Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο στην Ι. Μ. Παναγίας Δοβρά Βεροίας
Το διήμερο 28 και 29 Μαΐου πανηγύρισε ο υπό ανέγερση Ιερός Ναός του Αγίου Λουκά Αρχιεπ. Συμφερουπόλεως στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας επί τη μνήμη της μετακομιδής των ιερών του λειψάνων στην Ιερά Μονή.
Ανήμερα της εορτής, το πρωί τελέστηκε πολυαρχιερατικό συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γέροντος Πριγκηποννήσων κ. Δημητρίου, ενώ συλλειτούργησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο, Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων κ. Χρυσόστομος, Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, Σερβίων καί Κοζάνης κ. Παύλος, Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, Πολυανής και Κιλκισίου κ. Εμμανουήλ, Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννης, Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, Μεγάρων και Σαλαμίνος κ. Κωνσταντίνος, Γρεβενών κ. Δαυίδ, Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσόστομος, Σταγών και Μετεώρων κ. Θεόκλητος, Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στέφανος, Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Θεσπιών κ. Συμεών και ο Ποιμενάρχης μας Σεβ. Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος στο τέλος ευχαρίστησε τους Αρχιερείς για τη συμμετοχή τους στην ιερά πανήγυρη.
Η εορτή της Μετακομιδής των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Λουκά του Ιατρού από την Συμφερούπολη της Κριμαίας στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά στη Βέροια ολοκληρώθηκε με την ακολουθία των εγκωμίων και την ιερά λιτανεία της εικόνας και των λειψάνων του Αγίου.
Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση η Τιμία Κάρα του Αγίου Παρθενίου Επισκόπου Λαμψάκου – Προστάτου των καρκινοπαθών από την Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μακρυμάλλης Ψαχνών Ευβοίας.
Σήμερα ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, εορτάζει την συμπλήρωση 25 ετών από την Χειροτονία του ως Επίσκοπος και Μητροπολίτης της Αποστολικής Εκκλησίας της Βεροίας.
Η ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτου Βεροίας :
Ἡ σημερινή ἑορτή τῆς μετακομιδῆς τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τοῦ θαυματουργοῦ, συμπίπτει μέ μία ἡμέρα τραγική γιά τό εὐσεβές Γένος μας, μέ μία ἡμέρα ὀδύνης γιά τή μεγάλη συμφορά, τήν ὁποία ὑπέστημεν, καί τήν ταπείνωση, ἡ ὁποία ἀκολούθησε μέ τήν ὑποδούλωσή μας σέ ἀλλογενεῖς καί ἀλλόθρησκους κατακτητές. Συμπίπτει ὅμως καί μέ τήν ἑορτή μιᾶς ἄλλης θαυματουργοῦ ἁγίας, τῆς ἁγίας ὁσιομάρτυρος Θεοδοσίας τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει, τῆς ὁποίας τό ἱερό λείψανο ἦταν γιά αἰῶνες στήν Κωνσταντινούπολη πηγή ἀκένωτος ἰαμάτων καί θαυμάτων, ὅπως εἶναι τώρα γιά μᾶς τό χαριτόβρυτο λείψανο τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, τόν ὁποῖο τιμήσαμε σήμερα μαζί μέ τόν ἅγιο Παρθένιο, ἐπίσκοπο Λαμψάκου, καθώς χθές ὑποδεχθήκαμε τή τιμία καί θαυματουργό κάρα του.
