Πειραιώς Σεραφείμ: Ας ηχήσουν κώδωνες κινδύνου στις οικογένειες
Πλούσιο νοημάτων για τη σημαντικότητα της οικογένειας το κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ «Σήμερα που βλέπουμε όλα αυτά γύρω μας και αισθανόμεθα φρίκη, αληθινή φρίκη για τα τόσα εγκλήματα, για την τόση ευκολία με την οποία αφαιρούν την ζωή των συνανθρώπων τους ακόμη και τον γεννητόρων τους οι άνθρωποι, για την τόση αναίδεια, ασέβεια, θρασύτητα, ψευδολογία, σπερμολογία, φαντασιοπληξία, σεναριολογία για τα τόσα τερατουργήματα που γίνονται… το πρόβλημα εστιάζεται ακριβώς σε αυτό το γεγονός: ότι οικογένεια, αυτό το πρωταρχικό κύτταρο της ζωής, έχει αλλοιωθεί επικίνδυνα», τόνισε από του άμβωνος ο Ποιμενάρχης.
Συνεχίζοντας ο Σεβασμιώτατος Πειραιώς την αναφορά του στην σημερινή εποχή επεσήμανε: Έπαψαν οι άνθρωποι να έχουν καρτερία και υπομονή. Έπαυσαν να αυξάνουν εν υπομονή τους θησαυρούς της αγάπης τους». Εύκολα «γκρεμίζουν τις εστίες τους και οδηγούν τα παιδιά τους στην ψυχασθένεια, στην παράνοια, στην αλλοτρίωση και τελικά στο έγκλημα», σημείωσε ο Σεβασμιωτατος υπογραμμίζοντας την άμεση ανάγκη να βρούμε και πάλι τον αληθινό βηματισμό μας, «να στρέψουμε την προσοχή μας στις Άγιες μητέρες και στους Αγίους πατέρες». «Ας ηχήσουν οι κώδωνες κινδύνου στις οικογένειές. Ας γίνουν οι οικογένειες φυτώρια αγιότητος», συμπλήρωσε.
Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση της Μητρόπολης Πειραιώς
Με κάθε εκκλησιαστική τάξη και σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται από τις αρμόδιες υγειονομικές υπηρεσίες, τελέστηκε φέτος η μνήμη του Αγίου Ελευθερίου και της μητέρας του Ανθίας στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου Καμινίων της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Στις Ιερές Ακολουθίες προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ, ο οποίος κήρυξε το Θείο Λόγο τόσο κατά την Ακολουθία του Εσπερινού, όσο και κατά την σημερινή τέλεση της Θείας Λειτουργίας.
«Τιμώντας τους Αγίους αυτούς μάρτυρες της πίστεως τιμούμε τον Κύριό μας Ιησού» ο οποίος έγινε άνθρωπος «για να μάς χαρίσει ακριβώς αυτή την υπέρβαση και την αθάνατη προοπτική, αυτή την μεγαλειώδη ανθρώπινη έκφραση ελευθερίας, αξιοπρέπειας, δυνάμεως, κατανοήσεως του κόσμου και αληθούς και πλήρους στοχοθεσίας», είπε αρχικά ο Σεβασμιώτατος απεθυνομενος στους πιστούς κατά την διάρκεια του Εσπερινού.
«Τιμούμε δύο πρόσωπα της πολιάς αρχαιότητος. Προσέρχονται στην ευχαριστιακή μας κοινότητα από τις αυγές της πίστεως, από τους ματωμένους πρώτους αιώνες των διωγμών και των θλίψεων της Εκκλησίας, από τις Εκκλησίες των κατακομβών και ιδιαίτερα από την μεγαλώνυμη Εκκλησία της Ρώμης» είπε ο Σεβασμιώτατος αναφέροντας στοιχεία από τον βίο και το μαρτύριο των Αγίων Ελευθερίου και Ανθίας.
«Αναδείχθηκε, παρά το νεαρόν της ηλικίας του, ανεπανάληπτος πνευματικός φωστήρας και τηλευγέστατος φάρος Χριστού και αληθείας σε μία σκληρή και βάναυση εποχή της ειδωλολατρίας και της ειδωλομανίας» επεσήμανε, υπογραμμίζοντας παράλληλα πως «αυτόν τον ήρωα της Εκκλησίας σε μία δύσκολη περίοδο της πανδημίας και της αλλοτριώσεως της εποχής μας προβάλλει διαχρονικά η Εκκλησία και μεγαλύνει και γεραίρει… και ο πανίερος αυτός Ναός εδώ στα ευλαβικά Καμίνια του Πειραιά μας, χτίστηκε με τον κόπο, με την αγάπη και την πιστότητα των ευσεβών αδερφών που κατοικούν και ευλογούν αυτή την περιοχή της Πειραϊκής χερσονήσου».
Αναφέροντας πως «τιμούμε έναν ήρωα, έναν μάρτυρα, έναν Επίσκοπο της πρώτης Εκκλησίας που κατέδειξε ακριβώς σε όλους εμάς ένα αληθινό και ανεπανάληπτο οδοδιάγραμμα ζωής», επεσήμανε ότι, σε αυτή τη δύσκολη εποχή ο Άγιος Ελευθέριος «μάς χαρίζει δρόμο, οδό για να πορευθούμε, για να ερμηνεύσουμε την αθλιότητα του βίου, για να κατανοήσουμε την φθαρτότητά μας, αλλά μετ’ αυτό και την αιωνιότητά μας, γιατί ο αληθινός Θεός μας χάρισε ακριβώς διά του Σταυρού Του, την Ανάσταση».
«Αυτό που καταπλήσσει την ώρα τούτη είναι το γεγονός ότι, ο νεαρός Ελευθέριος, ένας απαλός νέος των δεκαπέντε μόλις ετών εισήλθε στην διακονία της Εκκλησίας και στα δεκαοκτώ της Ιερωσύνης και στα είκοσι ανέλαβε την διαποίμανση μιας ολοκλήρου επαρχία και έγινε ποιμένας και διδάσκαλος» είπε σε άλλο σημείο του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος διερωτώμενος: «Πώς κατόρθωσε όλα αυτά; Πώς κατόρθωσε την αφοβία μπροστά στην εξουσία της Ρώμης;».
«Την απάντηση σε αυτό» υπογράμμισε, «μάς την προσφέρει η Αγία και υπέροχη μητέρα του η Ανθία, αυτή η ευλογημένη γυναίκα η οποία γαλούχησέ τον υιόν της με τα ζώπυρα της πίστεως. Να λοιπόν η απάντηση: γιατί αληθινά επέτυχε των επαγγελιών» και 18 αιώνες τώρα τον τιμούμε όχι ως νεκρό αλλά ως ζώντα.
Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος αναφερόμενος στην σημαντικότητα της οικογένειας υπογράμμισε με έμφαση: «Η οικογένεια, η αληθινή οικογένεια και όχι το ξενοδοχείο ευκαιρίας που έχει καταντήσει σήμερα, είναι ‘’κατ΄ οίκον Εκκλησία’’ και μέσα σε αυτή πραγματώνεται και ιερουργείται το μυστήριο της ζωής και της δημιουργίας, γιατί Αγία Τράπεζα είναι η κάθε μητέρα και Ιερεύς ο κάθε πατέρας, και μέσα στο σπιτικό όπου καίει το καντήλι της πίστεως και αναδεύει η φλόγα της αλήθειας, της εις Χριστόν αγάπης, πραγματώνεται ένα τέτοιο θαύμα. Ο άνθρωπος γίνεται συνδημιουργός με τον Θεό και από την ένωση του ανδρός και της γυναικός δημιουργούνται μαζί με τον Θεό αιώνια πρόσωπα. Πρόσωπα που αρχίζουν εδώ, αλλά που δεν θα τελειώσουν ποτέ γιατί θα ζήσουν με τον Θεόν και εν τω Θεώ».
Συνεχίζοντας την αναφορά του στην σημερινή εποχή επεσήμανε: «Σήμερα που βλέπουμε όλα αυτά γύρω μας και αισθανόμεθα φρίκη, αληθινή φρίκη για τα τόσα εγκλήματα, για την τόση ευκολία με την οποία αφαιρούν την ζωή των συνανθρώπων τους ακόμη και τον γεννητόρων τους οι άνθρωποι, για την τόση αναίδεια, ασέβεια, θρασύτητα, ψευδολογία, σπερμολογία, φαντασιοπληξία, σεναριολογία για τα τόσα τερατουργήματα που γίνονται… το πρόβλημα εστιάζεται ακριβώς σε αυτό το γεγονός: ότι οικογένεια, αυτό το πρωταρχικό κύτταρο της ζωής, έχει αλλοιωθεί επικίνδυνα. Έπαψαν οι άνθρωποι να έχουν καρτερία και υπομονή. Έπαυσαν να αυξάνουν εν υπομονή τους θησαυρούς της αγάπης τους». Εύκολα «γκρεμίζουν τις εστίες τους και οδηγούν τα παιδιά τους στην ψυχασθένεια, στην παράνοια, στην αλλοτρίωση και τελικά στο έγκλημα», σημείωσε ο Σεβασμιωτατος υπογραμμίζοντας την άμεση ανάγκη να βρούμε και πάλι τον αληθινό βηματισμό μας, «να στρέψουμε την προσοχή μας στις Άγιες μητέρες και στους Αγίους πατέρες». «Ας ηχήσουν οι κώδωνες κινδύνου στις οικογένειές. Ας γίνουν οι οικογένειες φυτώρια αγιότητος», συμπλήρωσε.
«Εκείνο που είναι πρώτιστο είναι το ήθος, η πίστις, η αιώνια προοπτική του ανθρώπου, το ακατάβλητο σθένος του να σέβεται το σώμα του και τις λειτουργίες του σώματός του, του να θεωρεί τον εαυτό του Ναό του Αγίου Πνεύματος, του να εμπνεύσουμε στα παιδιά μας ότι είναι Ναοί του Θεού του Ζώντος, ότι μέσα στον κάθε άνθρωπο πραγματώνεται το μυστήριο της ζωής, στο να χαρίσουμε στα παιδιά μας υπόδειγμα» είπε ο Σεβασμιώτατος ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του κατά την διάρκεια του Εσπερινού, σημειώνοντας πως «αυτό που έχει αξία είναι να διδάσκουμε διά του παραδείγματος, διά της συμπεριφοράς, δια του λόγου, δια της μορφής, δια του χαμόγελου, δια της θαλπωρής, δια της στοργής». Ἑπλεόνασε το κακό και αιτία δυστυχώς είναι το γκρέμισμα της οικογενείας».
Σήμερα Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2021 κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ ανέφερε πως «όλο το έργο της Εκκλησίας, όλη η προσπάθεια αυτού του Ιερού Σώματος βρίσκεται επικεντρωμένο στην ομοίωση με το Χριστό».
Τόνισε πως η Εκκλησία, από την γέννησή μας έως το θάνατό μας «αγωνίζεται να μάς καταστήσει πιστά αντίγραφα του Χριστού. Αυτό είναι ο σκοπός της Εκκλησίας, η μεταμόρφωσή μας» είπε συμπληρώνοντας ότι «αυτός είναι ο μεγάλος στόχος, η μεγάλη θέαση, η μεγάλη προσπάθεια που καταβάλλει η Εκκλησία και όλο το πνευματικό της έργο».
«Αυτό το γεγονός γίνεται μέσα στον αγώνα», σημείωσε ο Σεβασμιώτατος και υπογραμμίζοντας ότι ο Θεός σέβεται την ελευθερία όλων μας, τόνισε ότι «Η ζωή για να ομοιάζει με το Θεό, προϋποθέτει αγώνα».
«Όλοι οι Άγιοι βάδισαν αυτόν τον δρόμο της θυσίας και του σταυρού» είπε σε άλλο σημείο του κηρύγματος, αναφέροντας παράλληλα πως δεν ήταν εύκολος ο δρόμος μιας και ότι «ο διωγμός είναι το κύριο στοιχείο γνησιότητος των μαθητών του Χριστού».
Κάνοντας λόγο για την σημερινή δύσκολη πραγματικότητα που βιώνουμε επεσήμανε πως , μπορεί να μην διώκεται σήμερα η πίστη, «αλλά υπάρχει ο διωγμός της συνειδήσεως, υπάρχει το κακό που γίνεται θεσμός δικαίου, που έρχεται να μας προσβάλλει τα ήθη και την ψυχή μας». «Πάντοτε θα διωκόμεθα είτε με το μαρτύριο του αίματος, όπως ο Άγιος Ελευθέριος, είτε με το μαρτύριο της συνειδήσεως».
Αναφέροντας πως ο Άγιος Ελευθέριος σήκωσε τον προσωπικό του Σταυρό και δια της πίστεως έκανε θαυμάσια πράγματα κατά την διακονία του σε μία δύσκολη εποχή πρόσθεσε: «Όταν μοιάσουμε στο Χριστό κάνουμε και τα έργα του Χριστού. Αλλάζουμε τον κόσμο, μεταβάλλουμε τα πάντα, αγιάζουμε τα σύμπαντα. Έτσι θα αλλάξει ο κόσμος. Όχι με ντιρεκτίβες και πολιτικά προγράμματα», αλλά «όταν ο καθένας καταλάβει την ευθύνη του» και την Ευλογία που έχει να αλλάξει όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά και τον κόσμο.
«Σε αυτή τη δύσκολη εποχή καλούμεθα να ομοιάσουμε στον Κύριό μας μέσα από τους πειρασμούς, τις δοκιμασίες, τις πικρίες, τα βάσανα που είναι ο προσωπικός μας Σταυρός. Καλούμεθα να τον σηκώσουμε και με αγάπη και εμείς να βαδίσουμε στο Γολγοθά της θυσίας. Ο καθένας μας να καταθέσει ενώπιον του Χριστού την προσωπική του μετοχή στην θυσία Του και στον Σταυρό Του και να λάμψει με την Ανάσταση του Κυρίου μας» είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος ευχόμενος να έχουμε όλοι «πορεία αγαθή, πορεία γενναία, πορεία αγωνιστική».
