Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο για τους προστάτες των Σερρών προεξάρχοντος του Βεροίας

Στο λαμπρό Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και συμμετείχαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Σιδηροκάστρου κ. Μακάριος, ο οποίος χοροστάτησε στον Όρθρο, Φωκίδος κ. Θεόκτιστος, Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιερόθεος και ο οικείος Ποιμενάρχης, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, ο οποίος ευχαρίστησε θερμώς τους Αγίους Αρχιερείς που λαμπρύνουν με την παρουσία τους την Ιερά Πανήγυρη καθώς και τους Άρχοντες του τόπου και τον φιλοπάρθενο και φιλάγγελο λαό του Θεού για την όλως συγκινητική και τιμητική συμμετοχή τους στις εορταστικές ακολουθίες για τους πολιούχους των Σερρών.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε πάνδημη Ιερά Λιτανεία της Ιεράς και θαυματουργού Εικόνας της Παναγίας «Εικοσιφοινίσσης» από την παλαίφατη ομώνυμη Ιερά Μονή του Παγγαίου και της Ιεράς Εικόνος των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, με τη συμμετοχή των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και πλήθους ευσεβών πιστών

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ευχαρίστησε με λόγους αδελφικής αγάπης τον οικείο Ποιμενάρχη, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγο για την ευγενή πρόσκληση και ανέφερε μεταξύ άλλων: Ἀγγελική πανήγυρις μᾶς συνή­θροι­σε σήμερα στόν περικαλλῆ μητροπολιτικό ναό τῶν παμμεγί­στων Ταξιαρχῶν, ἡ χάρη τῶν ὁποίων ἐπισκιάζει τήν τοπική Ἐκκλησία καί τήν ἱστορική πόλη τῶν Σερρῶν, γιά νά τιμήσουμε τούς ἀρχιστρατήγους τῶν ἄνω Δυνάμεων, τούς φύλακες καί προστάτες καί συνοδοιπόρους μας στόν παρόντα βίο καί μέχρι τῶν κρασπέδων τοῦ οὐρανίου νυμφῶ­νος.

Ἀγγελική πανήγυρις ἡ σημερινή ἑορτή, καί ἀνταποκρινόμενοι μέ πολλή χαρά στήν πρόφρονα πρό­σκλη­ση τοῦ σεπτοῦ Ποιμενάρχου σας καί ἀγαπητοῦ καί πολυσέβαστου ἐν Χριστῷ ἀδελ­φοῦ κ. Θεολόγου ἤλθαμε καί ἐμεῖς γιά νά συμπανηγυρίσουμε μαζί σας τή φαιδρά αὐτή ἑορτή καί πανή­γυρη τῆς Συνάξεως τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί ἀρχαγγέλων καί πασῶν τῶν ἐπουρανίων δυνάμε­ων, ἡ ὁποία καθίσταται φέτος φαι­δρότερη διά τῆς ἐνταῦθα παρου­σίας τῆς ἱερᾶς καί θαυματουργοῦ καί ἀχειροποιήτου εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Εἰκοσιφοινίσσης, τῆς Κυρίας τῶν ἀγγέλων.

Καί ἐάν κάθε λειτουργική σύναξη ἀποτελεῖ σύναξη γῆς καί οὐρανοῦ, στήν ὁποία ἐκτός ἀπό τούς πιστούς, οἱ ὁποῖοι παρίστανται «μυστικῶς τά Χερουβείμ εἰκονίζοντες καί τῇ ζωοποιῷ Τριάδι τόν τρισάγιον ὕμνον προσάδοντες», παρίστανται καί «χιλιάδες ἀρχαγγέλων καί μυ­ριάδες ἀγγέλων», αὐτό ἰσχύει κατά μείζονα λόγο κατά τή σημερινή θεία λειτουργία ἐπί τῇ Συνάξει τῶν οὐρανίων δυνάμεων.

Καί δέν παρίστανται μόνο νοερά οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι ψάλλοντας μαζί μας τόν «ἐπινίκιον ὕμνον», ἀλλά μεταφέρουν καί τούς δικούς μας τα­πεινούς ὕμνους πρός τή χάρη τους πρός τόν Κύριό τους καί Κύριό μας, τόν Δημιουργό Θεό, ἀλλά καί πρός τήν Κυρία καί Δέσποινά τους, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, πολλα­πλα­σιάζοντας μέ τή δική τους πρός Θεόν παρρησία τήν ἀξία τῶν ἀδυ­νάμων ψελλισμάτων μας.

