Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο Αγίου Παντελεήμονος και ονομαστήρια Βεροίας

Το πρωί της Πέμπτης στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου Πολιούχου Βεροίας τελέστηκε Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του εορτάζοντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Παντελεήμονος και συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Τριπόλεως κ. Θεοφύλακτος, Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος, Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσόστομος και Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτων, ο οποίος και χοροστάτησε στον Όρθρο και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κοτυαίου κ. Διονύσιος.

Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση η Τιμία Κάρα του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία, την οποία μετέφερε από την ομώνυμη Μονή ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Γέροντας Γαβριήλ, ο οποίος κατάγεται από την Αποστολική μας Μητρόπολη.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε μνημόσυνο για τον μακαριστό Μητροπολίτη Κινσάσας κυρό Νικηφόρο, πνευματικό αδελφό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Παντελήμονος, καθώς και οι δύο Αρχιερείς προέρχονται από την αδελφότητα του Αγίου Γερασίμου του Υμνογράφου, και για την μακαριστή Δέσποινα Δερμεντζόγλου, κατά σάρκα αδελφή του Ποιμενάρχου Βεροίας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες προς τους Αγίους Αρχιερείς, τους κληρικούς από διάφορες Μητροπόλεις που ήλθαν για να του ευχηθούν, καθώς και προς όλους τους ευσεβείς πιστούς, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Σήμερον ἐξέλαμψε τοῦ Ἀθλοφό­ρου ἡ μνήμη. Δεῦτε πιστοί πνευμα­τικῶς εὐφρανθῶμεν καί τοῖς ἄσμασι τοῦτον καταστέψωμεν».

Λαμπρά καί παμφαῆ μνήμη ἑορ­τάζει σήμερα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, τή μνήμη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρ­τυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμο­νος. Καί μᾶς κάλεσε νά εὐφραν­θοῦμε πνευματικά καί νά τόν τιμή­σουμε μέ ὕμνους καί ὠδές πνευ­ματικές.

Μᾶς κάλεσε γιά νά εὐφρανθοῦμε πνευματικά καί νά λάβουμε φῶς ἀπό τό φῶς τό ὁποῖο ἀκτινοβολεῖ ἡ ἱερά μνήμη του, γιατί ἡ μνήμη τοῦ κάθε ἁγίου, τόν ὁποῖο ἑορτάζει καί τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας, λάμπει καί φωτίζει τόν κόσμο, ἀφυπνίζει τίς ψυχές μας καί διαλύει τά νέφη πού συσσωρεύουν οἱ βιοτικές μέριμνες καί ἡ ἁμαρτία καί τά ὁποῖα ἐμποδίζουν κάποιες φορές νά διακρίνουμε τό ἀληθινό φῶς.

Ὡς φῶς, λοιπόν, ἐκλάμπει σήμερα ἡ μνήμη τοῦ ἀθλοφόρου ἁγίου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος. Καί τό φῶς αὐτό εἶναι τό φῶς τῆς ἁγιότητός του. Εἶναι τό φῶς τοῦ μαρτυρίου του. Εἶναι τό φῶς τῶν καλῶν ἔργων, τά ὁποῖα ἐπιτέλεσε κατά τήν ἐπίγεια ζωή του καί ἔλαμψε καί τότε, σύμφωνα μέ τόν λόγο τοῦ Κυρίου μας, «οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα».

Εἶναι ὅμως καί τό φῶς τοῦ νοητοῦ ἡλίου τῆς δικαιοσύνης, εἶναι τό φῶς πού χάρισε ὁ Θεός στόν μάρ­τυρά του καί τό ὁποῖο τόν κατηύ­γαζε κατά τήν ἐπίγεια ζωή του, ὡς ἀνταπόδοση τῶν καλῶν του ἔργων, διά τῶν ὁποίων ἐδόξαζε τόν Θεό. Ἀλλά εἶναι καί τό φῶς μέσα στό ὁποῖο ζεῖ ὁ ἅγιος μεγα­λομάρτυς Παντελεήμων στή βασι­λεία τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖ ὅπου «οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσι ὡς ὁ ἥλιος».

Ἰατρός, ἀνάργυρος καί μάρτυς, αὐτές εἶναι οἱ τρεῖς ἰδιότητες τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου διά τῶν ὁποί­ων ἐδό­ξασε τόν Θεό καί ἐδοξάσθη ἀπό τόν Θεό.

Ἰατρός κατά κόσμον ἀλλά καί μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, θεράπευε τούς ἀνθρώπους ἀπό τίς ἀσθένειες πού τούς ταλαιπωροῦσαν ὡς ἀποτέλε­σμα τῆς πτώσεως καί τῆς ἀπομα­κρύνσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό.

Στό τάλαντο τῆς ἰατρικῆς, τό ὁποῖο καλλιέργησε φιλόπονα καί μέ ἀγάπη πρός τόν πάσχοντα ἄνθρωπο, ὁ Θεός τοῦ ἔδωσε τό τάλαντο τῶν θαυμάτων, τό ὁποῖο ὁ ἅγιος Παντελεήμων δέν τό ἀξιο­ποίη­σε γιά προσωπικό του ὄφελος, δέν τό χρησιμοποίησε γιά νά πλου­τίσει κατά κόσμον ἤ γιά νά ἀπο­λαύσει τιμές καί δόξες ἐγκόσμιες. Τό προσέφερε ἀφιλοκερδῶς γιά νά θεραπεύει τούς ἀνθρώπους, ἔχο­ντας κατά νοῦ τόν Κυριακό λόγο «δωρεάν ἐλάβετε, δωρεάν δότε», καί νά δίδει μέ τόν τρόπο αὐτό τή μαρτυρία τοῦ Χριστοῦ.

