Παραμονή Θεοφανείων στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Βεροίας
Την Παρασκευή 5 Ιανουαρίου, παραμονή της εορτής των Θεοφανείων του Κυρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Βεροίας. Μετά τη Θεία Λειτουργία, τελέσθηκε η Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Βεροίας στην Θεία Λειτουργία :
«Ἐν γάρ τῷ ἡμῶν παραπτώματι γενόμενος ἄνθρωπος, τήν ἡμῶν κάθαρσιν καθαίρεται ἐν τῷ Ἰορδάνῃ, ὁ μόνος καθαρός καίἀκήρατος». Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες ἑορτάσαμε τό μεγάλο καί κοσμοσωτήριο γεγονός τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως. Εἴδαμε τόν Χριστό νάγεννᾶται στό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, νά γίνεται ἄνθρωπος, «ἵνα Θεόν τόν Ἀδάμ ἀπεργάσηται», γιά νά ἀποκαταστήσειμέ τήν ὑπακοή του στό σχέδιο τοῦ Θεοῦ τόν ἄνθρωπο, πού μέ τήν παρακοή του εἶχε ἀπομακρυνθεῖ ἀπό αὐτόν. Καί σήμερα βλέπουμε τόν Χριστό νά ἔρχεται στόν Ἰορδάνη γιά νά λάβει τό βάπτισμα, γιά νά προετοιμάσει μέ τή δική τουβάπτιση τή δική μας κάθαρση ἀπό τήν ἁμαρτία, γιά νά ἁγιάσει μέ τήν «τῆς ὑπερουσίου Τριάδος ἐνέργεια» τό ὕδωρ τῆςβαπτίσεως, αὐτό πού θά καθαρίσει καί ἐμᾶς ἀπό τίς ἁμαρτίες μας.
Τόν βλέπουμε νά εἰσέρχεται στά ὕδατα τοῦ Ἰορδάνη γιά νά καθαρίσει μέ τή δική του καθαρότητα τούς ρύπους τῆς δικῆς μαςἁμαρτίας καί νά μᾶς προετοιμάσει γιά νά λάβουμε τή χάρη τῆς Παναγίας Τριάδος πού ἐμφανίζεται κατά τή βάπτιση καίφωτίζει τόν κόσμο.
Ἡ πορεία τοῦ Χριστοῦ ἀπό τή φάτνη τῆς Βηθλεέμ στά ρεῖθρα τοῦ Ἰορδάνη καί ἡ βάπτισή του δέν εἶναι ἁπλά γεγονότα χωρίςνόημα καί συμβολισμό. Ὁ Χριστός μᾶς δείχνει μέ τή δική του πορεία τόν δρόμο πού θά πρέπει νά ἀκολουθήσουμε καί ἐμεῖς,ἐάν θέλουμε νά ὠφεληθοῦμε πνευματικά ἀπό τά γεγονότα πού ἑορτάσαμε αὐτές τίς ἡμέρες καί ἐάν θέλουμε νάοἰκειοποιηθοῦμε τή σωτηρία πού μᾶς προσφέρει μέσα ἀπό τό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας πού ἑτοίμασε γιά μᾶς.
Καί ποιά εἶναι ἡ πορεία αὐτή πού ἔκανε ὁ Χριστός καί καλούμεθα νά ἀκολουθήσουμε καί ἐμεῖς;
Ἡ ἀφετηρία της εἶναι, ἀδελφοί μου, ἡ ταπείνωση. Ὁ Χριστός «ἐταπείνωσεν ἑαυτόν μορφήν δούλου λαβών», λέγει ὁἀπόστολος Παῦλος. Ταπείνωσε τόν ἑαυτό του κρύβοντας τή θεία του φύση κάτω ἀπό τή χοϊκή, τήν ἀνθρώπινη φύση, καί ἀκόμηταπείνωσε τόν ἑαυτό του κλίνοντας τήν κεφαλή του καί δεχόμενος νά βαπτισθεῖ ἀπό τό πλάσμα του, ἀπό τόν τίμιο Πρόδρομο.
Ἡ ταπείνωση, λοιπόν, εἶναι ἡ ἀρχή καί τῆς δικῆς μας πορείας πρός τή σωτηρία μας. Χωρίς αὐτή δέν μποροῦμε νά φθάσουμεστήν κάθαρση τοῦ ἑαυτοῦ μας μέ τό βάπτισμα, τό ὁποῖο εἶναι τό δεύτερo βῆμα τῆς πορείας μας πρός τή σωτηρία, οὔτε νάδεχθοῦμε τήν κάθαρση πού προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας μέ τά ἱερά μυστήριά της, καί κυρίως μέ τό μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως καί τίς ἁγιαστικές της πράξεις. Χωρίς τήν ταπείνωση δέν μποροῦμε ἀκόμη νά δεχθοῦμε τή χάρη πού μεταδίδεταικαί διά τῆς μεταλήψεως τοῦ Μεγάλου Ἁγιασμοῦ, τόν ὁποῖο τελοῦμε, ἀλλά οὔτε καί τόν φωτισμό πού προσφέρει ἡ Ἐκκλησίαμας, ἐπικαλούμενη τήν ἐπιφοίτηση τοῦ Παναγίου Πνεύματος, γιά τόν καθαγιασμό τοῦ ὕδατος τοῦ Ἁγιασμοῦ.
Ἡ φανέρωση τῆς Ἁγίας Τριάδος στά ὕδατα τοῦ Ἰορδάνου μέ τόν Θεό-Πατέρα νά ἐπιβεβαιώνει τήν ταυτότητα τοῦ Υἱοῦ καίΛόγου του πού βαπτίζεται «ἐν δούλου μορφῇ», καί τό Πνεῦμα τό Ἅγιο νά ὑπερίπταται «ἐν εἴδει περιστερᾶς», ὑποδηλώνει ὅτι τότρίτο βῆμα τῆς πνευματικῆς μας πορείας πού εἶναι ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἡ μετοχή μας στό μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδοςκαί ἡ ὀρθή πίστη μας σέ αὐτό, ἐπιτυγχάνεται μόνο μέσω τῆς καθάρσεως τῆς ψυχῆς μας, μέσω τῆς νεκρώσεως τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου διά τῆς μετανοίας καί τῆς μετοχῆς μας στό λουτρό τῆς παλιγγενεσίας, δηλαδή στό μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως,τό ὁποῖο ἀποτελεῖ τό δεύτερο καί ἐπαναλαμβανόμενο βάπτισμα στό ὁποῖο μποροῦμε καί πρέπει νά μετέχουμε γιά νάκαθαριζόμασθε ἀπό τούς ρύπους καί τίς κηλίδες τῆς ἁμαρτίας. Δέν εἶναι ἄλλωστε τυχαῖο ἤ συμπτωματικό ὅτι ὁ Χριστόςμακαρίζει τούς καθαρούς τῇ καρδίᾳ, τούς καθαρούς ἀπό τήν ἁμαρτία, γιατί αὐτοί θά ἀξιωθοῦν νά δοῦν τόν Θεό. Καί αὐτός ὁ μακαρισμός δέν ἀναφέρεται μόνο στό μέλλον, ὅπου βεβαίως οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ θά δοῦν τόν Θεό σέ ὅλη τή δόξα του καί σέ ὅλοτου τό μεγαλεῖο, ἀλλά ἀναφέρεται καί σέ αὐτήν τή ζωή, κατά τήν ὁποία ὅσοι φροντίζουν νά καθαίρουν τήν ψυχή τους μέ τά μέσαπού θέτει στή διάθεσή μας ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, αὐτοί μποροῦν νά διακρίνουν καλύτερα καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά τόκατανοήσουν, ἀλλά καί νά αἰσθανθοῦν τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στή ζωή τους.
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, καθώς προετοιμαζόμασθε γιά νά ἑορτάσουμε αὔριο τή μεγάλη δεσποτική ἑορτή τῶν Θεοφανείων,καθώς προετοιμαζόμασθε γιά νά δοῦμε τόν Χριστό νά κλίνει ἐνώπιον τοῦ Προδρόμου τόν αὐχένα γιά τή δική μας σωτηρία καίνά ἀκούσουμε τή φωνή τοῦ Θεοῦ νά μᾶς παρουσιάζει τόν ἀγαπητό του Υἱό, ἄς ἀποφασίσουμε νά ἀκολουθήσουμε καί ἐμεῖςτόν δρόμο πού μᾶς ὑπέδειξε γιά τή δική μας σωτηρία. Ἄς κάνουμε μέ τήν ταπείνωσή μας τό πρῶτο βῆμα γιά τήν κάθαρσή μας γιάνά ἀξιωθοῦμε νά γίνουμε μέτοχοι τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἁγιασμοῦ πού διά τῆς παρουσίας του μᾶς προσφέρει.
