Στην Ακολουθία του Εσπερινού που τελέστηκε, επί τη εορτή του Γενεθλίου του Τιμίου Προδρόμου στον πανηγυρίζοντα Κοιμητηριακό Ναό της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς στο Σχιστό, χοροστάτησε, εχθές, Πέμπτη 23 Ιουνίου 2022 ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ.
Κατά την διάρκεια του κηρύγματός του ο κ. Σεραφείμ. μέσα από τον «εμβληματικό Ναό» στο Κοιμητήριο του Σχιστού «όπου αναπαύονται οι αγαπημένοι μας αδελφοί», όπως χαρακτηριστικά είπε, τόνισε πως «καθώς παρατηρούμε τα αναμμένα καντήλια και βλέπουμε τα πρόσωπα των κεκοιμημένων αδελφών μας», «έχουμε την συνείδηση και την πνευματική διάκριση και της δικής μας πορείας και της δικής μας ανθρωπίνης περιπέτειας». Επεσήμανε πως όλη αυτή η πραγματικότητα που βιώνουμε, εκφράζουμε και ζούμε «είναι ένα μυστήριο, ένα θαύμα. Μία πραγματικότητα που δεν ερμηνεύεται με καμία ιδεολογία και με καμία φιλοσοφική ενόραση. Είναι πραγματικότητα πέρα και έξω από το κατανοητό της ανθρώπινης σκέψης και διάνοιας. Είναι μία κατάσταση την οποία προσεγγίζει μόνο η πίστη και το όραμα».
«Επειδή αυτό το γεγονός μας ξεπερνά, η Εκκλησία μας κηρύσσει ότι δεν πρέπει στη ζωή μας να αισθανόμαστε απογοήτευση, απελπισία και φόβο, αλλά ελπίδα, μετοχή, χαρά εσωτερική και βαθιά πραγματική ενόραση του μεγαλείου το οποίο εκφράζει ο άνθρωπος ως αιώνια προσωπικότητα», πρόσθεσε ο Σεβασμιώτατος, συμπληρώνοντας πως η Εκκλησία μας αυτό το αποδεικνύει «με μύρια θαύματα, με μύριες παρεμβάσεις του Δημιουργού της ζωής».
Σημειώνοντας πως δεν υπάρχει τίποτα στη ζωή αυτή «που να μην ευλογείται από μία θαυμαστή σκοπιμότητα, μία αρμονία και μία σύνθεση που εξαγγέλλουν τη σκέψη και την αγάπη του Δημιουργού», υπογράμμισε: «Η πίστη προϋποθέτει καθαρότητα ζωής, γιατί μόνο ‘’οι καθαροί τη καρδία’’ ‘’τον Θεόν όψονται’’. Η καθαρότητα της ζωής προϋποθέτει αγώνα πνευματικό και ανάπλευση του ποταμού, γιατί η φαυλότητα, η αισχρότητα, η βρωμιά, είναι λεωφόρος, ευθεία οδός που τρέχει ο άνθρωπος με χιλιόμετρα πολλά. Η ανάπλευση του ποταμού όμως και ο ηθικός βίος, προϋποθέτουν ανηφορικό δρόμο. Μονοπάτι που ανεβαίνει και αγκομαχάει ο αγωνιστής. Είναι η οδός σκληρή, τεθλιμμένη, αλλά οδηγεί στη ζωή και το φως, ενώ η άλλη στο σκοτάδι και την ατέρμονη δυστυχία».
Αυτό εξαγγέλλει σήμερα ο Βαπτιστής Ιωάννης και πάλι, «όχι με έναν απλό λόγο, αλλά με ένα βίωμα τριάντα χρόνων», τόνισε στην συνέχεια του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος, λέγοντας πως ο Τίμιος Πρόδρομος «τριάντα χρόνια διακονεί το λόγο του Θεού και ετοιμάζει την οδό του Κυρίου. Στην έρημο του Ιορδάνου Βαπτίζει, κηρύσσοντας μετάνοια». «Μέσα στην έρημο πραγματώνει αυτό για το οποίο πλάστηκε ο άνθρωπος: να γίνει κατά χάριν Θεός», ανέφερε, υπογραμμίζοντας με έμφαση πως αυτό το μήνυμα τελειώνει «με το αίμα του μαρτυρίου, γιατί ο Πρόδρομος και Βαπτιστής Ιωάννης γίνεται ο μάρτυρας της αληθείας όταν ελέγχει τον ηγεμόνα και βασιλέα, τον σατράπη Ηρώδη Αντύπα για τη μοιχεία». «Αυτός είναι ο προστάτης αυτού του Ιερού Ναού. Ο Τίμιος Πρόδρομος και Βαπτιστής Ιωάννης για τον οποίο ο ίδιος ο Κύριος είπε ότι είναι ‘’εκ γενετής γυναικών μείζων’’», πρόσθεσε.
«Σε αυτή τη δύσκολη εποχή που η ανθρωπότητα δεν διδάσκεται από τα λάθη και τα πάθη της», «ήρθαμε εδώ και αποκτούμε και πάλι την αυτογνωσία μας. Ακούμε εκείνη τη φωνή της Παλαιάς Διαθήκης ότι τα πάντα χωρίς Θεό είναι μια ματαιότητα, μία φθαρτότητα, ένα τέλος που δεν έχει όριο στην κακοδαιμονία του και στην αισχρότητά του», είπε σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος, επισημαίνοντας παράλληλα πως «καλούμαστε να αναβαπτιστούμε από τον Τίμιο Πρόδρομο και Βαπτιστή Ιωάννη στα ζώπυρα της πίστεως. Να ζήσουμε το φως της ελπίδος, δια της Αναστάσεως», «διότι κανείς δεν γνωρίζει πότε και εκείνος θα είναι ανάμεσα στους κεκοιμημένους και πότε ο καθένας μας θα πληρώσει το μέτρο και το όριο της υπάρξεώς του».
«Στη ζωή μας πρέπει να έχουμε και τη μνήμη του Θεού και τη μνήμη του θανάτου ως ένα ιερό ορόσημο στην πορεία μας, στις επιλογές μας, στις σκέψεις μας, στην πρακτική μας», ανέφερε ολοκληρώνοντας ο Σεβασμιώτατος, τονίζοντας πως πρέπει «όλοι εμείς, σε αυτή τη δύσκολη εποχή, σε αυτή την εποχή των παραδοξοτήτων και των ανατροπών, να προσλάβουμε το μήνυμα της Αναστάσεως, το μήνυμα της Εκκλησίας», «έτσι ώστε η πορεία μας να μην είναι ένας δρόμος χωρίς μέτρο, χωρίς διάκριση, χωρίς σοφία, χωρίς περίσκεψη, χωρίς πνευματική υποδομή και αλήθεια».
Τέλος ευχήθηκε σε όλους υγεία, «παρά Θεού Ευλογία και δύναμη» και «καλή ανάπαυση στις ψυχές των κεκοιμημένων αδελφών μας».
Θυμίζουμε ότι η Ιερά Πανήγυρις του Κοιμητηριακού μας Ναού στο Σχιστό, συμπίπτει με την επέτειο Εγκαινίων του.