Καί, ὅπως εἶπα καί χθές, εἶναι μεγάλη εὐλογία ἡ παρουσία τῶν ἱερῶν λειψάνων τῶν ἁγίων μας ἀνάμεσά μας. Εἶναι μεγάλη εὐλογία νά γινόμαστε αὐτόπτες μάρτυρες τῶν θαυμάτων τους, νά γινόμαστε κοινωνοί τῶν θαυμάτων πού ἐπιτελοῦν οἱ ἅγιοί μας στούς ἀδελφούς μας. Γιατί τά θαύματα εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένα μέ τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας. Διότι ἡ Ἐκκλησία μας καί ἡ ζωή της εἶναι ἕνα διαρκές θαῦμα, τό ὁποῖο μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἀξιωνόμαστε νά ζήσουμε, ὅπως ζοῦμε καί ὅλα αὐτά τά χρόνια τά ἀναρίθμητα θαύματα τῆς παρουσίας τοῦ ἁγίου Λουκᾶ στό μοναστήρι μας. Διότι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι μία, εἶναι ἡ ἴδια, καί αὐτή τελειοῖ τά μυστήρια, ἁγιάζει τούς πιστούς καί θαυματουργεῖ διά τῶν ἱερῶν εἰκόνων καί τῶν τιμίων λειψάνων τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ. Εἶναι αὐτή ἡ χάρη, ἡ ὁποία διά τῶν θαυμάτων ἐνισχύει καί παρηγορεῖ καί ἐμᾶς στόν «προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα».
Γι᾽ αὐτό καί αἰσθάνομαι βαθύτατη τήν ἀνάγκη νά ἀπευθύνω ὕμνο εὐχαριστίας καί δοξολογίας πρός τόν Θεό, «παρ᾽ οὗ πᾶσα δόσις ἀγαθή καί πᾶν δώρημα τέλειον», ἀλλά καί πρός τόν ἅγιο Λουκᾶ, τόν αἴτιο πολλῶν δωρεῶν τίς ὁποῖες καθημερινά ζοῦμε διακονῶντας τον.
Γιά τήν ἐλαχιστότητά μου ὅμως αὐτή ἡ ἡμέρα εἶναι μία ξεχωριστή ἡμέρα. Εἶναι ἡ ἡμέρα, κατά τήν ὁποία ἡ χάρη καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ μέ ἀξίωσε πρίν ἀπό 25 χρόνια νά λάβω τή χάρη τῆς ἀρχιερωσύνης, ὅπως ἀνέφερε ἤδη τόσο ὁ ἅγιος Χαλκίδος χθές ὅσο καί πρό ὀλίγου ὁ ἅγιος Πειραιῶς.
Καί παρότι ἀδυνατῶ νά ἐκφράσω μέ λόγους ἀνθρωπίνους τήν ἄπειρη καί ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη μου πρός τόν Θεό πού μέ ἀξίωσε αὐτῆς τῆς ὑψίστης τιμῆς καί δωρεᾶς καί μέ ὁδήγησε μέ τόν τρόπο πού Ἐκεῖνος γνώριζε καί μέ τούς ἀνθρώπους πού Ἐκεῖνος ἔστειλε στή ζωή μου, μέχρι τήν ἡμέρα τῆς ἐκλογῆς καί τῆς χειροτονίας μου εἰς ἐπίσκοπο καί Μητροπολίτη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βεροίας καί Ναούσης, ἄς μοῦ ἐπιτραπεῖ νά μνημονεύσω ἐν εὐχαριστίᾳ καί εὐγνωμοσύνῃ πολλῇ ἐκείνους, στούς ὁποίους ὀφείλω, μετά τόν Θεό, αὐτή τή μεγάλη εὐλογία καί δωρεά, μέ πρῶτον τόν ἀείμνηστο Γέροντά μου, μακαριστό Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κυρό Παντελεήμονα Χρυσοφάκη, πλησίον τοῦ ὁποίου διακόνησα ἐπί πολλά ἔτη καί ὁ ὁποῖος μοῦ ἐδίδαξε ὡς πατέρας πολλά καί ἀγωνίσθηκε γιά τή δική μου προαγωγή, ἀλλά καί τόν ἀείμνηστο Ἀρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος ἐπένευσε καί στήριξε τήν ἐκλογή μου, καί τόν μακαριστό Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, ὁ ὁποῖος πολλές φορές τίμησε τήν Ἱερά αὐτή Μητρόπολη καί τίς ἐκδηλώσεις τῶν Παυλείων μέ τήν παρουσία του, ὅπως καί ὁ νῦν Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος, ὁ ὁποῖος συνεργάζεται ἄριστα μέ τήν ἐλαχιστότητά μου.
