Του Δημητρίου Λυκούδη, θεολόγου
Σε πλήρη, σχεδόν, κανονικότητα έχει επανέλθει η Αθωνική Χερσόνησος με αφορμή την έναρξη της θερινής περιόδου και τη μεγάλη εισροή προσκυνητών, Ελλήνων και ξένων. Μεταξύ των πολλών Ελλήνων, Σέρβοι, Βούλγαροι, Μολδαβοί, Γεωργιανοί, Κύπριοι, Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί, Αμερικανοί προσκυνητές έχουν προσέλθει στο Άγιον Όρος προκειμένου να ζήσουν από κοντά μερικές ημέρες ψυχικής ειρήνης και πνευματικής περισυλλογής.
Το Άγιον Όρος, ως γνωστόν, για μεγάλο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια της εξάρσεως της πανδημίας, δεν επέτρεπε την είσοδο των προσκυνητών. Όταν και όποτε δε αυτό συνέβαινε, ο αριθμός των προσκυνητών ήταν ελάχιστος και οι κινήσεις τους εντός της Χερσονήσου, περιορισμένες.
Ειδικά αυτό το χρονικό διάστημα, Μοναχοί και Κελλιώτες, Αναχωρητές και ασκητές έχουν περισσή χαρά, καθώς είναι το «Πάσχα» του Καλοκαιριού και εορτάζει η Έφορος και Οικονόμισσα του Άθω, η Κυρία Θεοτόκος. Πράγματι! Όποιος έχει ζήσει δεκαπενταύγουστο στον Άθωνα, δύσκολα μπορεί να το λησμονήσει.
Ο Αύγουστος όμως είναι και ο μήνας της Μεταμορφώσεως του Χριστού. Την παραμονή της εορτής, 18 Αυγούστου (5 με το παλαιό ημερολόγιο) και ανήμερα, τη 19η, εορτάζει και πανηγυρίζει, με έναν άκρως αγιορείτικο, σεμνό, λειτουργικό και μυσταγωγικό τρόπο, το εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Χριστού, στην Κορυφή του Άθωνα. Ο γράφων αξιώθηκε να βιώσει μια τέτοια λειτουργική πανήγυρη στο Γέρο Άθωνα, και μάλιστα δυο φορές, πριν μερικά χρόνια. Στιγμές ανείπωτες, εμπειρίες μοναδικές, λυτρωτικές, αγιορείτικες!
Το εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως βρίσκεται σε υψόμετρο 2.033μ. Χτίστηκε το 1894, επί Οικουμενικού Πατριάρχου Ιωακείμ Γ’ , ο οποίος κάλυψε το σύνολο της ανέγερσης από δικούς του πόρους και εγκαινιάστηκε τον Αύγουστο του 1895.
Τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου, όλοι με τα μπουφάν τους τυλιγμένοι, έχει πολύ κρύο στον Άθωνα, ακόμη και το Καλοκαίρι και ιερείς και προσκυνητές, υψηλά, πολύ υψηλά στο Όρος το Άγιον, σχεδόν ξεχασμένοι από γης, να πανηγυρίζουν την εορτή της Μεταμορφώσεως του Χριστού, απολαμβάνοντες συνάμα την εξαίσια θέα, που φθάνει ακόμη και έως τον Όλυμπο και αντικρίζοντας μια ειδυλλιακή ανατολή του Ηλίου, που αργά αργά αναδύεται μέσα από τη θάλασσα.
Η επαναφορά της κανονικότητας στο Άγιον Όρος έφερε χαμόγελα και χαρά, μετά τις πολλές ταλαιπωρίες που υπέστη η Αθωνική Πολιτεία και από απείθαρχους Μοναχούς, που δεν ακολουθούσαν τις διατάξεις και προτροπές της Ιεράς Κοινότητας προκειμένου να προφυλάξουν τους εαυτούς τους και τους λοιπούς αγιορείτες από τον κορωνοϊό. Πλέον, όμως, πέραν της άρσης των περιοριστικών μέτρων και της αποκατάστασης της προσκυνηματικής κανονικότητας, Μοναχοί και λαϊκοί, προσκυνητές από απανταχού της γης περιοχές και τόπους, και το βράδυ αυτό που πέρασε, σεμνά, ταπεινά, αθόρυβα και κατανυκτικά, συναντήθηκαν, πέραν όλων των σεβάσμιων προσκυνημάτων του Αγίου Όρους, συναντήθηκαν και κάπου υψηλά, πολύ υψηλά, κάπου κοντά στα 2.033 μ. και έζησαν το όνειρο…!
Δείτε ακόμη: