Παράκληση της Θεοτόκου στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά
Με την αρμόζουσα θρησκευτική ευλάβεια τελέστηκε η Παράκληση της Θεοτόκου στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά.
Την Δευτέρα 12 Αυγούστου το απόγευμα, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Θεοτόκου και κήρυξε το θείο λόγο στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Βεροίας:
«Ἀκατανόητον θαῦμα πῶς γαλουχεῖς τόν Δεσπότην».
Αὐτούς τούς λόγους τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου ἐπαναλάβαμε καί ἐμεῖς πρό ὀλίγου κατακλείοντας τήν τελευταία Μικρή Παράκληση πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκου τοῦ φετινοῦ Δεκαπενταυγούστου.
Καί μαζί μέ τόν θαυμασμό μας γιά ὅλα τά μεγάλα καί θαυμάσια τά ὁποῖα συνδέονται μέ τό ἱερό πρόσωπο τῆς Παναγίας Μητέρας μας τῆς ἐκφράσαμε τήν εὐγνωμοσύνη καί τήν ἀγάπη μας γιά ὅσα μᾶς χαρίζει ἀλλά καί γιατί μᾶς ἀξίωσε καί φέτος νά τῆς ψάλλουμε κάθε ἀπόγευμα, ὅλες αὐτές τίς ἡμέρες πού εἶναι ἀφιερωμένες στή χάρη της, ὕμνους δοξολογίας καί εὐχαριστίας ἐνώπιον τῆς ἱερᾶς της εἰκόνος καί νά τῆς ἐμπιστευθοῦμε τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας.
Ἀπόψε ὅμως εἴχαμε τήν ἰδιαίτερη εὐλογία νά ψάλουμε τήν ἱερά Παράκλησή της ἐδῶ στόν οἶκο της, στό ἱερό κατοικητήριό της, στό Ἱερό Προσκύνημα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, ἐνώπιον τῆς ἱστορικῆς καί θαυματουργοῦ εἰκόνος της, τῆς «ἱστορηθείσης ὑπό τοῦ ἀποστόλου Λουκᾶ», ἐνώπιον τῆς εἰκόνος στήν ὁποία γιά αἰῶνες οἱ πατέρες μας ἐναπέθεταν τά ἄνθη τῆς εὐλαβείας τους καί τά μῦρα τῶν προσευχῶν τους στήν παλαίφατη Μονή τοῦ Ὄρους Μελᾶ.
Ἐνώπιον αὐτῆς τῆς σεπτῆς εἰκόνος, πού ἡ χάρη τῆς Παναγίας θέλησε νά μεταφερθεῖ μέ θαυμαστό τρόπο ἀπό τήν Ἀθήνα στό ὄρος Μελᾶ τοῦ Πόντου, γιά νά εἶναι ἐκεῖ φύλακας καί προστάτις τοῦ Ἑλληνισμοῦ, οἱ πατέρες μας δέν ἐξέφραζαν μόνο τήν ἀπορία τους γιά ὅσα θαύματα ἀφοροῦν τή ζωή τῆς Παναγίας μας, ὅπως ποιητικά περιγράφει ὁ ἱερός ὑμνογράφος λέγοντας «ἀκατανόητον θαῦμα πῶς γαλουχεῖς τόν Δεσπότην», ἀλλά καί γιά τά ἀπειράριθμα θαύματα τῆς προστασίας τῆς Παναγίας μας τά ὁποῖα ζοῦσαν οἱ ἴδιοι οἱ πατέρες μας καί οἱ οἰκογένειές τους.
Ὅμως καί πάλι δέν εἶναι μόνο αὐτά τά παράδοξα στή ζωή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, γιατί ὅλη ἡ ζωή καί ἡ παρουσία τῆς Παναγίας μας εἶναι ἕνα θαῦμα. Θαῦμα ἡ γέννησή της. Θαῦμα ἡ παραμονή της στά Ἅγια τῶν Ἁγίων. Θαῦμα ἡ ἐκ Πνεύματος ἁγίου κυοφορία της. Θαῦμα ἡ ἔνδοξος εἰς οὐρανούς μετάστασή της. Θαῦμα ἡ διαρκής ἐπέμβασή της στή ζωή τῶν πιστῶν.
Καί δέν εἶναι παράδοξα ὅλα αὐτά τά θαύματα, γιατί ἕνα θαῦμα εἶναι τό κάθε ἔργο τοῦ Θεοῦ. Θαῦμα εἶναι τό κάθε τι πού μπορεῖ νά κάνει ὅποιος πιστεύει στόν Θεό μέ τή δύναμή του καί μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματός του. «Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ τά ἔργα ἅ ἐγώ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει καί μείζονα τούτων ποιήσει», ὑπόσχεται ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Καί ἡ Παναγία μας ἦταν κατ᾽ἐξοχήν ἄνθρωπος τῆς πίστεως. Ὅλη της ἡ ζωή ἦταν ἀπόδειξη τῆς μεγάλης πίστεώς της στόν Θεό, γι᾽αὐτό καί ἀξιώθηκε τόση χάρη. Γι᾽αὐτό καί ἀξιώθηκε ὄχι μόνο νά ζήσει μέσα στό θαῦμα τοῦ σχεδίου τῆς θείας οἰκονομίας γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ὄχι μόνο νά δανείσει τήν ἀνθρώπινη σάρκα στόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ καί νά κρατήσει στή μητρική της ἀγκάλη τόν ἀχώρητο Θεό, ἀλλά καί νά γίνει ἡ ἴδια καί οἱ ἱερές της εἰκόνες πηγές ἀκενώτων ἰαμάτων καί θαυμάτων.
Καί μπορεῖ ἐμεῖς οἱ χοϊκοί ἄνθρωποι νά μήν ἐννοοῦμε τά ἀμέτρητα καί ἀκατανόητα θαύματα τῆς Παναγίας μας, ὅπως ψάλαμε καί προηγουμένως, γιατί ὑπερβαίνουν τήν ἀνθρώπινη λογική, θά πρέπει ὅμως νά προσπαθήσουμε νά τά προσεγγίσουμε μέ τήν πίστη. Νά τά προσεγγίσουμε μέ τήν πίστη πού εἶχαν οἱ πατέρες μας, γι᾽αὐτό καί περιέβαλαν μέ τόση ἀγάπη καί τόσο σεβασμό τήν Παναγία μητέρα μας. Γι᾽αὐτό μοιραζόταν μαζί της καί τά χαρμόσυνα καί τά λυπηρά γεγονότα τῆς ζωῆς τους. Γι᾽αὐτό καί ἀνηφόριζαν γιά αἰῶνες στό μοναστήρι της γιά νά τῆς ἐμπιστευθοῦν τίς ἀνάγκες τους, γιά νά τῆς μιλήσουν γιά τά προβλήματά τους, ἀλλά καί γιά νά τήν εὐχαριστήσουν γιά τά θαύματα πού ἐπιτελοῦσε γιά χάρη τους. Γιατί ἡ Παναγία μας δέν παύει ποτέ νά θαυματουργεῖγιά χάρη τῶν πιστῶν της τέκνων. Δέν παύει ποτέ νά θαυματουργεῖγιά χάρη ὅσων ζητοῦν τή μεσιτεία καί τή βοήθειά της.
Καί εἶναι θαῦμα τῆς Παναγίας μας ἡ παρουσία τῆς θαυματουργοῦ καί ἱστορικῆς της εἰκόνος ἀπό τό μοναστήρι τοῦ ὄρους Μελᾶ στήν Τραπεζοῦντα ἐδῶ στή Μακεδονία μας, στίς πλαγιές τοῦ Βερμίου, ὅπου ἦρθε γιά νά συντοφεύει καί νά προστατεύει τά παιδιά της, τούς Ποντίους ὅπου γῆς, πού συρρέουν καί αὐτοί μέ κάθε τρόπο θέλοντας νά τῆς δείξουν τήν εὐγνωμοσύνη καί τήν ἀγάπη τους, ἀλλά καί ὅλους τούς Μακεδόνες καί ὅλους τούς Ἕλληνες.
Εἶναι θαῦμα τῆς Παναγίας ὅτι ὁ Ποντιακός Ἑλληνισμός ἑκατό χρόνια μετά τόν ξερριζωμό καί τή Γενοκτονία, πού τιμοῦμε φέτος, δέν ξεχνᾶ οὔτε τήν ἱστορία καί τόν πολιτισμό του, δέν ξεχνᾶ οὔτε τά δίκαιά του καί ἀγωνίζεται γι᾽αὐτά.
Καί ἐλπίζουμε καί προσευχόμεθα ἡ Παναγία μας νά κάνει καί σέ αὐτή τήν περίπτωση τό θαῦμα της καί νά δικαιώσει τόν Ποντιακό Ἑλληνισμό. Καί θά τό κάνει, ἀρκεῖ ἐμεῖς νά μένουμε πιστοί στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, νά μένουμε ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι στήν πίστη μας στόν Υἱό της καί νά ζητοῦμε πάντοτε ἑνωμένοι καί μέ ἐμπιστοσύνη καί ταπείνωση τή βοήθεια καί τή μεσιτεία της.
