Την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στην Ιερά Μονή Τρικκέρων, τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ο οποίος αναφερόμενος στο θαύμα της εύρεσης της Ιεράς Εικόνας, μίλησε για το ουσιαστικό θαύμα που όλοι οι πιστοί καλούμαστε να βιώσουμε και δεν είναι άλλο από αυτό της εύρεσης του ίδιου του ανθρώπου.
«Γιορτάζουμε ένα θαυμαστό γεγονός», σημείωσε. «Την εύρεση μίας εικόνος που είχε θαφτεί. Είχε χαθεί από τα μάτια των ανθρώπων, αλλά ξαναήρθε στην επιφάνεια και ήρθε προς προσκύνηση όλων μας. Αν αυτό αποτελεί όντως θαυμαστό γεγονός, φαντάζεστε τί σημαίνει η εύρεση μιας ζωντανής εικόνας του Θεού. Ποια είναι αυτή; Ο καθένας από μας. Είμαστε πλασμένοι από τον ίδιο τον Θεό και μάλιστα κατ’ εικόνα και ομοίωσή του. Ο ίδιος θέλησε την κτίση να μην την κρατήσει μόνο για τον Ίδιο, αλλά να υπάρξει κάποιος που να μπορεί να την χαίρεται και να αγάλλεται μαζί του. Και τότε δημιούργησε τον άνθρωπο και μας έδωσε την δική Του πνοή της αθανασίας. Ο Αδάμ και η Εύα, παρασυρμένοι από τον εκπεσόντα Άγγελο, τον διάβολο, πίστεψαν στα λόγια του, δηλ. στο ψέμα. Παρασύρθηκαν από τον εγωισμό, κάνοντας κακή χρήση της ελευθερίας που ο Θεός τους είχε δώσει και, θέλοντας να ζήσουν με αυτάρκεια, χωρίς τον Θεό, έχασαν τον παράδεισο.
Και ήρθε ο ίδιος να γίνει σαν κι εμάς, για να μας ξαναφέρει στον παράδεισο. Ο Υιός και λόγος του Θεού, έγινε άνθρωπος σαν κι εμάς χάρη στην Παναγιά μας, το μόνο που μπορούσαμε να προσφέρουμε ως ανθρωπότητα. Όμως, δεν παύει ο άνθρωπος, έχοντας την ροπή προς τον θάνατο, να παρασύρεται και να αρνιέται την αγάπη του Θεού».
Μιλώντας για τις σύγχρονες παγίδες που οδηγούν τον άνθρωπο στην απελπισία και την απομόνωση, επεσήμανε: «Προτιμούμε να ζήσουμε μέσα σ’ ένα εύκολο ψέμα. Ποιο είναι το ψέμα; Ότι δεν υπάρχει Θεός. Είναι τέτοια η προπαγάνδα, ο πολιτισμός που οικοδομήσαμε τούτα τα χρόνια, που θέλει τον άνθρωπο να ζει χωρίς την ανάγκη της παρουσίας του Θεού. Γιατί, άραγε, συνέβη αυτό; Αν ρίξει κανείς μια ματιά στα γεγονότα θα καταλάβει ότι αυτό ουσιαστικά οδηγεί τους ανθρώπους στην μεγάλη Του απουσία. Ποια είναι αυτή; Είναι πολύ σημαντικό να σε πείσουν ότι όλα είναι μηδέν. Ότι έρχεσαι από το πουθενά και πας στο τίποτα. Αυτό δεν είναι ελευθερία, αλλά η μεγαλύτερη σκλαβιά που υπάρχει στον άνθρωπο. Γιατί ο άνθρωπος πεθαίνει μέσα σ’ αυτό το ψέμα της αυτάρκειας.
Ουσιαστικά πεθαίνει πριν πεθάνει, γιατί η απομάκρυνση του ανθρώπου από την αγάπη του Θεού, είναι όντως θάνατος. Όλοι χρειάζονται να υποδουλωθούν σ’ αυτόν που νομίζει ότι είναι το κέντρο της ζωής. Κι έτσι οι άνθρωποι ζουν σε διαρκή σκλαβιά, απομόνωση, με τραγικά αποτελέσματα απελπισίας. Το θαύμα που χρειάζεται στις μέρες μας, είναι να «ξεθάψουμε» τον άνθρωπο. Να βρούμε την εικόνα του ανθρώπου και να την αναστήσουμε από τον θάνατο, να της δώσουμε πάλι ζωή. Τότε η εύρεση της εικόνας της Παναγίας έχει αξία. Τότε μπορούμε να δοξάζουμε τον Θεό, γιατί μας χαρίζει το πιο μεγάλο θαύμα των θαυμάτων, την σωτηρία των ψυχών των ανθρώπων, που στην εποχή μας έχουμε τόσο πολύ ανάγκη».
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος προεχείρισε σε Πνευματικό τον εφημέριο της ενορίας των Τρικκέρων π. Κωνσταντίνο Βαϊτσόπουλο, στον οποίο έδωσε και το οφίκιο του Οικονόμου, εξαίροντας την πολύτιμη διακονία του τα τελευταία πέντε χρόνια στο νησί.
«Ομολογώ ότι όλα αυτά τα χρόνια λειτούργησε ως κληρικός με υπακοή, με ταπείνωση και εκκλησιαστικό φρόνημα, ωφελήθηκε από τις ιερατικές συνάξεις, στάθηκε πάντοτε κοντά μου με πιστότητα μαζί με την πρεσβυτέρα του και την οικογένεια του κι ο Θεός τον έχει ευλογήσει, σημείωσε ο κ. Ιγνάτιος. Και σήμερα θέλω, πολλαπλώς να τον ευχαριστήσω, αλλά και να τον τιμήσω να μπορεί να δέχεται τις εξομολογήσεις των ανθρώπων».
