Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο για τον πολιούχο της Βεροίας, Όσιο Αντώνιο τον Νέο

Με την ευκαιρία της θερινής πανηγύρεως του Ιερού Ναού του Οσίου Αντωνίου του Νέου, πολιούχου Βεροίας, τελέστηκε το πρωί της Τρίτης, 1^ης Αυγούστου, Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βρυούλων κ. Παντελεήμονος (Οικουμενικό Πατριαρχείο), ενώ συμμετείχαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τριπόλεως κ. Θεοφύλακτος (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας) και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο.

Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργία τέθηκε σε προσκύνηση το Τίμιο Ξύλο από το Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά Βερμίου, το οποίο μετέφερε κατά τον Πανηγυρικό Εσπερινό ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς μας Μητροπόλεως και Καθηγούμενος του Ιερού Προσκυνήματος της Παναγίας Σουμελά, Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας. Πρόκειται για τον Τίμιο Σταυρό που δωρήθηκε από τον Αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Εμμανουήλ τον Γ’ τον Μεγαλοκομνηνό στην παλαίφατη Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά του Πόντου και περιέχει μεγάλο τμήμα του Τιμίου Ξύλου.

Στο τέλος τελέστηκε ο καθιερωμένος Αγιασμός με την ευκαιρία της εορτής της προόδου του Τιμίου Σταυρού, παρουσία τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και πλήθους ευσεβών πιστών, ενώ της εκκλησιαστικής τάξεως επιμελήθηκε ο Αρχιερατικός Επίτροπος περιχώρων Βεροίας και προϊστάμενος του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού του Οσίου Αντωνίου Αρχιμ. Σωσίπατρος Πιτούλιας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ευχαρίστησε τους Αγίους Αρχιερείς που λαμπρύνουν με την παρουσία τους την Ιερά Πανήγυρη αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Τόν κατά Μακκαβαίων συγκρο­τη­θέντα πόλεμον, δεῦτε θεασώ­μεθα πιστοί, καί τήν τούτων ἀν­δρείαν».

Θεατές σέ ἕναν πόλεμο μᾶς καλεῖ νά γίνουμε σήμερα ὁ ἱερός ὑμνο­γράφος. Σέ ἕναν πόλεμο στόν ὁποῖο ἀντιμέτωποι ἦταν ἑπτά νέα παιδιά, ἑπτά εὐλαβεῖς καί πιστοί Ἰσραηλίτες, οἱ ἑπτά Μακκαβαῖοι παῖδες, πού δέν θέλησαν νά ὑπο­κύψουν στίς ἐπιταγές τοῦ βασι­λέως καί νά καταπατήσουν τόν νόμο τοῦ Θεοῦ. Θεατές σέ ἕναν πόλεμο πού δέν διεξάγεται μέ ὅπλα ἀνθρώπινα καί συμβατικά, ἀλλά μέ ὅπλα πνευματικά.

Μᾶς καλεῖ ὁ ἱερός ὑμνογράφος νά γίνουμε θεατές σ᾽ αὐτόν τόν πό­λεμο, ὄχι γιά νά ἀπολαύσουμε ἕνα παράξενο θέαμα, ἀλλά γιά νά διδαχθοῦμε ἀπό τήν ἀνδρεία τῶν ἀγωνιζομένων. Γιατί καί ἐμεῖς, ὁ κάθε πιστός, καλούμεθα νά ἀντι­μετωπίσουμε ἕναν πόλεμο. Ὄχι βεβαίως σάν αὐτόν τόν ὁποῖο ἀντι­μετώπισαν οἱ ἑπτά Μακκαβαῖοι παῖδες, ἡ μητέρα τους ἡ ἁγία Σολο­μονή καί ὁ διδάσκαλός τους ὁ ἅγιος Ἐλεάζαρος, τοῦ ὁποίου πολέμου ἡ κατάλη­ξη ἦταν τό μαρτύριο, ἀλλά καλούμεθα νά ἀντιμετωπίσουμε ἕναν πόλεμο πνευματικό, ἕναν πόλεμο σάν αὐτόν στόν ὁποῖο ἀναφέρεται ὁ ἱδρυτής τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλη­σίας, ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «πρός τόν κοσμοκράτορα τοῦ σκότους», πρός τόν διάβολο.