Μέ ἄπειρη εὐγνωμοσύνη μνημονεύω αὐτή τήν ὥρα τόν μακαριστό Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κυρό Παντελεήμονα Παπαγεωργίου, ἀπό τόν ὁποῖο ἐδέχθην τήν εὐλογία νά σπουδάσω πλησίον τῆς ἀγάπης καί τῆς προνοίας του, καθώς ἐπίσης καί τόν ἀείμνηστο Ἀρχιεπίσκοπο Θυατείρων κυρό Ἀθηναγόρα, πλησίον τοῦ ὁποίου ἔλαβα τούς δύο βαθμούς τῆς ἱερωσύνης στή Μεγάλη Βρετανία. Καί ἀκόμη τούς πνευματικούς μου πατέρες, τόν ἀείμνηστο ἀδελφό μου, μακαριστό Μητροπολίτη Σταυροπηγίου, τούς μακαριστούς γονεῖς μου, ἡ ἀγάπη τῶν ὁποίων μοῦ προσέφερε τά πάντα, καθώς καί τόν Γέροντά μου ἀείμνηστο Ὑμνογράφο τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας μοναχό Γεράσιμο καί τόν πνευματικό μου ἱερομόναχο Διονύσιο.
Εὐχαριστῶ ἀπό καρδίας καί εὐγνωμονῶ ταπεινῶς ὅλους ἐσᾶς, Σεβασμιώτατοι ἅγιοι ἀδελφοί, μέ πρῶτον τόν προεξάρχοντα τῆς σημερινῆς πολυαρχιερατικῆς θείας Λειτουργίας, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γέροντα Πριγκηπονήσων κύριο Δημήτριο, προσφιλέστατο ἀδελφό καί φίλο ἀπό τά φοιτητικά μου χρόνια, τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Πειραιῶς κύριο Σεραφείμ, ὁ ὁποῖος μᾶς ὁμίλησε θεολογικώτατα γιά τή σημερινή ἑορτή καί τούς τιμωμένους ἁγίους καί καθ᾽ ὑπερβολήν ἀγάπης πρός τό ταπεινό πρόσωπό μου, Σερρῶν καί Νιγρίτης κύριο Θεολόγο, Χαλκίδος κύριο Χρυσόστομο, Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κύριο Ἰωήλ, Σερβίων καί Κοζάνης κύριο Παῦλο, Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κύριο Νικόλαο, Πολυανῆς καί Κιλκισίου κύριο Ἐμμανουήλ, Λαγκαδᾶ, Λιτῆς καί Ρεντίνης κύριο Ἰωάννη, Κίτρους, Κατερίνης καί Πλαταμῶνος κύριο Γεώργιο, Μεγάρων καί Σαλαμίνος κύριο Κωνσταντίνο, Γρεβενῶν κύριο Δαβίδ, Τρίκκης καί Σταγῶν κύριο Χρυσόστομο, Σταγῶν καί Μετεώρων κύριο Θεόκλητο, Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου κύριο Στέφανο, Λαρίσσης καί Τυρνάβου κύριο Ἰερώνυμο καί τόν Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Θεσπιῶν κύριο Συμεών, βοηθό τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου μας.
Σᾶς εὐχαριστῶ ταπεινά καί ἐκ βάθους καρδίας γιά τήν τιμητική παρουσία σας, τίς εὐχές καί τίς προσευχές σας, ἀλλά καί τήν πάντοτε ἀγαστή συνεργασία μας καί συμπόρευσή μας στήν Ἐκκλησία καί γιά ὅσα εἶχα τήν εὐκαιρία νά διδαχθῶ καί νά ἀποκομίσω ἀπό τήν ἀναστροφή μέ τόν καθένα σας.
