Πέτρας: Όταν συναισθανθούμε την αμαρτωλότητά μας, η ζωή μας θα συντονιστεί με το Ευαγγέλιο του Χριστού
Το απόγευμα της Τρίτης 7 Ιουνίου ο Σεβασμ. Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό που τελέστηκε για την εορτή της Αγίας παρθενομάρτυρος Καλλιόπης, στο φερώνυμο εκκλησάκι πόλεως Αγίου Νικολάου.
Στο κήρυγμά του προς τους ευσεβείς χριστιανούς ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης Πέτρας τόνισε: «Με τη σημερινή Εορτή της Αγίας Καλλιόπης προγευόμαστε την Εορτή της Πεντηκοστής. Διότι την Πεντηκοστή έρχεται το Πανάγιον Πνεύμα στον κόσμο και μοιράζει σε αυτούς που πιστεύουν στον Σταυρωθέντα, Αναστηθέντα και Αναληφθέντα Κύριο, τα χαρίσματά Του. Και οι Άγιοι είναι καρποί αυτής της Καθόδου του Αγίου Πνεύματος, είναι εκφάνσεις των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος.
Η σήμερα τιμωμένη και εορταζομένη Αγία Καλλιόπη ανέβηκε πλησίον του θρόνου της θεότητος, πραγματώνοντας τον σκοπό για τον οποίο πλάσθηκε ο άνθρωπος, να φθάσει δηλαδή στην θέωση. Ήταν μια μικρή, μία χαριτωμένη κοπέλα, ήταν αυτό που λέει και το όνομά της, ήταν όμορφη όχι μονάχα στην όψη αλλά και στο πρόσωπο –και όταν λέμε πρόσωπο εννοούμε τη σύνθεση της ψυχής και του σώματος.
Έζησε σε εποχές πολύ δύσκολες. Ζει στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα, όταν στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία βασιλεύει ο Δέκιος ο οποίος ξεκινάει έναν από τους πιο φριχτούς διωγμούς κατά των χριστιανών. Η Αγία Καλλιόπη θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τα πολλά της χαρίσματα αλλά και την ωραιότητα του σώματός της και να περάσει μία καλή, κατά τα κοσμικά πρότυπα, ζωή.
Όμως εκείνη είχε άλλα ενδιαφέροντα γιατί στην καρδιά της μίλησε ο ίδιος ο Χριστός και όλη της η ζωή ήταν μια μαρτυρία Χριστού. Γι’ αυτό, όπως διαβάζουμε στον βίο της, εκείνο που έκανε ήταν να φροντίζει όλους εκείνους που είχαν ανάγκη, τους πτωχούς, αλλά και όλους όσοι υπέφεραν φριχτά βασανιστήρια εξαιτίας των διωγμών. Έγινε γνωστή η δράση της, συνελήφθη, εφυλακίσθη και εθανατώθη, απαρνούμενη τα είδωλα και μαρτυρώντας τον αληθινό Τριαδικό Θεό».
Περαίνοντας την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος ανέφερε: «Αυτός ο ναός ο οποίος κτίσθηκε από την αγάπη του κου Γιάννη και της κας Ανθούλας Χουρδάκη –και τους ευχαριστούμε πολύ ως τοπική Εκκλησία– αποτελεί ένα μαρτύριο Πίστεως, που μας θυμίζει πάντοτε ότι το πρώτο και κύριο μέλημά μας ως Εκκλησία, ως Σώμα Χριστού είναι να μαρτυρούμε και να ομολογούμε τον Χριστό, όχι μόνο με τα λόγια αλλά και με τα έργα μας και ασχέτως σε ποιες εποχές και σε τι συνθήκες ζουμε».
Και υπογράμμισε: «Η ζωή μας θα συντονιστεί με το Ευαγγέλιο του Χριστού όταν μας επισκιάσει η χάρις του Θεού και αυτό θα συμβεί όταν συναισθανθούμε ποιοι είμαστε, όταν συναισθανθούμε την αδυναμία και την αμαρτωλότητά μας. Τότε η καρδιά μας μαλακώνει και είναι έτοιμη να οργωθεί όπως το βρεγμένο χωράφι. Τότε έρχεται η χάρις του Αγίου Πνεύματος και μας δίδει την ώθηση και τη δύναμη να πορευθούμε σύμφωνα με το Ευαγγέλιό Του».