Αὐτός εἶναι ὁ ἀρχηγός κάθε πολέ­μου. Αὐτός πού συγκρότησε πρω­τίστως  πόλεμο ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, νομίζοντας ὅτι μπορεῖ νά γίνει ἀνώ­τερός του, νομίζοντας ὅτι μπορ­εῖ νά τόν νικήσει καί νά ἐπι­κρατήσει στόν κόσμο.

Αὐτός συγκρότησε πόλεμο καί ἐναντίον τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου μας, ὁ ὁποῖος ἦλθε στή γῆ γιά νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν καταδυναστεία τοῦ διαβό­λου. Καί ἔφθασε μάλιστα μέχρι τοῦ σημείου νά βρεῖ συνεργούς τῆς κακίας του μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι παρά τό γεγονός ὅτι ἀπήλαυσαν τίς εὐεργε­σίες καί τά θαύματα τοῦ Χριστοῦ κατά τά τρία χρόνια τοῦ δημοσίου βίου του, τόν καταδίκασαν στόν ἐπονείδιστο σταυρικό θάνα­το. Καί τό ἔκανε πιστεύοντας ὅτι ἔτσι θά νικήσει τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ καί θά κυριαρχήσει ὁ ἴδιος στόν κόσμο.

Ἀντί ὅμως νά συντρίψει τόν Χρι­στό ἐπί τοῦ Σταυροῦ ὁ διάβολος καί νά ἐξέλθει νικητής, τόν συνέτριψε ὁ Χριστός «θανάτῳ θάνατον πατή­σας», καί μᾶς ἄφησε τόν Σταυρό του «ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου», ὅπλο γιά τόν πόλεμο τόν ὁποῖο κα­λεῖται νά διεξαγάγει ὁ κάθε πιστός ἐναντίον τοῦ διαβόλου. Διότι, ἐφό­σον δέν κατόρθωσε ὁ διάβολος νά νικήσει τόν Χριστό καί νά ἀκυρώ­σει τό σχέδιο τῆς σωτηρίας μας, τώρα πλέον ἐπιτίθεται καί πολεμᾶ τόν κάθε ἕνα ἀπό ἐμᾶς, προκειμέ­νου νά μᾶς παρασύρει καί νά χά­σουμε τή σωτηρία, τήν ὁποία μᾶς προσέφερε ὁ Χριστός μέ τή δική του θυσία, μέ τόν δικό του Σταυρό.

Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας, θέλο­ντας νά μᾶς ἐνισχύσει στόν πνευματικό αὐτό πόλεμο, προβάλ­λει τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου μας. Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς σήμερα, ἡμέρα κατά τήν ὁποία στήν Κωνσταντινού­πο­λη λιτάνευαν τόν τίμιο Σταυρό σέ ὅλη τήν πόλη, μεταφέραμε τόν τίμιο Σταυρό, ὁ ὁποῖος φυλάσσεται στό ἱερό Προσκύνημα τῆς Πανα­γίας Σουμελᾶ καί περιέχει τμῆμα τοῦ Τιμίου Ξύλου τοῦ ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας, γιά νά τόν προσκυνήσουμε καί νά λάβου­με τήν εὐλογία καί τή χάρη του.