Ἐκφράζω τίς εὐχαριστίες καί τήν εὐγνωμοσύνη μου καί πρός ὅλους σας, ἀδελφοί μου, ἰδιαιτέρως πρός τούς ἀδελφούς κληρικούς, πού ἦλθαν σήμερα ἀπό πολλές Ἱερές Μητροπόλεις, ἀλλά καί τούς πατέρες τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, τά μοναχικά τάγματα, τούς ἄρχοντες καί τόν εὐσεβῆ λαό τοῦ Θεοῦ γιά τήν προσευχητική παρουσία σας, τήν ἀγάπη σας καί τίς εὐχές σας, καί εὔχομαι ταπεινά ὁ ἅγιος καί θαυματουργός Λουκᾶς τοῦ ὁποίου ἡ παρουσία εἶναι καθημερινά ὁλοζώντανη στήν Ἱερά μας Μονή καί ἐπεμβαίνει στή ζωή τῶν ἀνθρώπων καί τούς θεραπεύει, καί θεραπεύει ἰδίως τά μικρά παιδιά, νά σᾶς ἐνισχύει ὅλους μέ τή χάρη καί τήν εὐλογία του. Ἰδιαιτέρως νά εὐχαριστήσω τόν πρωτοσύγκελό μου, τούς συνεργάτες μου στή Μητρόπολη, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀναλάβει ὅλη αὐτή τή διακονία τῶν ἡμερῶν.
Θά μοῦ ἐπιτρέψετε ὅμως, ἐπειδή σέ αὐτόν ἀνήκει σήμερα ἡ ἡμέρα, στόν ἅγιο Λουκᾶ νά διηγηθῶ ἕνα θαῦμα. Ἕνα θαῦμα ἀπό τά πολλά πού ἐπιτέλεσε ὁ ἅγιος Λουκᾶς στό παιδί μιᾶς γνωστῆς οἰκογενείας, ἡ ὁποία ἔχει συμβάλλει πάρα πολύ στήν ἀνέγερση τοῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Λουκᾶ.
Γνώρισα ἀρχικά τόν πατέρα, ὁ ὁποῖος ἦρθε πρό ἐτῶν γιά νά μέ παρακαλέσει νά βαπτίσω τό παιδί του, στόν ναό τοῦ Ταξιάρχη, στή Λέσβο, ὅπου εἶχαν κάνει ἕνα τάμα.
Τό παιδάκι αὐτό, πού ἦταν τότε τεσσάρων ἐτῶν διαγνώσθηκε λίγα χρόνια ἀργότερα μέ ὄγκο στόν πνεύμονα. Ἡ διάγνωση αὐτή συγκλόνισε ὁλόκληρη τήν οἰκογένειά του, κυρίως γιατί κανείς στήν Ἑλλάδα δέν ἀναλάμβανε νά τό χειρουργήσει. Ἔτσι ἀποφάσισαν νά μεταβοῦν στήν Ἀγγλία γιά νά κάνουν ἐκεῖ τήν ἐπέμβαση, μία ἐπέμβαση πολύ δύσκολη, γιατί τό παιδί ἦταν περίπου 11 ἐτῶν, καί ὅλοι προσευχόμασταν γιά τήν ἐπιτυχία της.
Πράγματι τό παιδί πῆγε μέ τή συνοδεία τῆς μητέρας του καί τῆς θείας του καί ὑποβλήθηκε στήν ἐπέμβαση γιά τήν ἀφαίρεση τοῦ ὄγκου. Μετά τό τέλος τῆς ἐγχειρήσεως οἱ γιατροί ἐνημέρωσαν τή μητέρα ὅτι ὁ ὄγκος εἶχε ἀφαιρεθεῖ πλήρως καί ἡ κατάσταση τῆς ὑγείας τοῦ παιδιοῦ ἦταν τόσο καλή πού δέν θά χρειαζόταν μελλοντικά κανένας ἐπανέλεγχος γιά τούς πνεύμονές του.