Αὐτή τή μαρτυρία ἔδωσε ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Παντελεήμων κατ᾽ ἐξοχήν μέ τό μαρτύριο τῆς ζωῆς του, ἀπόδειξη τῆς μεγάλης ἀγάπης καί ἀφοσιώσεώς του στόν Χριστό, χάριν τοῦ ὁποίου θεωροῦσε τά πάντα σκύβαλα, προκειμένου νά μήν χωρισθεῖ ἀπό Αὐτόν, ἀλλά νά συζεῖ μαζί του αἰωνίως.

Ἰατρός, ἀνάργυρος καί μάρτυς: αὐτές τίς τρεῖς ἰδιότητες τοῦ ἑορ­τα­ζομένου σήμερα ἁγίου μεγα­λο­μάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντε­λεή­μονος, ἀγωνίζεται νά πραγμα­τώ­νει μέ τή ζωή καί τή διακονία του ὁ ἀναξίως φέρων τό ὄνομα τοῦ συμ­πα­θεστάτου μάρτυρος Ἐπίσκο­πος τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μητροπό­λεως.

Ἀγωνίζεται νά εἶναι διά τῆς χάρι­τος τοῦ Θεοῦ, διά τῆς χάριτος τῶν ἱερῶν μυστηρίων καί τῆς ἀρχιερω­σύνης ἰατρός ψυχῶν καί σωμάτων. Νά θεραπεύει καί μέ τόν λόγο, μέ τήν ἀναστροφή καί μέ τό ποιμαντι­κό ἔργο του τίς ἀνάγκες καί τά τραύματα τῶν ἀνθρώπων καί τῆς κοινωνίας ἀναργύρως, διότι ὅ,τι ἐπιτελεῖ ἤ ὅ,τι ἐπιτυγχάνει τό ἐπιτελεῖ μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία τόν κατέστησε στήν Ἱερά καί ἀποστολική αὐτή Μητρόπολη πρίν ἀπό 29 χρόνια καί τόν διατηρεῖ ἀκόμη σ᾽ αὐτήν, γιά νά διακονεῖ καί νά ποιμαίνει τόν εὐλογημένο αὐτόν κλῆρο καί λαό καί νά δίδει τή μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀκόμη καί ὅταν αὐτή συνοδεύεται ἀπό κόπο καί ἀπό πόνο, προσπαθώ­ντας νά μιμηθεῖ ἔστω καί λίγο τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα καί ἰαματικό Παντελεήμονα.

Γι᾽ αὐτό καί θά ἤθελα αὐτή τήν ὥρα νά σᾶς εὐχαριστήσω ὅλους ἀπό καρδίας, μέ πρώτους τούς Σεβα­­σμιωτάτους καί τόν Θεοφιλέστατο, τούς Ἁγίους Ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι ἦλθαν σήμερα γιά νά τιμήσουμε μαζί τόν προστάτη μου ἅγιο μεγα­λομάρτυρα Παντελεήμονα καί νά συμπροσευχηθοῦμε. Καί οἱ Ἅγιοι ἀδελφοί εἶναι ὁ Ἅγιος Τριπόλεως Θεοφύλακτος, τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, ὁ Ἅγιος Σερβίων καί Κοζάνης κ. Παῦλος, ὁ Ἅγιος Τρίκης, Γαρδικίου καί Πύλης κ. Χρυσόστομος, ὁ Ἅγιος Λαγκαδᾶ, Λιτῆς καί Ρεντίνης κ. Πλάτων καί ὁ Ἅγιος Κοτυαίου κ. Διονύσιο. Τούς εὐχαρι­στῶ καί πάλιν καί πολλάκις γιά τήν παρουσία τους, γιά τίς εὐχές καί τίς προσευχές τους.

Εὐχαριστῶ θερμά καί ὅλους τούς κληρικούς πού ἦλθαν ἀπό διάφο­ρες Μητροπόλεις καί ἀπό τό Ἅγιο Ὄρος, καί συμπροσευχήθηκαν μαζί μας, τόν Δήμαρχό μας, τόν Ἀντιδήμαρχο, τόν Περιφερειακό Σύμβουλο, τίς ἀδελφές ἀπό τά μοναστήρια τά δικά μας, ἀλλά καί ἀπό ἄλλα μοναστήρια τῆς Ἐλλαδικῆς Ἐκκλησίας. Σᾶς εὐχαριστῶ ὅλους ἀπό καρδίας, διότι ἤλθατε γιά νά εὐχηθεῖτε γιά τόν Ἐπίσκοπό σας, ὥστε ὁ Θεός διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Παντελεή­μο­νος νά μοῦ δίδει ὑγεία καί δύνα­μη γιά νά ἐργάζομαι πρός δό­ξαν του, νά διακονῶ τήν Ἐκκλησία παρά τίς ἀδυναμίες μου καί τίς ἐλλείψεις μου καί νά δί­δω κι ἐγώ μέ τή χάρη του τή μαρ­τυρία του γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων.