Παράκληση της Παναγίας από τον Βεροίας Παντελεήμονα

Ο Σεβασμιώτατος Βεροίας  στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ὡς τεῖχος καταφυγῆς κεκτή­με­θα καί ψυχῶν σε παντελῆ σωτη­ρίαν», ψάλαμε πρίν ἀπό λίγo σέ ἕνα ἀπό τά τροπάρια τοῦ Μικροῦ Παρακλητικοῦ Κανό­νος πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Παναγία Μητέρα μας, στήν ὁποία εἶναι ἀφιε­ρωμένες ὅ­λες αὐτές οἱ ἡμέρες τοῦ Δεκα­πε­νταυ­γούστου, oἱ ἡμέ­ρες πού μᾶς προετοι­μ­ά­ζουν γιά νά ἑορτάσουμε τή μεγάλη ἑορ­τή τῆς Κοιμήσεως καί τῆς εἰς οὐρανούς ἐνδόξου Μεταστά­σεώς της.

Καί ἐκφράσαμε μαζί μέ τόν ἱερό ὑμνογράφο τήν πίστη καί τήν ἐμ­πι­στοσύνη μας πρός τήν Πανα­γία Μητέρα τοῦ Κυρίου καί μητέρα μας, τήν πίστη καί τήν ἐμπι­στο­σύ­νη μας γιά τήν προστασία καί τή σωτηρία πού μᾶς παρέχει.

«Ὡς τεῖχος καταφυγῆς κεκτή­με­θα καί ψυχῶν σε παντελῆ σωτη­ρίαν».

Πρίν ἀπό αἰῶνες οἱ πατέρες μας οἰκοδομοῦσαν τείχη καί κάστρα γιά νά προφυλαχθοῦν ἀπό τούς ἐχθρούς πού τούς ἀπει­λοῦσαν, γιά νά προφυλαχθοῦν ἀπό ὅλους ἐκεί­νους τούς ἐπιδρο­μεῖς καί τούς πει­ρατές πού ὑπέ­βλε­­παν τή γῆ τους καί ἐποφθαλ­μι­οῦ­σαν τά ἀγαθά πού μέ κόπο εἶχαν συγκεντρώσει, ἀλλά καί γιά νά προ­φυλάξουν τούς ἑαυτούς καί τίς οἰκογένειές τους ἀπό τούς κιν­δύ­νους πού διέτρεχαν ζώντας ἀπρο­στάτευτοι ἀπό τήν μανία τῶν ἐπι­βούλων.

Στήν προστασία πού προσέφερε τό τεῖχος ἀναζητοῦσαν οἱ ἄνθρω­ποι τή σωτηρία τους ἀπό τίς ἐπι­θέσεις τῶν πολεμίων, καί ἐκεῖ κα­τέφευγαν πάντοτε στίς δύ­σκο­λες ὧρες τῶν ἐπιθέσεων καί τοῦ πο­λέμου. Καί δέν ἦταν λίγες οἱ φο­ρές πού οἱ πατέρες μας περιέφεραν τήν εἰ­κόνα τῆς Παναγίας στά τεί­χη τῆς Κωνσταντινουπόλεως, προ­­­κειμέ­νου νά τούς προστατεύ­σει ἀπό τίς ἐπιθέ­σεις καί τίς πο­λι­ορ­κίες τῶν βαρβά­ρων, καί ἐκεί­νη μέ θαυμα­στό πάντοτε τρόπο τούς ἔσωζε.

Ὅμως ὁ ἱερός ὑ­μνογράφος δέν ἀναφέρεται ἐδῶ μόνο στήν προ­στα­σία πού προσ­φέ­ρει ἡ Παναγία μας ἀπό τούς ὁρα­τούς ἐχθρούς· ἀναφέρεται καί στήν προστασία πού μᾶς προσ­φέ­ρει ἀπό τούς ἀο­ρά­τους ἐχθρούς, ἀπό ὅλα τά λυπηρά καί δυσάρεστα πού μᾶς ἐπιφυ­λάσ­σει ἡ ζωή καί ὁ κόσμος, ἀπό τίς προσβολές τοῦ πο­νηροῦ καί τίς ἐπιθέσεις τῆς ἁμαρ­τίας καί τῆς ἀν­θρωπίνης κα­κίας.