Ὅμως ἄς μήν περιορισθοῦμε στήν χαρά γιά τήν οὐράνια αὐτή σύναξη, τῆς ὁποίας χάριτι Θεοῦ ἔχουμε τήν εὐλογία καί τήν τιμή νά μετέχουμε καί ἐμεῖς οἱ χοϊκοί ἄνθρωποι, πολ­λῷ δέ μᾶλλον ἄς μήν θεωρήσουμε τούς ἑαυτούς μας συνομίλους τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί ἀρχαγγέλων.

Ἄς ἀκούσουμε τή δική τους φωνή πού ἐπαναλαμβάνει στόν καθένα μας ξεχωριστά ἀλλά καί σέ ὅλους μας μαζί ὡς κοινωνία, ὡς Ἔθνος, ὡς ἀνθρωπότητα τό «Στῶμεν κα­λῶς, στῶμεν μετά φόβου», καί ἄς σταθοῦμε μέ συναίσθηση τῶν ἀν­θρω­πίνων ὁρίων μας καί ὄχι μέ τήν ὑπεροψία τήν ὁποία μᾶς δη­μιουργεῖ συχνά ἡ ἐπιστημονική καί τεχνολογική πρόοδος τῆς ἐποχῆς μας ἤ ἡ ὅποια οἰκονομική εὐμά­ρεια.

Ἄς σταθοῦμε μέ σεβασμό καί μέ ἐπίγνωση τῆς διαφορᾶς μας ἐνώ­πιον τοῦ Θεοῦ καί ἄς μήν νομί­σουμε ὅτι μποροῦμε νά τόν ὑποκα­ταστήσουμε ἤ νά τόν ἀκυρώσουμε γιατί τάχα δέν τόν ἔχουμε ἀνάγκη.

Ἄς σταθοῦμε μέ ταπείνωση ἐνώ­πιον τοῦ Θεοῦ, ὅπως οἱ ἅγιοι ἄγγε­λοι καί ἀρχάγγελοι, τούς ὁποίους ὁ Θεός ἐπιβράβευσε, χαρίζοντάς τους τό ἄτρεπτο πρός τό κακό, ὅταν δέν παρασύρθηκαν ἀπό τήν ἔπαρση τοῦ Ἑωσφόρου, ὁ ὁποῖος εἶχε τήν πλάνη νά νομίζει ὅτι ἦταν ἀνώτε­ρος ἀπό τόν Δημιουργό του, ὥστε νά μᾶς ἐπισκιάζει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ καί νά μᾶς προστατεύει ἀπό τήν πλάνη καί τήν πτώση, στήν ὁποία εὔκολα μᾶς ὁδηγεῖ ἡ ὑπεροψία καί ὁ ἐγωισμός.

Ἄς μήν λησμονοῦμε ὅτι ὁ Θεός εἶναι δημιουργός καί κτίστης μας καί ἐμεῖς εἴμεθα τά πλάσματά του. Αὐτός μᾶς ἔδωσε καί τή δύναμη καί τήν γνώση καί τήν ἐπιστήμη καί τά πάντα, γι᾽ αὐτό καί ὀφείλουμε νά σεβόμεθα τίς εἰκόνες του, στά πρό­σωπα τῶν ἀδελφῶν μας. Ὀφεί­λου­με νά σεβόμεθα τά δημιουργήματά του στό περιβάλλον καί τόν κόσμο καί νά μήν τά κακοποιοῦμε εἴτε ἀποβλέποντας στό ὑπερβολικό κέρ­δος εἴτε ἀδιαφορώντας γιά τίς συνέπειες τίς ὁποῖες ἔχουν τέτοιες συμπεριφορές. Ὀφείλουμε νά σε­βό­μεθα τό ἀνθρώπινο σῶμα καί τήν ἀνθρώπινη ψυχή, γιατί δέν μᾶς ἀνήκει, ἀλλά ἀποτελεῖ δῶρο τοῦ Θεοῦ στόν καθένα μας καί δέν ἔχουμε δικαίωμα νά τά φθείρουμε μέ ὁποιονδήποτε τρόπο.

