλλωστε, καλά ὁ ἱε­ρός ὑμνογράφος, καθώς ἡ ἑορτή τῆς προόδου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, τῆς ἐξόδου δηλαδή καί τῆς λιτα­νείας του στούς δρόμους τῆς Κων­στα­ντινουπόλεως, καθιερώθηκε εἰς ἀνάμνηση τῆς σωστικῆς ἐπεμ­βάσεώς του γιά τήν ἀπαλλαγή τῆς πόλεως ἀπό τούς Σαρακηνούς.

Δέν εἶναι ὅμως αὐτή ἡ μοναδική θαυμαστή καί σωτηριώδης ἐπέμ­βα­ση τοῦ Σταυροῦ. Κάθε ἕνας ἀπό ἐμᾶς, ἄν γυρίσει πίσω καί σκεφθεῖ τή ζωή του, θά ἀνακαλύψει πολ­λές σωστικές ἐπεμβάσεις του, ἐπεμ­βάσεις πού μᾶς κάνουν ὅλους μας, ἀδελφοί μου, μπροστά σέ κά­θε κίνδυνο, μπροστά σέ κάθε δυ­σκολία νά κάνουμε τόν σταυρό μας, ἔστω καί ἀσυναίσθητα. Γιατί ἀποτελεῖ συνείδηση τῆς Ἐκκλη­σίας μας, ἀποτελεῖ ἀσφαλῆ βε­βαιό­τητα τοῦ κάθε πιστοῦ, ὅτι ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ «φύ­λαξ πάσης τῆς οἰκουμένης».

Μέ τή δική του δύναμη καί χάρη ἀντιμετώπισαν οἱ ἅγιοι μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας μας τά ποικίλα βα­σανιστήρια καί παρέμειναν σῶοι καί μέσα σέ κλιβάνους πυρός, καί λαμβάνοντας τά δηλητήρια πού τούς ἀνάγκαζαν νά πιοῦν οἱ διῶ­κτες τους, καί μέσα στή θάλασσα καί παντοῦ.

Μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ καί ὁ πολιοῦχος μας ἅγιος Ἀντώνιος ὁ νέος ἀντιμετώπισε ὅλες τίς προσ­βολές καί τίς ἐπιθέσεις τοῦ διαβό­λου, πού προσπαθοῦσε νά τόν ἀνα­γκάσει νά ἐγκαταλείψει τήν ἄσκηση, νά ἐγκαταλείψει τόν πνευ­ματικό ἀγώνα πού ἔκανε στή Σκήτη τῆς Βεροίας, ἐμφανιζό­με­νος μέ διάφορες μορφές γιά νά τόν τρομοκρατήσει καί νά τόν πα­ρα­σύρει καθιστώντας τον ὑποχεί­ριό του.

Καί ὅμως ὁ ἅγιος Ἀντώνιος ἔμενε ἀκλόνητος, γιατί πίστευε στή δύ­να­μη τοῦ Σταυροῦ, καί γιατί γνώ­ριζε ὅτι ὅπου σημειώνεται ὁ Σταυ­ρός ἐξαφανίζεται ὁ διάβολος. Καί αὐτό ἔκανε, ἀδελφοί μου, δίνο­ντας καί σέ μᾶς παράδειγμα γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο μποροῦμε καί πρέπει νά ἀντιμετωπίζουμε τίς μεθοδεῖες τοῦ διαβόλου καί τῶν ἀνθρώπων του, καί νά προστατευόμεθα καί νά σωζόμεθα ἀπό ὅλους τούς κινδύνους καί τίς ἀνάγκες καί τούς πειρασμούς πού ἀντιμετωπίζουμε στή ζωή μας.

Ἄς μήν ἀφήνουμε, λοιπόν, ἀνεκ­με­τάλλευτη τή μεγάλη αὐτή βοή­θεια πού μᾶς χάρισε ὁ Χριστός διά τοῦ Σταυροῦ του, ἀλλά ἄς τήν ἀξιο­ποιοῦμε ὄχι μόνο στήν ὥρα τοῦ κινδύνου ἀλλά καθημερινά, θωρακίζοντας τόν ἑαυτό μας μέ τήν ἰσχυρή δύναμη τοῦ Τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, καί ἐπικαλού­μενοι τή βοήθεια καί τήν προστα­σία του καί γιά ὅσους ἀδελφούς μας τήν ἔχουν ἀνάγκη, ὥστε νά δια­πλεύσουμε σῶοι τό πέλαγος τῆς ζωῆς μας καί νά ἀξιωθοῦμε νά φθάσουμε μέ τή χάρη του στόν ἀσφα­λῆ λιμένα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ ὅπου μᾶς ἀναμένει καί ὁ πολιοῦχος μας ἅγιος Ἀντώνιος ἀλλά καί οἱ ἑπτά Μακκαβαῖοι παῖ­δες καί ἡ μητέρα τους, ἡ ἁγία Σο­λο­μονή καί ὁ πνευματικός τους πατήρ Ἐλεάζαρ, πού ἑορτάζουμε καί τι­μοῦμε ἀπόψε ἐδῶ στόν ναό μας μαζί μέ τόν τίμιο Σταυρό.

Ἄς ἐπικαλεσθοῦμε τή χάρη τους καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θά τούς ἔχουμε συμπαραστάτες στόν ἀγώνα τόν ὁποῖο κάνει καθημερινά ὁ καθένας μας, ἕναν ἀγώνα ὁ ὁποῖος ὁπωσδήποτε ἔχει πειρασμούς καί δυσκολίες· ἀλλά τίποτε μπροστά στή δύναμη τοῦ Σταυροῦ καί στήν χάρη τῶν ἁγίων δέν μπορεῖ νά ὑπερισχύσει. Ἄς ἔχουμε τήν εὐλογία καί τή χάρη τους. Ἀμήν.