Μέ τή χάρη τοῦ Σταυροῦ, ἄλλω­στε, κατόρθωσε καί ὁ πολιοῦχος μας ἅγιος Ἀντώνιος ὁ νέος, τόν ὁποῖο τιμοῦμε κατά τήν παράδοση καί σήμερα, νά ἀποκρούσει τόν δαι­μονικό πόλεμο, τόν ὁποῖο ἀντι­με­τώπιζε, ὅταν ἀσκήτευε στίς λόχ­μες τοῦ ποταμοῦ Ἀλιάκμονα, καί ὁ διάβολος προσπαθοῦσε διαρκῶς καί ἐφευρίσκοντας ποικίλα τεχνά­σματα νά τόν νικήσει καί νά τόν παρασύρει στήν ἁμαρτία καί στήν καταστροφή, τόσο τήν ψυχική ὅσο καί τή σωματική.

Ὅμως ὁ ἅγιος Ἀντώνιος ἀντέστη μέ τή δύναμη τοῦ Σταυροῦ καί κα­τόρθωσε νά νικήσει στόν πνευμα­τι­κό αὐτό πόλεμο καί νά λάβει τόν στέφανο τῆς δόξης ἀπό τόν Θεό.

Ἄς ἀκούσουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς τήν πρόσκληση πού μᾶς ἀπηύθυνε σήμερα ὁ ἱερός ὑμνογράφος, νά γίνουμε θεατές τοῦ πολέμου ἐνα­ντίον τῶν ἁγίων Μακκαβαίων καί τῆς ἀνδρείας τους. Ἀλλά ἄς μήν παραμείνουμε μόνο θεατές. Ἄς ἀγωνισθοῦμε, ἔχοντας ὡς ὅπλο τόν τίμιο Σταυρό, ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας, ἐναντίον τῶν παθῶν καί τῶν ἀδυναμιῶν μας, ἐναντίον τῶν κακῶν συνηθειῶν μας, πού γίνο­νται κάποιες φορές καί ἐμπόδιο στό νά ἀκολουθήσουμε τήν ὁρισμέ­νη ἀπό τήν Ἐκκλησία μας νηστεία τοῦ Δεκαπενταυγούστου.

Καί εὔχομαι νά νικήσουμε σ᾽ αὐ­τόν τόν πνευματικό ἀγώνα πού ἀρχίζουμε ἀπό σήμερα, μέ τίς πρε­σβεῖες τῶν ἑορταζομένων ἁγίων Μακκαβαίων, τῆς ἁγίας Σολομο­νῆς, τῆς μητέρας τους, τοῦ ἁγίου Ἐλεαζάρου καί τοῦ πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου, ἀλλά καί τίς εὐχές τῶν Σεβασμιω­τάτων Ἁγίων Ἀρχιερέων, τοῦ Σεβα­σμιωτάτου Μητροπολίτου Βρυ­ούλων κ. Παντελεήμονος, πολυσεβάστου ἱεράρχου τοῦ Οἰ­κου­μενικοῦ μας Πατριαρχείου, ὁ ὁποῖος προεξῆρχε τῆς σημε­ρινῆς θείας Λειτουργίας, ἀλλά καί τοῦ ἐπίσης σεβαστοῦ καί ἀγαπητοῦ Ἁγίου Τριπόλεως, κ. Θεοφυλάκτου, σε­πτοῦ ἱεράρχου τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας, πρός τούς ὁποίους ἐκφράζω καί πάλιν τήν εὐγνωμο­σύνη καί τίς εὐχαριστίες μου, γιατί μέ τή σεπτή παρουσία τους λάμ­πρυ­ναν τήν πανήγυρή μας.

Τούς εὐχαριστῶ καί τούς δύο ἀπό καρδίας καί εὔχομαι καί μέ τίς δικές τους εὐχές ἡ Παναγία μας νά μᾶς διαφυλάττει, γιά νά περάσουμε τόν Δεκαπενταύγουστο μέσα ἀπό τήν πνευματική ἄσκηση, τή νηστεία, τήν προσευχή καί τίς Παρακλήσεις στήν Κυρία Θεοτόκο, τήν Παναγία καί Μητέρα μας. Ἀμήν.