Ο Ποιμενάρχης Πέτρας τόνισε στο κήρυγμά του προς το ευσεβές εκκλησίασμα επί τη Εορτή Πάντων των εκ Κρήτης και εν Κρήτη Αγίων, το χορό των οποίων η Εκκλησία μας πανηγυρίζει, τιμά και προβάλλει ως πρότυπα ζωής, την πρώτη Κυριακή του μηνός Ιουλίου: «Τα πολυόμματα τάγματα των Κρητών Αγίων, δίκαιοι, θεοκήρυκες Απόστολοι, καλλίνικοι Μάρτυρες, θεοφόροι Ποιμένες, διδάσκαλοι της Οικουμένης, Ιεράρχες, Όσιοι και ασκητές, αγωνιστές της Πίστεως, Παρθένοι, εργάτες της αρετής, γνωστοί και άγνωστοι, επώνυμοι και ανώνυμοι, επίσημοι και άσημοι, φέρουν όλοι τα διάσημα της θείας εύνοιας και αγάπης.
Η Εκκλησία μας τους τιμά όλους, από τους πρώτους –τον Απόστολο Τίτο, τον πρώτο Επίσκοπο Κρήτης– μέχρι και τους τελευταίους που αγιοκατατάχθηκαν και ανεγράφησαν στις δέλτους του αγιολογίου το τρέχον έτος –τον Άγιο ένδοξο ιερομάρτυρα Κύριλλο τον Λούκαρι, Πατριάρχη του Θρόνου Αλεξανδρείας και μετέπειτα Κωνσταντινουπόλεως και τον χαριτωμένο Όσιο Ευμένιο τον νέο (Σαριδάκη), μαθητή του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού.
Χαιρόμαστε και καυχώμεθα εν Κυρίω για τους Κρήτες Αγίους, ιδιαιτέρως ο Μητροπολιτικός μας Ναός, όπου φιλοξενείται η περίλαμπρη Εικόνα τους που φιλοτεχνήθηκε από την μεγάλη αγάπη του μακαριστού Μητροπολίτου κυρού Νεκταρίου για τους Αγίους της νήσου Κρήτης.
Πολλοί από αυτούς υπήρξαν στον Θεό αφιερωμένοι εκ κοιλίας μητρός, υπήρχαν εξ αρχής δοχεία της χάριτος. Άλλοι με τον ιεραποστολικό τους ζήλο, το μαρτύριό τους, την τέλεια και ολοκληρωτική μετάνοιά τους, τη δυνατή Πίστη τους, έλαβαν το στεφάνι της αγιότητος και ανεδείχθησαν εφαρμοσμένο Ευαγγέλιο.
Ο Δωρεοδότης Κύριός μας τους κατέστησε οδοδείκτες για την πορεία τους αυτή προς τον ουρανό, τους ανέδειξε πρότυπα ζωής, ελπίδα και ενθάρρυνση για όλους εμάς που συχνά μας πληγώνει η αμαρτία. Με το παράδειγμά τους ξεδιπλώνουν μπροστά μας τον ολοφώτεινο δρόμο της αληθινά καταξιωμένης ζωής.
Για την αγάπη του Χριστού οι Άγιοι περιφρόνησαν επίγειες δόξες και τιμές. Χαρούμενοι αντήλλαξαν τα πολυτελή ενδύματα της εξουσίας με την αιματηρή θυσία, τον τρίβωνα της φιλοσοφίας με την πορεία του κηρύγματος του Σταυρού, την τήβεννο της κοσμικής σοφίας με τα ράκη της διά Χριστόν σαλότητος. Καταφρονήθηκαν, βασανίστηκαν, θανατώθηκαν.
Οι Άγιοι –δεν πρέπει να ξεχνάμε– είναι οι μεγάλοι μας αδελφοί που προπορεύθηκαν από τη στρατευομένη στη θριαμβεύουσα Εκκλησία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι οι Άγιοι είναι οι πρεσβευτές μας στον Κύριο, η αναψυχή, η ελπίδα στις προσδοκίες μας. Είναι όπως ο σκληρός έλεγχος της καχεκτικής πίστης μας, της χλιαρής μετάνοιας, της σκληροκαρδίας μας, των χαμηλών επιδόσεών μας στο στίβο της αρετής».
Περαίνοντας την ομιλία του, προέτρεψε τους ευσεβείς χριστιανούς: «Να πορευθούμε κι εμείς στο δρόμο των Αγίων, να γίνουμε μιμητές Χριστού και να ακολουθήσουμε τον δρόμο της Πίστεως που πότισαν με τους ιδρώτες τους, τα αίματά τους, με την μαρτυρία τους. Η χάρις Πάντων των Κηρτών Αγίων να μας προστατεύει όλους, τον τόπο μας, την Πατρίδα μας και την Οικουμένη ολόκληρη από κάθε θλίψη, ανάγκη, κίνδυνο και πειρασμό».