Πτυχές της «Νέας Εποχής» στην Γ΄ Ιερατική Σύναξη της Μητροπόλεως Δημητριάδος

Πραγματοποιήθηκε σήμερα η Γ΄ Γενική Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, για το τρέχον Ιεραποστολικό έτος.

Στο πλαίσιο του γενικού θέματος περί των αιρέσεων και της παραθρησκείας, πάνω στο οποίο ενημερώνονται οι Κληρικοί μας, ομίλησε πρώτος ο π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης, Δρ Θεολογίας, πτ. Φιλοσοφίας, Μοναχός της Ιεράς Μονής Οσίου Αρσενίου του Καππαδόκου Χαλκιδικής, με θέμα «Πτυχές της Νέας Εποχής», αναπτύσσοντας επτά απ’ αυτές:

«Α. Ολιστικό μοντέλο ή Απόλυτος πανθεϊστικός μονισμός… Μία από τις συνέπειες του ολιστικού μοντέλου και της ενιαίας εξελικτικής κλίμακος είναι και η κατάργηση της δυαδικότητος υποκείμενου-αντικείμενου και γενικώς των ορίων, καθώς και ο πνευματισμός-ανιμισμός… Στον απόλυτο μονισμό θεμελιώνονται και οι λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες. Αυτές αποτελούν έναν σημαντικό τομέα της θρησκείας των πελατών του σύγχρονου εσωτερισμού…

Β. Δογματικός Πλουραλισμός… Όλες οι θρησκείες έχουν ψήγματα της αλήθειας. Καμία δεν έχει ολόκληρη την αλήθεια. Οπότε, όλες θα πρέπει να συνεισφέρουν το μερίδιό τους, ώστε η κάθε μία να εμπλουτίσει τις άλλες και να εμπλουτισθεί από αυτές… Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Θεό. Πίστευε ό,τι θέλεις, μόνο μην είσαι μονόδρομος. Αυτή είναι μία διαφορετική διατύπωση του προαναφερθέντος Θεοσοφικού-νεοεποχιτικού δόγματος. Αυτός είναι ο λεγόμενος δογματικός πλουραλισμός. Αυτό σημαίνει ότι σημαντικό δεν είναι ο πλουραλισμός, δηλ. η συνύπαρξη διαφορετικών δογμάτων και πίστεων, όσο το ότι ο πλουραλισμός ανάγεται σε δόγμα. Όποιος αμφισβητήσει αυτό το δόγμα χαρακτηρίζεται φανατικός και εξοβελίζεται!

Γ. Κάρμα – Μετενσάρκωση… H ψυχή, μετά τον χωρισμό από το σώμα, εισέρχεται σε ένα άλλο σώμα, ανθρώπου ή ζώου ή δαιμονικού όντος ή ακόμη και σε ένα φυτό ή ορυκτό, αφού όλα είναι εμψυχωμένα (!) και διανύει έναν ατελείωτο κύκλο επαναγεννήσεων…

Δ. Η «στροφή προς τα μέσα»… Βασικότατη διδαχή του αποκρυφιστικού χώρου είναι ότι όλα ευρίσκονται μέσα στον άνθρωπο. Γι’ αυτό και θα πρέπει να γίνει η στροφή προς τα μέσα για να ανακαλυφθούν…

Ε. Διαλογισμός – Μυήσεις… Διά μέσου του διαλογισμού αφυπνίζεται ο Ανώτερος Εαυτός. Αυτό ονομάζεται μύηση. Κατά τη Μύηση, μία μορφή ενέργειας έρχεται από πολύ «μακριά» και εισρέει με τη θέληση του Μύστη και ιδιαίτερα με τη θέληση του υποψήφιου που θα τη λάβει, μέσα στον εσωτερικό του κόσμο …

Στ. Αυτο-σωτηρία… το κήρυγμα της αυτοσωτηρίας-αυτοθεώσεως είναι φυσικό επακόλουθο της παραδοχής του ολιστικού μοντέλου. Αφού δεν υπάρχει προσωπικός Θεός έξω από τον άνθρωπο, αφού ο άνθρωπος είναι από τη φύση του θεός, αφού όλα ευρίσκονται μέσα μας, και η εξωτερική πραγματικότητα είναι αντανάκλαση του εσωτερικού του ανθρώπου, η ειδωλοποίηση του Εαυτού και η αυτοσωτηρία είναι η αναμενόμενη κατάληξη…

Ζ. Η Νέα γλώσσα της Νέας Εποχής… Ο αποκρυφισμός χρησιμοποιεί συμβολική, αλληγορική και κρυπτογραφική γλώσσα. Αυτό επιτείνει ακόμη περισσότερο τη σύγχυση, την οποία καλλιεργούν όλες οι οργανώσεις του χώρου της Νέας Εποχής. Μιλούν για Χριστό, για αγάπη, ακόμη και για Τριάδα, δίνοντας όμως, στους όρους αυτούς άλλο νόημα από αυτό που έχουν στον χώρο της Εκκλησίας…»

Επόμενος ομιλητής ήταν ο Θεοφιλέστατος Μητροπολίτης Καρπασίας κ. Χριστοφόρος, με θέμα «Ψυχικές αλλοιώσεις από ολοκληρωτικές εξαρτήσεις».