Διότι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εἶναι ἐκείνη ἡ ὁποία μέ τίς πρεσβεῖες της στόν Υἱό της καί τίς σωτήριες ἐπεμ­βάσεις της εἶναι σέ θέση νά ἀπο­τρέψει τίς ἐπιθέσεις τοῦ δια­βό­λου ἐναντίον μας· εἶναι ἐκείνη πού μέ τή χάρη της μπορεῖ νά ἀμ­βλύνει τήν ἔνταση τοῦ πειρασμοῦ· εἶναι ἐκείνη πού μέ τή μητρική της ἀγάπη μπορεῖ νά ἁπαλύνει τή θλίψη καί τόν πόνο πού μᾶς προ­καλοῦν οἱ ἀσθένειες καί οἱ δοκι­μασίες τῆς ζωῆς· εἶναι ἐκείνη πού μέ τή χάρη της μπορεῖ νά μᾶς προ­στατεύσει ἀπό κινδύνους καί ἀσθέ­νειες πού μᾶς ἀπειλοῦν, ὅπως καί ἀπό τήν παν­δημία πού ἀπειλεῖ τούς τελευταί­ους μῆνες καί τήν πατρίδα μας καί ὅλο τόν κόσμο.

Καί ἐάν τό τεῖχος πού κατα­σκευ­ά­­ζουμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι μπο­ρεῖ νά μᾶς προ­στα­τεύει ἀπό κάποιους κινδύνους καί ἀποτελεῖ γι᾽ αὐτό τό καταφύγιό μας στίς δύσκολες ὧ­ρες, ἡ Παναγία μας μᾶς προσ­φέ­ρει ἀκόμη ἀποτελεσματι­κό­τερη προ­στασία ἀπό ὅ,τι καί ἐάν στρέ­φε­ται ἐναντίον μας.

Καί ἐάν οἱ ἄνθρωποι καταφεύ­γου­με μέσα στό τεῖχος γιά νά προ­στα­τευθοῦμε ἀπό τά βέλη τοῦ ἐ­χθροῦ, πολύ περισσότερο θά πρέ­πει νά καταφεύγουμε στό πνευμα­τι­κό τεῖχος τό ὁποῖο εἶναι γιά μᾶς ἡ Παναγία μας, γιά νά ἀποφεύ­γου­με τά πεπυρωμένα βέλη τοῦ πονη­ροῦ, ὥστε νά παραμένουμε πά­ντο­τε σῶοι καί ἀσφαλεῖς ἀπό τίς προσ­βολές του.

Καί ἐάν τά τείχη πού ὑψώνουμε ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι μᾶς ἐξασφαλί­ζουν τή ζωή καί τά ὑλικά ἀγαθά μας, τό πνευματικό τεῖχος πού μᾶς προσφέρει μέ τήν παρουσία της στή ζωή μας ἡ Πα­ναγία μας μᾶς ἐξασφαλίζει τή σω­τηρία μας, μᾶς χαρίζει τήν αἰώ­νια ζωή κοντά στόν Υἱό της, μᾶς χαρίζει τά αἰώ­νια ἀγαθά πού ἑτοί­μασε ὁ Θεός «τοῖς ἀγαπῶσιν αὐ­τόν».

Γι᾽ αὐτό ἄς ἀξιο­ποι­­ήσουμε τήν δυ­νατότητα πού μᾶς προσφέρει ἡ Παναγία μας, ἄς ἀξιοποιήσουμε τήν εὐκαιρία πού μᾶς προσφέρουν οἱ καθημερινές Παρακλήσεις τοῦ Δε­καπενταυγούστου καί ἄς προσ­φεύ­­γουμε στήν Κυρία Θεοτόκο, τήν Παναγία μας. Ἄς τήν παρακαλοῦμε ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μας νά εἶναι καί γιά μᾶς καί γιά τήν πατρίδα μας τεῖχος ἰσχυρό καί ἀπρόσβλητο τόσο ἀπό τούς ὁρα­τούς ὅσο καί ἀπό τούς ἀορά­τους ἐχθρούς πού μᾶς ἐπιτίθενται καί μᾶς πο­λιορ­κοῦν. Ἄς προσφεύ­γουμε στήν Πα­ναγία μας μέ πίστη καί ἐμπι­στο­σύνη καί κυρίως ἄς ὑπακούουμε στή σωτήρια μητρική συμβουλή καί παρότρυνση της, τήν ὁποία μᾶς δίδει καί μέ τούς λόγους της ἀλλά κυρίως μέ τή ζωή της. Καί αὐτή δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν ὑπακοή στόν Υἱό της καί στό θέλημά του.

Ἄν ἀγωνιζόμεθα νά ρυθμίζουμε σύμφωνα μέ αὐτό τή ζωή μας, τότε ἡ Παναγία μας θά μᾶς προστατεύει καί θά δέεται στόν Κύ­ριό μας καί Υἱό της γιά τή σω­τηρία μας ἀπό παντός κακοῦ καί ἀπό πάσης ἐπηρείας ὅλων ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἀπε­ι­λοῦν καί τή ζωή μας καί πολύ περισσότερο τήν ψυχή μας καί τή σωτηρία μας.