Μέ χαρά ἡ μητέρα ἐπέστρεψε μέ τό παιδί στήν Πετρούπολη, ὅπου ἐργαζόταν ἐκείνη τήν ἐποχή ὁ πατέρας του καί κάποια ἡμέρα τοῦ ἔδειξαν φωτογραφίες ἀπό τό Νοσοκομεῖο, ὅπου ἦταν τό παιδί μαζί μέ τούς γιατρούς καί τούς νοσηλευτές. Ὁ πατέρας κοίταξε τίς φωτογραφίες καί ρώτησε τό παιδί του ἐάν ἕνας μικροκαμωμένος ἄνθρωπος πού φαινόταν στή φωτογραφία ἦταν ὁ γιατρός πού τόν χειρούργησε. Τότε πρός ἔκπληξη ὅλων τό παιδί εἶπε: «Ὄχι πατέρα, δέν εἶναι αὐτός ὁ γιατρός πού μέ χειρούργησε, ἐμένα μέ χειρούργησε ὁ παππούς», τοῦ ὁποίου τήν παρουσία ἔζησε τό παιδί μέσα στό χειρουργεῖο. Καί δέν εἶναι τό μοναδικό θαῦμα στό ὁποῖο ὁ ἅγιος Λουκᾶς ἐπεμβαίνει μέσα στό χειρουργεῖο καί τελεῖ τίς ἐγχειρήσεις. Ἔτσι τό παιδί ἔδειξε μέ τό χέρι του τήν εἰκόνα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ πού ὑπῆρχε τόσο στό δωμάτιό του στό νοσοκομεῖο, ὅσο καί στό σπίτι τους, καθώς ὁ ἅγιος Λουκᾶς εἶχε ἐπέμβει μέ θαυμαστό τρόπο καί εἶχε βοηθήσει τή μητέρα του κατά τή διάρκεια τῆς ἐγκυμοσύνης της στόν μικρότερο ἀδελφό του, καί θεραπεύθηκαν, μέ ἀποτέλεσμα ὁ ναός πού ὑπάρχει εἶναι προσφορά στόν ἅγιο Λουκᾶ ἀπό τήν οἰκογένεια αὐτή πού εἶδε δύο θαύματα ἀπό τόν ἅγιο. Ἔκτοτε τό παιδί, ὅπως καί ὁ ἀδελφός του, εἶναι ἀπολύτως ὑγιές καί δοξάζει τόν Θεό καί τόν ἅγιο Λουκᾶ πού τοῦ ἔσωσε τή ζωή καί τοῦ χάρισε τήν ὑγεία.
Αὐτό εἶναι ἕνα μόνο ἀπό τά ἀναρίθμητα θαύματα πού ἐπιτελεῖ ὁ ἅγιος Λουκᾶς καί γιά τά ὁποῖα δέν παύουμε καί ἐμεῖς νά τόν δοξάζουμε καί νά τόν τιμοῦμε ἀλλά καί νά τόν παρακαλοῦμε νά θεραπεύει καί νά σώζει ὅσους τόν ἐπικαλοῦνται μέ πίστη καί προστρέχουν στή χάρη του, ἀλλά καί ὅλους ἐσᾶς πού τιμήσατε σήμερα μέ τή σεπτή παρουσία σας ἐδῶ στόν ναό του τήν ἱερά πανήγυρή του.
Κλείνοντας θά ἤθελα νά ἐκφράσω γιά ἀκόμη μία φορά τίς εὐχαριστίες μου πρός τόν προεξάρχοντα Ἅγιο Πριγκηποννήσων γιά τήν παρουσία του στήν ἱερά αὐτή πανήγυρη, ἀλλά καί τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο, μέ τήν εὐχή καί τήν εὐλογία τοῦ ὁποίου ἐπιτελεῖται ὅλο αὐτό τό ἔργο τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆς
Εἴθε ὁ ἅγιος Θεός, διά πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, νά εὐλογεῖ, νά χαριτώνει, νά θεραπεύει καί νά στηρίζει ὅλους σας καί ὅλους μας στόν ἀγώνα σας καί στή ζωή σας, καί πρῶτον ἀπό ὅλους τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη μας καί νά τοῦ χαρίζει ἔτη πολλά ἐν ὑγείᾳ γιά νά ὁδηγεῖ τήν Ἐκκλησία μας μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ εἰς τούς δύσκολους αὐτούς καιρούς, τούς ὁποίους διερχόμεθα, ἀπό δόξης εἰς δόξαν πρός σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων.