Ο ομιλητής επεσήμανε ότι «σε πολλές περιπτώσεις ο «θρησκευτικός χώρος» και ειδικώτερα ο χώρος στον οποίο κινούνται ποικίλες νεοπροτεσταντικές και ιδιαίτερα παραθρησκευτικές ομάδες, συνιστά απειλή για την προσωπικότητα του ανθρώπου… Οι παραθρησκευτικές ομάδες και ολοκληρωτικές αιρέσεις χρησιμοποιούν ψυχοτεχνικές, οι οποίες αποσκοπούν στην αλλοίωση της προσωπικότητας των θυμάτων και στην ολοκληρωτική εξάρτησή τους από την οργάνωση ή τον αρχηγό… Αυτές οι ψυχοτεχνικές συνήθως είναι ο διαλογισμός, ή ύπνωση το λεγόμενο auditing της Σαηεντολογίας, το ειδικό διαιτολόγιο, ο ανεπαρκής ύπνος, η συνεχής απασχόληση στην υπηρεσία της ομάδας, η συνεχής επανάληψη ακατανόητων διαλογιστικών συλλαβών (μάντρα), ύμνων, το mind control (έλεγχος του νου), οι συνταγές ακόμα και ιατρικής ή υγιεινής φύσεως με την υποβολή ότι, εάν κάποιος τις ακολουθήσει, θα γίνει τελείως καλά και θα έχει μακροζωΐα κ. ά…».

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στα γνωρίσματα των «Καταστροφικών Λατρειών», που είναι «Μιά συνταγή σωτηρίας, ένας ζωντανός άγιος Δάσκαλος, Αυστηροί Κανονισμοί, αθέμιτοι τρόποι προσηλυτισμού, Οικονομική εκμετάλλευση, αρνητική στάση απέναντι στον γάμο, την οικογένεια, το επάγγελμα, την κοινωνία».

Ακολούθως, ο Θεοφιλέστατος αναφέρθηκε στους κινδύνους που προκύπτουν για την προσωπικότητα των νέων: «Οι ομάδες αυτές, χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους, κατορθώνουν να διαλύσουν την παλαιά ταυτότητα των νέων και να τους οδηγήσουν σε μία πλήρη εξάρτηση από την ομάδα και τον αρχηγό. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν είναι η απομόνωση από το μέχρι τούδε περιβάλλον, η ελάττωση τροφών και ύπνου, η αρνητική τοποθέτηση απέναντι στο παλαιό περιβάλλον, όπως οικογένεια, εργασία και προσωπικές συνήθειες. Πολλές φορές, τα πάντα διαβολοποιούνται και η μόνη αγία και καθαρή οδός για τη σωτηρία του κόσμου είναι η ομάδα… Με βάση αυτά, μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η ένταξη σε μία «αίρεση της νεότητας» και η άσκηση των ποικίλων ψυχοτεχνικών της, εμπερικλείει σοβαρούς κινδύνους για την ψυχική υγεία του ατόμου».

Ο ομιλητής χαρακτήρισε τις «Καταστροφικές Λατρείες» «απειλή για τον πολιτισμό μας. Ολόκληρος ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός θεμελιώθηκε στη Χριστιανική εικόνα του ανθρώπου. Σύμφωνα με τη Χριστιανική ανθρωπολογία, ο άνθρωπος είναι ελεύθερος και αποτελεί το «κατ᾿ εικόνα» του Τριαδικού Θεού, που είναι ελευθερία και αγάπη. Γι᾿ αυτό και είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και λογοδοτεί με βάση τον ανθρώπινο νόμο και είναι υπόλογος έναντι του Θεού. Πάνω σ᾿ αυτή την περί ανθρώπου αντίληψη στηρίζονταν τα Συντάγματα των χωρών τῆς Ε.Ε. και ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός.

Η παραθρησκεία και οι ομάδες της λεγόμενης «Νέας Εποχής», που κινούνται στον χώρο του αποκρυφισμού και της ασιατικής κοσμοθεωρίας, προβάλλουν μία περί ανθρώπου αντίληψη που προσδιορίζεται από τον μονισμό καα την ολιστική θεώρηση. Βασικές δοξασίες είναι οι περί κάρμα και μετενσαρκώσεως αντιλήψεις, οι οποίες ακυρώνουν την ελευθερία και την προσωπική ευθύνη του ανθρώπου για τις πράξεις του, τη διαφορά ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Μ᾿ αυτό τον τρόπο ακυρώνονται και οι αξίες, πάνω στις οποίες θεμελιώνονται το Σύνταγμα και τα ἀνθρώπινα δικαιώματα, τα οποία επικαλούνται οι διάφορες ομάδες, προκειμένου να εξουδετερώσουν την εναντίον τους κριτική..». Ως αποτελέσματα δε της ένταξης σε ανάλογες ομάδες, κατέγραψε «την απώλεια της προσωπικής ταυτότητας και την αποξένωση του ατόμου από τον εαυτό του». Ο Θεοφιλέστατος κατέληξε επισημαίνοντας ότι «η ευθύνη όλων μας είναι μεγάλη και επιτακτική. Τόσο η Εκκλησία όσο και η Πολιτεία οφείλουν να οργανώσουν τις υπηρεσίες τους με εξειδικευμένα πρόσωπα, τα οποία θα αναλάβουν τη μελέτη του σκηνικού των νεοφανών αιρέσεων, για να ενημερώνουν τόν κόσμο έγκαιρα και υπεύθυνα. Κυρίως, όμως, η Εκκλησία θα πρέπει να οργανώσει την ποιμαντική της εργασία, για να στηρίξει τα θύματα και τις οικογένειές τους και να τα καθοδηγήσει, ώστε να επανενταχθούν σωστά μέσα στην κοινωνία των εν Χριστώ αδελφών, για να βιώσουν την πραγματική εσωτερική ελευθερία».
Ακολούθησε συζήτηση επί των εισηγήσεων και η σύνοψη των συμπερασμάτων από τον Σεβ. Ποιμενάρχη μας κ. Ιγνάτιο.