Ἄς μιμηθοῦμε τήν ὑπακοή τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί ἀρχαγγέλων, οἱ ὁποῖοι «ὡς λειτουργικά πνεύμα­τα εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διά τούς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν», γιά μᾶς δηλαδή τούς ἀνθρώπους, ἐκτελοῦν μέ πιστό­τη­τα καθημερινά τό θεῖο θέλημα, χω­ρίς νά βάζουν ὁτιδήποτε ὑπεράνω αὐτοῦ, ἔστω καί ἐάν ἐμεῖς παρεκ­κλίνουμε ἀπό αὐτό.

Ἄς μιμηθοῦμε τήν καθαρότητα τῶν ἁγίων ἀγγέλων καί ἀρχαγγέ­λων, ἡ ὁποία εἶναι ἀποτέλεσμα τοῦ ταπεινοῦ φρονήματός τους ἀλλά καί τῆς διαρκοῦς ἀνταποκρίσεώς τους στήν προτροπή τοῦ ἀρχαγγέ­λου «Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου», ὥστε νά εἶναι σέ θέση ὄχι μόνο νά βλέπουν διαπαντός τό πρό­σωπον τοῦ «πάσης ἐπέκεινα καθα­ρότητος» Θεοῦ, ἀλλά καί νά συνδέονται πνευματικά μέ τήν «καθαρωτέρα λαμπηδόνων ἡλια­κῶν» Ὑπεραγία Θεοτόκο.

Αὐτήν τήν προτροπή, τήν ὁποία ἀκούσαμε καί πρό ὀλίγου, ἄς τήν ἔχουμε διαρκῶς κατά νοῦν, διότι εἶναι ἱκανή νά μᾶς προστατεύσει ἀπό τούς ποικίλους πειρασμούς, διά τῶν ὁποίων ὁ ἀντίδικος τῆς ψυχῆς μας ἐπιδιώκει νά μᾶς πα­ρασύρει, ἀλλά καί διότι μᾶς ὑπο­δει­κνύει τόν ἀσφαλῆ δρόμο ὄχι μόνο πρός τήν ἐπίγεια ἐπιτυχία καί εὐτυχία μας, ἀλλά κυρίως καί πρω­τίστως πρός τήν οὐράνια μακαριό­τητα, ἐκεῖ ὅπου ἡ ἐν οὐρανοῖς σύναξις τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων ὑμνεῖ διηνεκῶς τή δόξα τοῦ Θεοῦ.

Καί μέχρι τότε ἄς ὑμνοῦμε καί ἄς τιμοῦμε τούς ἁγίους ἀγγέλους καί ἀρχαγγέλους καί ἄς τούς παρακα­λοῦμε νά μᾶς συνοδεύουν «πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς» καί νά μᾶς προστατεύουν «μήποτε προσκό­ψω­μεν», νά προστατεύουν μαζί μέ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τή σεπτή καί χαριτόβρυτο εἰκόνα τῆς ὁποίας τιμοῦμε σήμερα, ὅλους μας καί ἰδιαι­τέρως ὅλους ἐσᾶς οἱ ὁποῖοι τούς εὐλαβεῖσθε ὑπερβαλλόντως καί τούς τιμᾶτε ὡς προστάτες σας, μέ πρῶτον τόν Ἄγγελο τῆς Ἐκκλησίας τῶν Σερρῶν, τόν Σεβασμιώτατο Ποι­μενάρχη σας, Μητροπολίτη Σερ­ρῶν καί Νιγρίτης κ. Θεολόγο, πρός τόν ὁποῖο ἐκφράζω ἐν εὐγνωμο­σύνῃ πολλῇ τίς ὁλοκάρδιες εὐχαρι­στίες τῆς ἐλαχιστότητός μου ὅσο καί τῶν ἀδελφῶν Ἀρχιερέων γιά τήν εὐγενῆ πρόσκλη­σή του καί τήν τιμή νά ἀπευθύνω ἐγώ ὁ ἐλάχιστος λόγους καρδίας πρός τό θεοφιλές ποίμνιό του.

Ἀλλά καί ἄς παρακαλοῦμε ὅλοι μας νά προστατεύουν οἱ ἅγιοι Ἀρ­χάγγελοι καί τήν πόλη σας καί τή Μακεδονία μας καί τήν πατρίδα μας, ἰδιαιτέρως στήν κρίσιμη αὐτή πε­ρίο­δο τήν ὁποία διερχόμεθα καί διέρχεται καί ὅλος ὁ κόσμος.